ITPP1/443-284/11/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-284/11/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2011 r. (data wpływu 23 lutego 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług turnusów rehabilitacyjnych oraz usług wyżywienia i noclegu, niezbędnych do wykonywania usługi podstawowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia usług turnusów rehabilitacyjnych oraz usług wyżywienia i noclegu, niezbędnych do wykonywania usługi podstawowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi rehabilitacyjne na rzecz dzieci z porażeniem mózgowym, przepukliną oponowo-rdzeniową, urazami czaszkowo-mózgowymi, zespołami genetycznymi, cytomegaliami i innymi chorobami neurologicznymi. Przedmiotowe usługi polegają na wykonywaniu różnego rodzaju zabiegów stymulujących, również z zastosowaniem kinezyterapii, hipoterapii, kynoterapii, krioterapii, elektrostymulacji itp.

Rehabilitacja prowadzona jest w ramach turnusów, podczas których poza usługami podstawowymi, Wnioskodawca zapewnia uczestnikom turnusu także nocleg oraz wyżywienie. Świadczenia rehabilitacyjne wykonywane są w ramach działalności Wnioskodawcy przez lekarzy oraz osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Wnioskodawca wskazał, że nie ma statusu zakładu opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

Czy Wnioskodawca jest zwolniony od podatku od towarów i usług, w związku ze świadczeniem usług rehabilitacyjnych.

Czy Wnioskodawca jest zwolniony od podatku od towarów i usług, w związku ze świadczeniem usług wyżywienia oraz noclegu na rzecz uczestników turnusów rehabilitacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy w dniu 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z wcześniejszym brzmieniem wskazanej ustawy zwolnione od tegoż podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy - tj. m.in. usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych. Z dniem 1 stycznia 2011 r. postanowienia uregulowane w załączniku zostały zmodyfikowane i przeniesione do treści ustawy. Dodano m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy punkty 18 i 19, zgodnie z którymi od podatku zwolnione są:

18)

usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usługi ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej,

19)

usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywróceniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

a.

lekarzy i lekarzy dentystów,

b.

pielęgniarki i położne,

c.

osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.),

d.

psychologów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z brzmieniem nowych przepisów będzie on nadal zwolniony od podatku od towarów i usług, w zakresie świadczonych przez niego usług rehabilitacyjnych oraz dostawy towarów oraz świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych, tj. za dostarczanie wyżywienia oraz zapewnianie noclegów uczestnikom turnusów.

Zwolnieniu od podatku podlegają, zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zdaniem Wnioskodawcy usługi rehabilitacyjne świadczone przez niego mieszczą się w katalogu powyższych świadczeń. Stosowane w jego placówce zabiegi rehabilitacyjne służą bowiem z całą pewnością przywracaniu i poprawie zdrowia.

Ponadto Wnioskodawca zauważył, że zatrudnia w swojej placówce zarówno lekarzy, jak i osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa wyżej, w związku z tym, jego zdaniem usługi rehabilitacyjne świadczone w jego ośrodku, będą nadal zwolnione od podatku od towarów i usług.

Pomimo, iż Wnioskodawca nie posiada statusu zakładu opieki zdrowotnej, nowe przepisy należy stosować do niego poprzez analogię, jako iż świadczy on usługi, o których mowa w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, a celem nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług nie było wyłączenie zwolnienia podatkowego wobec placówek, takich jak placówka Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie świadczone przez niego usługi, tj. usługi rehabilitacyjne oraz ściśle z tymi usługami związane dostarczanie wyżywienia uczestnikom turnusów oraz świadczone na ich rzecz usługi noclegowe, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 17 pkt 1 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 18 nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18 ustawy. Według Wnioskodawcy zapewnienie uczestnikom turnusów wyżywienia oraz noclegu stanowią dostawę towarów oraz świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (tj. świadczeniami rehabilitacyjnymi) i są niezbędne do wykonania tychże usług podstawowych. Programy rehabilitacyjne obejmują bowiem całodzienne zajęcia z uczestnikami turnusów, w związku z tym kilkukrotne zabieranie w ciągu dnia tychże uczestników (dzieci) przez ich rodziców poza placówkę rehabilitacyjną uniemożliwiałoby, ze względu na ramy czasowe, przeprowadzenie pełnej rehabilitacji. W większości przypadków rodzice tychże dzieci nie mają w ogóle możliwości zabierania ich w ciągu dnia na posiłki. Sytuacja wygląda podobnie jeśli chodzi o zapewnienie noclegów. Celem całego turnusu rehabilitacyjnego jest przeprowadzenie jak najszerszego zakresu zabiegów rehabilitacyjnych oraz zapewnienie w tym czasie dzieciom całodobowej opieki. W większości przypadków bowiem są to uczestnicy z odległych miejscowości, w związku z tym zabieranie tychże dzieci przez rodziców na noclegi i ponowne dostarczanie ich do placówki kolejnego dnia byłoby fizycznie niemożliwe.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy nie będą zachodziły okoliczności wyłączające zwolnienie od podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 43 ust. 17 pkt 1 ustawy.

Jako że głównym celem dostawy towarów oraz usług ściśle związanych z usługą podstawową świadczoną przez Wnioskodawcę nie jest osiągnięcie dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tychże czynności w stosunku do podatników nie korzystających ze zwolnienia podatkowego, lecz wyłącznie umożliwienie przeprowadzenia wobec uczestników turnusów jak najszerszej rehabilitacji, nie zachodzą zdaniem podatnika również przesłanki z art. 43 ust. 17 pkt 2 ustawy wyłączające zwolnienie od podatku.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z dnia 19 maja 2011 r. Wnioskodawca poinformował, że nie żąda odpowiedzi w zakresie pytań "czy dostarczanie wyżywienia uczestnikom turnusów rehabilitacyjnych oraz świadczenie na ich rzecz usług noclegowych są ściśle związane z usługami opieki medycznej świadczonymi przez podatnika i czy są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej" oraz "czy głównym celem dostarczania wyżywienia uczestnikom turnusów rehabilitacyjnych oraz świadczenia na ich rzecz usług noclegowych jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tychże czynności w stosunku do podatników nie korzystających ze zwolnienia podatkowego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), świadczeniem usług natomiast jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), uchyla się z dniem 1 stycznia 2011 r. - art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej.

Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

1.

przedmiotowej, tj. świadczone usługi mają dotyczyć opieki medycznej w zakresie profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawiania zdrowia,

2.

podmiotowej, tj. usługi te muszą być świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej.

Należy wskazać, iż zgodnie z obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. art. 1 pkt 13 lit. a) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) został dodany art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz zakładów opieki zdrowotnej na ich terenie.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 1 pkt 19 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

a.

lekarzy i lekarzy dentystów,

b.

pielęgniarki i położne,

c.

osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.),

d.

psychologów.

Przy czym, wskazany przepis, na mocy art. 1 pkt 13 lit. a) tiret drugi ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), z dniem 1 kwietnia 2011 r. uzyskał następujące brzmienie: "zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

e)

lekarza i lekarza dentysty,

f)

pielęgniarki i położnej,

g)

medycznych, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.),

h)

psychologa".

Natomiast, stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a) nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24,26,28,29,31,32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia.

Powołany przepis, od dnia 1 kwietnia 2011 r. ma następujące brzmienie: "zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24,26,28,29,31,32 i 33 lit. a) nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24,26,28,29,31,32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia"

(art. 1 pkt 13 lit. d) ww. ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy - Prawo o miarach).

Zaznaczyć należy, iż na mocy art. 6 wskazanej ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy - Prawo o miarach, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r. podatnik może stosować zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18a, 19, 19a i 22 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Przepisy powyższe stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 132 ust. 1 lit. b) i c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którymi zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają:

* opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;

* świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwa członkowskie.

W przeciwieństwie zatem do stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z którym wyznaczenie zakresu zwolnienia usługi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług następowało poprzez zidentyfikowanie usługi (czynności) w klasyfikacji statystycznej (PKWiU), a zatem zwolnienie miało charakter wyłącznie przedmiotowy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnienie określone w powyższych przepisach ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. A zatem od 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Wskazać należy, iż zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lutego 2011 r. (Dz. U. Nr 44, poz. 230), wprowadzono zmiany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), poprzez dodanie w § 13 ust. 1 pkt 25, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, ze późn. zm.) świadczone na zasadach określonych w tej ustawie oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez podmioty inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Natomiast § 13 ust. 8 rozporządzenia z dnia 22 grudnia 2010 r. - otrzymał brzmienie - "zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową, pod warunkiem że:

1.

są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub

2.

ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia".

Jednocześnie stosownie do § 2 wyżej powołanego rozporządzenia z dnia 28 lutego 2011 r., zwolnienie o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia zmieniającego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, może być stosowane również do czynności dokonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Należy wskazać, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów zostało zastąpione rozporządzeniem z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), regulującym w sposób tożsamy powyższe kwestie, odpowiednio w § 13 ust. 1 pkt 25 oraz w § 13 ust. 8.

Określając krąg podmiotów objętych zwolnieniem na podstawie § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., ustawodawca odwołał się do ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.

W myśl art. 10c ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych rehabilitacyjny - turnus oznacza zorganizowaną formę aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników, między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem turnusu.

Natomiast, zgodnie z art. 10c ust. 2 - turnusy, mogą być organizowane:

1.

przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, które prowadzą co najmniej przez 2 lata działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i uzyskały wpis do rejestru organizatorów prowadzonego przez wojewodę, zwane dalej "organizatorem turnusów";

2.

wyłącznie w ośrodkach, które uzyskały wpis do rejestru ośrodków prowadzonego przez wojewodę - z wyłączeniem turnusów organizowanych w formie, o której mowa w ust. 5 pkt 2, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z o art. 10d ust. 1 - wojewoda prowadzi rejestr ośrodków oraz rejestr organizatorów turnusów i dokonuje wpisu do tych rejestrów na okres 3 lat po spełnieniu przez ośrodek lub organizatora turnusów warunków określonych zgodnie z ust. 8 pkt 3.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, poprzez organizację turnusów świadczy usługi rehabilitacyjne na rzecz dzieci z porażeniem mózgowym, przepukliną oponowo-rdzeniową, urazami czaszkowo-mózgowymi, zespołami genetycznymi, cytomegaliami i innymi chorobami neurologicznymi. Świadczenia rehabilitacyjne wykonywane są w ramach działalności Wnioskodawcy przez lekarzy oraz osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Spółka nie ma statusu zakładu opieki zdrowotnej. Zabiegi rehabilitacyjne polegające na wykonywaniu różnego rodzaju zabiegów stymulujących, w tym z zastosowaniem kinezyterapii, hipoterapii, kynoterapii, krioterapii, elektrostymulacji itp. W czasie trwania turnusów Wnioskodawca zapewnia uczestnikom także nocleg oraz wyżywienie, które to świadczenia uznaje za ściśle związane z usługami podstawowymi (tj. świadczeniami rehabilitacyjnymi) oraz niezbędne do wykonania tychże usług podstawowych. Ponadto nie są nakierowane na osiągnięcie dodatkowego dochodu, poprzez konkurencyjne wykonywanie tychże czynności w stosunku do podatników nie korzystających ze zwolnienia podatkowego.

A zatem biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne sprawy, stwierdzić należy, że usługi rehabilitacyjne świadczone przez Wnioskodawcę polegające na organizowaniu turnusów rehabilitacyjnych na rzecz dzieci z porażeniem mózgowym, przepukliną oponowo-rdzeniową, urazami czaszkowo-mózgowymi, zespołami genetycznymi, cytomegaliami i innymi chorobami neurologicznymi nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie powołanego art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Wnioskodawca nie jest podmiotem posiadającym status zakładu opieki zdrowotnej.

Jednakże, o ile organizowane przez Wnioskodawcę turnusy rehabilitacyjne, spełniają warunki przewidziane dla turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych i świadczone są na zasadach określonych w tej ustawie, to usługi te mogą korzystać, od dnia 1 stycznia 2011 r. ze zwolnienia od podatku, na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., w związku z § 13 ust. 8 tego rozporządzenia, a od 6 kwietnia 2011 r. - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., w związku z § 13 ust. 8 tego rozporządzenia.

Ponadto usługi wyżywienia i noclegu, jako niezbędne do wykonania usługi podstawowej wykonywanej przez Wnioskodawcę, przy założeniu, że nie stanowią źródła dodatkowego dochodu poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników nie korzystających z takiego zwolnienia, korzystają również ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl