ITPP1/443-31/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla usług cateringu-jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla usług cateringu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w związku ze stale poszerzanym asortymentem oferowanych produktów często organizuje szkolenia dla pracowników działu sprzedaży, zamówień publicznych oraz przedstawicieli handlowych pracujących w terenie. Mają one na celu zdobywanie wiedzy na temat sprzedawanych produktów oraz doskonalenia technik sprzedaży. Spółka organizuje je zazwyczaj w siedzibie firmy, korzystając z usług zewnętrznej firmy cateringowej, która obsługuje te szkolenia. Sporadycznie (przy znaczącej liczbie osób) wynajmowana jest sala i wówczas szkolenie obsługiwane jest przez firmę z zewnątrz. W związku z organizowaniem ww. szkoleń Spółka zobowiązana jest zapewnić pracownikom posiłek oraz napoje w postaci kawy, wody oraz soków. Spółka nie dysponuje pomieszczeniem kuchennym pozwalającym na przygotowanie posiłków dla pracowników, dlatego też korzystanie z usług firmy cateringowej jest dla niej jedynym rozwiązaniem. Niejasna pozostaje dla Spółki kwestia opodatkowania usług cateringowych. Do dnia 31 grudnia 2008 r. firmy cateringowe korzystały ze stawki preferencyjnej 7% jako usługi gastronomiczne. W praktyce i interpretacjach urzędów skarbowych przyjęło się jednak traktować je jako odrębną kategorię usług. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, która wydaje się rozróżniać te dwa pojęcia - symbolem 55.3 ustawodawca oznacza usługi gastronomiczne, zaś usługi przygotowania i dostarczania posiłków podmiotom zewnętrznym (catering) klasyfikuje jako kolejną już pozycję oznaczoną symbolem 55.5 - usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych. Zatem usługa cateringu nie jest zaliczana przez PKWiU do usług gastronomicznych lecz traktowana jako czynność o odmiennym charakterze. Taka teza charakterystyczna jest dla postanowień urzędów orzekających w sprawach przyznania prawa do odliczenia podatku zapłaconego przy nabyciu usług cateringu. Wątpliwości Spółki budzi zasadność zaliczenia usług cateringowych do usług gastronomicznych opodatkowanych stawką VAT 7% w rozumieniu art. 146 ustawy o VAT. Stosownie zaś do § 40 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną do wysokości 7% stawkę podatku stosuje się do usług związanych z podawaniem napojów (PKWiU ex 55.4) oraz usług stołówkowych i usług dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55. 5), z wyłączeniem:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi cateringowe winny być opodatkowane stawką 22% jako odrębna grupa, czy też należałoby je zaliczyć do grupy usług gastronomicznych i zastosować stawkę 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z powyższym rozporządzeniem, korzystając z usług świadczonych przez firmę cateringową (PKWiU 55.52.13), polegających na przygotowaniu i dostarczaniu żywności i napojów dla odbiorców zewnętrznych, na wystawionej fakturze VAT powinna zostać ujęta usługa cateringowa opodatkowana wg stawki podatku w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednak w oparciu o inne niż powołane we wniosku przepisy prawa.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści cyt. ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku. I tak, stosownie do zapisu § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W załączniku tym, jako opodatkowane stawką podatku 7%, zostały wymienione:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka nabywa usługi cateringu klasyfikowane są przez Wnioskodawcę w grupowaniu PKWiU 55.52.13 - "usługi stołówkowe i dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych".

W tym miejscu zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia charakteru wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania. W przypadku trudności w ustaleniu właściwej klasyfikacji można zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi - Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych.

Stwierdzić zatem należy, że o ile nabywane przez Spółkę usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 55.52.13, to podlegają one opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% na podstawie ww. przepisu rozporządzenia Ministra Finansów.

Końcowo nadmienia się, że z uwagi na fakt, iż adresatem niniejszej interpretacji jest nabywca usług cateringu, a nie podmiot, po stronie którego leży obowiązek podatkowy przepisy zawarte w art. 14k - 14n Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 2, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.