ITPP1/443-318a/10/DM - Możliwość uznania sprzedaży nieruchomości za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-318a/10/DM Możliwość uznania sprzedaży nieruchomości za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 10 maja 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania opisanych budynków i budowli za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania opisanych budynków i budowli za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W złożonym wniosku, jak również jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług transportowych, spedycyjnych, pośrednictwa w rezerwacji przepraw promowych. W dniu 31 maja 1999 r. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, Spółka nabyła prawo własności nieruchomości składającej się z działki gruntu oraz posadowionych na niej budynków, budowli i urządzeń (zwanej dalej nieruchomością). Transakcja zakupu nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ sprzedający (osoby fizyczne) nie byli z tytułu dokonania tej sprzedaży podatnikami tego podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. nieruchomość wraz z budynkami i budowlami na niej położonymi, za wyjątkiem pomieszczeń biurowych o powierzchni 45 m2 oraz stacji paliw była przedmiotem dzierżawy. Szczegółowy opis budynków i budowli posadowionych na nieruchomości wraz z opisem wysokości wydatków poczynionych na ulepszenie poszczególnych budynków i budowli zawierającym wielkość oraz okres poniesienia tych wydatków oraz sposób rozliczenia podatku zapłaconego w związku z nakładami przedstawiono poniżej:

1.

budynek portierni - w 2001 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej (tj. wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego; budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany w dzierżawę;

2.

budynek warsztatu - w 2001 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej (tj. wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego; budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany w dzierżawę;

3.

magazyn paliw i surowców - od momentu jego przyjęcia do używania (1999 r.) Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie tego budynku; budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany w dzierżawę;

4.

budynek stacji paliw - w 2004 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka odliczyła podatek naliczony; budynek stacji paliw po jego ulepszeniu był wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, do czynności opodatkowanych;

5.

hala warsztatowa - w 2000 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony; w 2001 r. Spółka poniosła kolejne wydatki na ulepszenie budynku, których wartość przekroczyła 30% jego wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r. bez powiększenia jej o wartość ulepszenia z 2000 r.); w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego; budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany w dzierżawę;

6.

budynek malarni - w 2001 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości nieprzekraczającej 30% jego wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego; budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany w dzierżawę;

7.

magazyn podręczny - w 2001 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budynku w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego; budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany przez Spółkę w dzierżawę;

8.

hala składowa - Spółka poniosła wydatki na ulepszenie tego budynku w następujący sposób:

*

w 2000 r. w wysokości nieprzekraczającej 30% wartości początkowej budynku (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 1999 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony;

*

w 2001 r. - w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego;

*

w 2004 r. - w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony;

*

w 2006 r. - w wysokości nieprzekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony;

*

w 2007 r. - w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony - nakłady zostały poniesione w październiku 2007 r. po rozwiązaniu umowy dzierżawy;

*

w 2008 r. - w wysokości nieprzekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony;

*

w 2009 r. - w wysokości nieprzekraczającej 30% wartości początkowej budynku, w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budynku, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony;

Do określenia procentowej wartości wydatków na ulepszenie, kwotę w jakiej były one ponoszone w poszczególnych latach odniesiono do wartości początkowej budynku z dnia przyjęcia środka trwałego do używania (1999 r.), bez powiększania jej o wartość ulepszeń, które miały miejsce przed danym ulepszeniem. Budynek w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. był oddany w dzierżawę.

9.

rampa najazdowa - od momentu przyjęcia do używania (1999 r.) Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli, w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. budowla była oddana w dzierżawę;

10.

zbiorniki paliwowe - od momentu przyjęcia do używania (1999 r.) Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli, w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. budowla była oddana w dzierżawę;

11.

ogrodzenie z siatki stalowej - od momentu przyjęcia do używania (1999 r.) Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli, w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. budowla była oddana w dzierżawę;

12.

plac manewrowy - od momentu przyjęcia do używania (1999 r.) Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budowli; w okresie od 20 stycznia 2000 r. do 30 marca 2007 r. budowla była oddana w dzierżawę;

Dodatkowo w 2004 r. Spółka wybudowała na nieruchomości plac postojowy, natomiast w 2005 r. nabyła znajdującą się na nieruchomości sieć energetyczną.

13.

plac postojowy został wybudowany przez Spółkę w 2004 r., w związku z budową na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka odliczyła podatek naliczony; w 2004 r. Spółka poniosła wydatki na ulepszenie budowli w wysokości nieprzekraczającej 30% jej wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 2004 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budowli Spółka odliczyła podatek naliczony;

14.

sieć energetyczna została nabyta w 2005 r., w związku z nabyciem na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, Spółka odliczyła podatek naliczony, w 2006 r. zostały poniesione nakłady na ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej (wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania - 2005 r.), w związku z poniesionymi wydatkami na ulepszenie budowli, Spółka odliczyła podatek naliczony.

Obecnie Spółka zamierza zbyć nieruchomość gruntową wraz z posadowionymi na nieruchomości budynkami i budowlami opisanymi powyżej w pkt 1-14, na rzecz innej spółki kapitałowej będącej zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z kolei w uzupełnieniu z dnia 10 maja 2010 r. Spółka wskazała, że budynek stacji paliw po jego ulepszeniu był wykorzystywany w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości nie stanowi transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołującego brzmienie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług transakcja sprzedaży nieruchomości nie spełnia przesłanek uzasadniających przyjęcie, że przedmiotem planowanej sprzedaży jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Spółka podkreśla, że zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem nieruchomość stanowiła jedynie element infrastruktury wspomagający działalność podstawową Spółki, jaką jest transport drogowy. Na nieruchomości znajdowały się parkingi i warsztaty oraz podręczne magazyny części i opon. Niewykorzystywane powierzchnie i pomieszczenia były w miarę możliwości wynajmowane innym podmiotom lub użytkowane na potrzeby innych komórek funkcjonalnych przedsiębiorstwa, np. jako archiwa księgowości, kadr, płac, czy magazyny działu administracyjnego. Jednocześnie Spółka nie podejmowała działań zmierzających do wyodrębnienia funkcjonalnego lub finansowego nieruchomości (działalności prowadzonej na nieruchomości), a w szczególności nie została podjęta żadna uchwała organów Spółki, której przedmiotem byłoby wyodrębnienie organizacyjne lub funkcjonalne nieruchomości, w tym np. utworzenie oddziału Spółki, jak również dla nieruchomości nie był prowadzony oddzielny rachunek bankowy, jak również nie były zakładane oddzielne konta przychodów i kosztów oraz rozrachunkowe. O niemożności uznania, iż przedmiotem transakcji mogłaby być zorganizowana część przedsiębiorstwa, zdaniem Spółki, świadczy również samo ukształtowanie treści planowanej umowy sprzedaży przewidujące, iż nabywca kupuje wyłącznie działkę gruntu wraz z posadowionymi na niej budynkami i trwale związanymi urządzeniami, a zatem elementy o charakterze przedmiotowym. W szczególności przedmiotem transakcji nie będą jakiekolwiek elementy organizacyjne lub funkcjonalne, w tym nabywca nie przejmie żadnych pracowników Spółki, ksiąg handlowych, zobowiązań i wierzytelności. Powyższe argumenty, w ocenie Spółki, jednoznacznie świadczą, że przedmiotem transakcji jest wyłącznie nieruchomość, która nie posiada ani pierwiastka organizacyjnego (funkcjonalnego), ani pierwiastka wyodrębnienia finansowego, które mogłyby przemawiać za nadaniem przymiotu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z tych też względów dostawa nieruchomości nie jest, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcją zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa" posłużyć należy w tym zakresie się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Według art. 551 Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Istotne znaczenie w powyższej definicji ma końcowy jej fragment. W celu ustalenia, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy nabyty zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno on mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje dokonać dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej posadowionymi na niej budynkami i budowlami. Ponadto, jak stwierdziła Spółka, nieruchomość mająca być przedmiotem dostawy nie jest organizacyjnie i finansowo wydzielona z funkcjonującego przedsiębiorstwa tak, aby mogła stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Uwzględniając powyższe, jak również to, iż w ślad za sprzedawanym majątkiem nie przejdą na nabywcę pracownicy Spółki, zobowiązania, wierzytelności czy też księgi handlowe uznać należy, że dostawa nieruchomości gruntowej zabudowanej nie będzie posiadała cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego też jak słusznie wskazała Spółka, nie będzie stanowiła transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl