ITPP1/443-289C/08/KM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 czerwca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-289C/08/KM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2008 r. (data wpływu 20 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług budowlanych w obiekcie budownictwa mieszkaniowego, w którym znajdują się pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą i garaż - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stawki podatku dla usług budowlanych w obiekcie budownictwa mieszkaniowego, w którym znajdują się pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą i garaż.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie wydanego pozwolenia na realizację inwestycji, rozpoczął Pan (wspólnie z żoną) budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego (wraz z garażem i infrastrukturą techniczną), w którym parter obiektu przeznaczony będzie na prowadzenie działalności gospodarczej (przychodnia). Jako podatnik VAT świadczy Pan opodatkowane usługi weterynaryjne. We wniosku wyszczególniono pomieszczenia wchodzące w skład przychodni (recepcja z zapleczem, pokój przyjęć, sala zabiegowa i pozabiegowa, pomieszczenie gospodarcze, pokój socjalny, WC dla personelu i klientów, RTG, poczekalnia) i części mieszkalnej (pokoje, otwarta kuchnia, pralnia i suszarnia, schowek, garderoba, WC, sauna, łazienka, przedpokój, spiżarnia, klatka schodowa obsługująca wyłącznie mieszkanie) wraz z podaniem ich metrażu (w zależności od wysokości pomieszczenia), a także wskazano na powierzchnie, których nie wykazano w działalności gospodarczej oraz w części mieszkalnej tj. przedsionek (wejście do klatki schodowej) i garaż z funkcją pomieszczenia instalacyjnego. Ponieważ przepisy budowlane niejednoznacznie precyzują ustalanie powierzchni użytkowej - w ocenie Wnioskodawcy - dyskusyjne staje się wyznaczenie jej także dla części mieszkalnej. Wskazano w tym miejscu normę budowlaną PN-ISO 9836:1997 dotyczącą wskaźników kubaturowych oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla usług budowlanych dotyczących wyłącznie lokali wykorzystywanych do działalności gospodarczej stosować 22% stawkę podatku VAT, natomiast dla usług wykonywanych w części mieszkalnej 7%, czy też w zależności od określenia z jakim budynkiem mamy do czynienia stosować jednolitą stawkę podatku dla całego budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego się na normę budowlaną PN-ISO 9836:1997 dotyczącą "wskaźników kubaturowych" oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, budynek w całości powinien być uznany za mieszkalny, zatem dla wszystkich robót budowlanych realizowanych w tym obiekcie (zarówno w części mieszkalnej jak i usługowej) będzie możliwość zastosowania 7% stawki podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku wynoszącą 7%, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2

;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2

.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1.

robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych

,

2.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 -12 c ustawy.

W związku z tym od dnia 1 stycznia 2008 r. w stosunku do całego budownictwa mieszkaniowego, niezależnie od tego, czy będzie się mieściło w definicji budownictwa społecznego, można stosować preferencyjną 7% stawkę podatku od towarów i usług.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Z przytoczonych przepisów wynika, że o możliwości zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług dla usług budowlano-montażowych świadczonych po dniu 1 stycznia 2008 r., na podstawie art. 41 ust. 12-12b ustawy oraz § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia, decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

W związku z powyższym, jeżeli budynki, w których będą świadczone usługi budowlano-montażowe mieszczą się wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, bądź w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a usługi budowlano-montażowe związane są z budową obiektu jako całości lub usługi te dotyczą lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, wówczas usługi te podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż jest Pan inwestorem zadania polegającego na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego, którego część (parter) będzie przeznaczona na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą (usługi weterynaryjne) oraz garaż pełniący funkcję pomieszczenia instalacyjnego.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, iż jeżeli przedmiotem świadczonych robót budowlano-montażowych jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 obiekt budownictwa mieszkaniowego jako całość i umowy są zawarte na realizację tak wskazanego budynku jednorodzinnego jako całości, to stawka 7% ma zastosowanie do całości robót zarówno związanych z pomieszczeniami przeznaczonymi na działalność gospodarczą, jak i garażem znajdującym się w bryle budynku.

Gdyby jednak podejmowana była osobna robota budowlano-montażowa (na podstawie odrębnej umowy), wykonywana w lokalu użytkowym jakim jest bez wątpienia przychodnia weterynaryjna, to do tej roboty powinna mieć zastosowanie stawka 22%.

Biorąc powyższe pod uwagę, a w szczególności to, iż na wysokość stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu usług budowlanych polegających na wykonaniu ww. budynku mieszkalnego nie ma wpływu struktura procentowo-powierzchniowa znajdujących się w nim lokali mieszkalnych i użytkowych, lecz istotnym jest sklasyfikowanie budynku, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych do odpowiedniego grupowania, stwierdzić należy, że określenie definicji powierzchni użytkowej pozostaje bez wpływu na wysokość stawki podatku od towarów i usług dla usług będących przedmiotem niniejszego wniosku, zatem nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Końcowo podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl