ITPP1/443-29/10/BK - Zaliczenie otrzymanej dotacji do podstawy opodatkowania VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej refundacji - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania otrzymanej refundacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca powołany został z dniem 1 stycznia 2002 r. na mocy uchwały Rady Miasta z dnia 22 października 2001 r. jako wydzielona jednostka organizacyjna gminy nie posiadająca osobowości prawnej, działająca w formie zakładu budżetowego. Zarząd wykonuje w imieniu i na rzecz gminy zadania o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług. Zgodnie ze statutem przedmiotem działania Wnioskodawcy jest:

Wnioskodawca prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych w ustawie o finansach publicznych oraz wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inna formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 23, poz. 135). Dochodami Wnioskodawcy są w szczególności wpływy pochodzące ze sprzedaży usług przewozowych (tzn. sprzedaż biletów i znaczków komunikacji miejskiej pasażerom) oraz dotacja. Koszty działalności pokrywane są z dochodów własnych i dotacji. Wnioskodawca corocznie otrzymuje z budżetu gminy dotację przedmiotową do komunikacji miejskiej, która zgodnie z art. 219 ust. 1 ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. kalkulowana jest według stawek jednostkowych. Kwoty i zakres dotacji określa uchwała budżetowa, natomiast jednostkową stawkę dotacji ustala Rada Miasta w drodze uchwały w oparciu o planowaną na dany rok budżetowy pracę przewozową środków komunikacji miejskiej wyrażoną w wozokilometrach (autobusy) i pociągokilometrach (tramwaje). Wielkość dotacji przedmiotowej dla Wnioskodawcy stanowi różnica pomiędzy planowaną kwotą kosztów wozokilometra (pociągokilometra), a planowaną kwotą wpływów. Planowaną kwotę wpływów za przewozy pasażerów kalkuluje się na podstawie obowiązującej taryfy i zasad opłat (również uchwalanych w drodze uchwały przez Radę Miasta) oraz planowanych wielkości sprzedaży biletów. Dotacje są zaliczkowo przekazywane w ratach (co miesiąc) wg harmonogramu zatwierdzonego na dany rok budżetowy na mocy porozumienia pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą. Miesięczne zaliczki dotacji stanowią iloczyn planowanej na dany miesiąc pracy przewozowej i zatwierdzonej przez Radę Miasta stawki jednostkowej dla kalkulacji wysokości dotacji przedmiotowej do komunikacji miejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa dotacja otrzymywana przez Wnioskodawcę stanowi obrót będący podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywana dotacja skalkulowana według stawek jednostkowych do 1 wozokilometra (pociągokilometra) nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem z samego sposobu kalkulacji wynika, że służy ona pokryciu tej części kosztu 1 wozokilometra (pociagokilometra), która nie znajduje pokrycia w planowanych przychodach na 1 wozokilometr. Z uwagi na fakt, iż warunki przyznawania dofinansowania są ogólne dotacja na komunikację, a więc na pokrycie niezdefiniowanych wprost kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu. Nie ma bowiem w tym przypadku bezpośredniego związku ze świadczeniem usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. w przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że otrzymywana z budżetu gminy dotacja dotyczy ściśle kosztu 1 wozokilometra (pociągokilometra) i nie ma wpływu na cenę biletów, czyli na cenę świadczonych usług. Oznacza to, iż ma ona charakter ogólny, a jej celem jest wyłącznie dotowanie ogólnej działalności Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że otrzymywana dotacja nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.