ITPP1/443-320/10/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-320/10/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2010 r. (data wpływu 30 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami oraz ustalenia podstawy opodatkowania i zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami oraz ustalenia podstawy opodatkowania i zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz posadowionych na tym gruncie budynków, a także właścicielem prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego. Obecnie planuje dokonać zrzeczenia się przedmiotowych praw oraz rzeczy, na podstawie art. 16 ustawy o gospodarce nieruchomościami na rzecz Skarbu Państwa. Transakcja powyższa zostanie dokonana na podstawie jednego aktu notarialnego. Zrzeczenie ma odbyć się tytułem darmym, kosztem majątku Spółki. Przyjęto założenie, iż budynki posadowione na gruncie zostały wzniesione przez Spółkę. Spółka dokonała odliczenia podatku naliczonego związanego z nabywanymi towarami i usługami, wykorzystywanymi do ich wzniesienia. Ponadto budynki określone jako użytkowe nie były przedmiotem wydania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przyjęto również założenie, iż przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu (nabycie pierwotne lub wtórne) Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Dla gruntów niezabudowanych został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że jest to obszar przeznaczony pod usługi turystyki morskiej i kultury. Ponadto przewiduje się na nim budowę muzeum, zabudowę usługową, wydzielone publiczne place, ciągi piesze, pieszo-jezdne i rowerowe oraz drogi i ulice dojazdowe, drogi i ulice lokalne, zieleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zrzeczenie się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Czy ustalenie podstawy opodatkowania w wartości aktualnych kosztów budowy jest prawidłowe. Czy w przypadku zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na fakt, iż przy budowie obiektów dokonywano odliczenia podatku naliczonego, przy nieodpłatnym zrzeczeniu się tych budynków na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem (które to zrzeczenie nie pozostaje w związku z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem), Spółka winna uznać tą czynność za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po wybudowaniu tylko Spółka korzystała z tych budynków. Zatem przedmiotowe obiekty nie były dotychczas (od momentu jego wybudowania) przedmiotem czynności oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Wobec powyższego w odniesieniu do przekazania w formie zrzeczenia się budynków przez Spółkę zastosowanie znalazłoby pojęcie pierwszego zasiedlenia. W sytuacji dostawy budynków w ramach pierwszego zasiedlenia nie będzie miało zastosowania zwolnienie wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy (Spółka odliczała bowiem podatek naliczony przy budowie budynku), dostawa budynków w formie zrzeczenia się będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

Podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Zatem w analizowanym przypadku podstawę opodatkowania będzie stanowić koszt budowy budynków, z tym jednak zastrzeżeniem, iż koszty te należy ustalić na moment dokonywania czynności zrzeczenia. Oznacza to, że w celu ustalenia podstawy opodatkowania należałoby dokonać ustalenia kosztów budowy budynków na chwilę obecną.

Zrzeczenie się prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług na tych samych zasadach, jak ma to miejsce w przypadku dostawy budynków posadowionych na tym gruncie. Jednak w przypadku zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych, z uwagi na fakt, iż przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, "darowizna" takiego prawa nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizn

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy wskazać, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części budynków lub budowli, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Natomiast zgodnie § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonać czynności zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami oraz prawa wieczystego użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego. Obiekty zostały wybudowane przez Spółkę i w związku z budową Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Czynność zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nich budynkami dokonana zostanie w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy. Natomiast przy nabyciu prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego na tle powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, iż planowana czynność zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami wypełnia warunki do uznania jej za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przy zastosowaniu stawki właściwej dla budynku jako, że w niniejszej sprawie nie przysługuje prawo do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, bowiem czynność ta dokonana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, a przy budowie budynków Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast czynność zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego, z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W kwestii ustalenia podstawy opodatkowania wskazać należy, że podstawą opodatkowania w myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 10 cyt. ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tych towarów.

A zatem podstawę opodatkowania w planowanej czynności zrzeczenia się prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami, stanowić będzie koszt budowy budynków, przy czym koszty te należy ustalić na moment dokonywania zrzeczenia się prawa użytkowania gruntu zabudowanego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl