ITPP1/443-325C/07/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu 12 września 2007 r.), uzupełnionym w dniu 30 października 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wyodrębnienia własności lokali użytkowych - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2007 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wyodrębnienia własności lokali użytkowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 kwietnia 2004 r. została zakupiona działka na współwłasność, zabudowana starym domem, który w czerwcu 2005 r. został wyburzony, oznaczona w ewidencji gruntów jako działka. Zakupu dokonali małżonkowie E i J (#188; udziału w nieruchomości), ich syn M (#188; udziału w nieruchomości), małżeństwo I i A (#188; udziału w nieruchomości) oraz ich córka U (#188; udziału w nieruchomości), obecne nazwisko U.

W dniu 1 marca 2005 r. została dokonana darowizna przez rodziców E i J ich udziału #188; w nieruchomości na rzecz syna M. Dnia 24 stycznia 2006 r. doszło do zamiany części gruntów tej działki z Gminą i nadanie nowych numerów geodezyjnych.

Stan obecny własności nieruchomości to działka i działka, które należą do: M (udział 2#8260;4), U (udział #188;) oraz A i I (udział #188;). W dniu 21 października 2005 r. na podstawie prawomocnej decyzji - zezwolenia na budowę, wydanej przez Urząd Miejski na U i A, M, I (małżonka M oraz córka I i A), na działce rozpoczęto budowę budynku usługowo - handlowego. Budowę rozpoczęło wyłącznie małżeństwo I i M (rozdzielność majątkowa), którzy są podatnikami podatku od towarów i usług i prowadzą odrębne działalności gospodarcze. Dla I została wyrażona pisemna zgoda przez współwłaścicieli na dysponowanie działką na cele budowlane. Nakłady na budowę są udokumentowane fakturami VAT (wystawione odrębnie albo na I, albo na M). Ponoszący nakłady I i M nie odliczali podatku VAT z faktur i nie zaliczali wydatków na budowę w koszty firmy. Obecnie budynek znajduje się w stanie surowym zamkniętym z wykonaną elewacją zewnętrzną.

W związku z zamiarem uporządkowania stanu prawnego nieruchomości i ze względu na to, iż budowa była finansowana i prowadzona przez małżeństwo I i M, rodzice - I i A (udział #188;) oraz siostra I U (udział #188;), zamierzają przekazać swoje udziały poprzez darowiznę, wyłącznie na rzecz I, która ma być w najbliższym czasie potwierdzona aktem notarialnym. Po dokonaniu darowizny, nieruchomość należałaby do małżeństwa - M (2/4 udziału) i jego małżonki I (2/4 udziału). Dodaje Pani, że budynek wybudowano bez zamiaru uczestniczenia w obrocie gospodarczym. Na powyższą inwestycję I i M w marcu 2007 r. zaciągnęli kredyt w banku.

Po zakończeniu budowy małżonkowie mają zamiar wyodrębnić własność lokali, a następnie:

* zbyć jeden lub dwa lokale - każde z małżonków zbywa swój udział w prawie do lokalu, który wyniesie 50%;

* resztę lokali wynajmować.

Zarówno zbycie lokali jak i najem będą dokonywane poza prowadzoną przez małżonków działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyodrębnienie własności lokali spowoduje konieczność zapłaty podatku od towarów i usług.

Uważa Pani, że wyodrębnienie lokali nie wywoła żadnych skutków na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż brak jest przepisów, które by o tym stanowiły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wyodrębnienie własności lokali odbywa się na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z art. 7 ust. 1 odrębną własność lokali można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że poprzez darowiznę stanie się Pani w części wynoszącej 2/4 współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W ustępie 2 cyt. artykułu, ustawodawca określił, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 8 ust. 1 i 2, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Jak już wskazano, wyodrębnienie własności lokali odbywa się na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Zgodnie z art. 7 ust. 1 odrębną własność lokali można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Z godnie z opisem przedstawionym we wniosku, zdarzenie przyszłe należy odnieść do jednostronnej czynności właściciela nieruchomości. Decyduje o tym planowany przebieg zdarzeń, najpierw nastąpi wyodrębnienie lokali a następnie sprzedaż jednego bądź dwóch, natomiast pozostałe posłużą świadczeniu usług najmu. Wyodrębnienie lokali poprzez jednostronną czynność prawną nie wywoła, zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, żadnych następstw podatkowych.

Uwzględniając wskazane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o własności lokali, stwierdzić należy, że sama czynność wyodrębnienia własności lokali użytkowych poprzez jednostronną czynność prawną, gdzie nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, nie wywoła następstw podatkowych

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.