ITPP1/443-326a/13/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-326a/13/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2013 r. (data wpływu 8 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków na wytworzenie środków trwałych w związku z zamiarem wydzierżawienia wytworzonych środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków na wytworzenie środków trwałych w związku z zamiarem wydzierżawienia wytworzonych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sporządza miesięczne deklaracje VAT-7. W 2013 r. Gmina będzie realizowała budowę placów zabaw, budowę siłowni na świeżym powietrzu na terenie Gminy oraz budowę świetlic wiejskich w miejscowościach M., J., O. (inwestycje realizowane z udziałem środków z Unii Europejskiej). W 2012 r. powołana została instytucja kultury - K., która przejęła w bezpłatne użytkowanie (z mocy uchwały Rady Gminy) inne wytworzone środki trwałe z zakresu kultury, sportu i turystyki m.in. przystanie jachtowe, ścieżkę rowerową. Obecny stan prawny nie daje możliwości odliczenia podatku VAT od przekazanych inwestycji. Jednakże Gmina zamierza zmienić formę przekazania środków trwałych do Instytucji na odpłatną dzierżawę opodatkowaną 23% stawką podatku. Ponadto po zmianie uchwały Gmina ma zamiar oddać bezpośrednio w dzierżawę nowo utworzone środki trwałe (tekst jedn.: place zabaw, siłownię na świeżym powietrzu, świetlice wiejskie).

W związku z powyższym zadano następujące m.in. pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji rozpoczętych w 2013 r. i po zakończeniu oddanych w odpłatną dzierżawę na podstawie art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jako osoba prawna, w zakresie wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 ww. ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniami wskazanymi w tym artykule. W związku z realizacją inwestycji wystąpi podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonywaniem poszczególnych części projektu. Towary i usługi nabywane w trakcie realizacji inwestycji w przyszłości będą związane z czynnościami opodatkowanymi, gdyż wybudowane obiekty będą przekazane do użytkowania na rzecz instytucji kultury umową dzierżawy opodatkowaną 23% stawką podatku VAT. W podatku od towarów i usług, obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku VAT. Gmina, aby skorzystać z prawa do odliczenia nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną wydzierżawione. Prawo do obniżenia ww. kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę bądź za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, lecz do czynności, które nie są obciążone podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. Z chwilą podjęcia przez podatnika decyzji o zmianie przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z działalnością opodatkowaną, podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia podatku naliczonego, związanego z tą działalnością, a wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na ich nabycie.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 pkt 1 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Przepis art. 86 ust. 11 ustawy stanowi, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednocześnie wskazać należy, iż art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, przewiduje sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalnie przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2012 r. Gmina powołała instytucję kultury, która z mocy uchwały Rady Gminy przejęła w bezpłatne użytkowanie wytworzone środki trwałe z zakresu kultury, sportu i turystyki. W 2013 r. Gmina będzie realizowała budowę placów zabaw, siłowni na świeżym powietrzu oraz budowę świetlic wiejskich w 3 miejscowościach. Gmina zamierza zmienić uchwałę, na podstawie której zmieni się forma przekazania środków trwałych do instytucji kultury na odpłatną dzierżawę. Po zmianie uchwały Gmina ma zamiar oddać bezpośrednio w dzierżawę nowowytworzone w 2013 r. środki trwałe tj. place zabaw, siłownię na świeżym powietrzu, świetlice wiejskie.

Wątpliwości Gminy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków w związku z budową placów zabaw, siłowni na świeżym powietrzu oraz świetlic wiejskich w 3 miejscowościach.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w stosunku do wydatków związanych z budową placów zabaw, siłowni na świeżym powietrzu oraz świetlic wiejskich w 3 miejscowościach, które już na etapie ich ponoszenia dotyczyć mają wyłącznie sprzedaży opodatkowanej, Gminie przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu przedmiotowych inwestycji na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 w zw. z ust. 10, 11 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie zajdą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ww. ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że na już na etapie ponoszenia wydatków inwestycyjnych, Gmina zamierza je wykorzystywać do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl