ITPP1/443-279/07/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2007 r. (data wpływu 6 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru - jest prawidłowe.

W dniu 6 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu kwietniu 2007 r. nabył Pan samochód marki Dodge Magnum na cele osobiste od firmy mającej siedzibę w USA. Samochód ten został sprowadzony na niemiecki obszar celny, gdzie w miesiącu czerwcu 2007 r. została przeprowadzona odprawa celna. Z tytułu importu opłacił Pan na terytorium Niemiec cło i podatek obowiązujący w tym państwie. Otrzymał Pan zaświadczenie o braku zastrzeżeń odnośnie dopuszczenia ww. samochodu do ruchu. Po odprawie przedmiotowy pojazd został przemieszczony na terytorium Polski w celu rejestracji i użytkowania. Jednocześnie w złożonym wniosku wskazał Pan, iż ww. samochód, który został wyprodukowany w 2006 r., ze względu na mały przebieg, jest samochodem nowym w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana sytuacja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów (nowych środków transportu).

Zdaniem wnioskodawcy, zakup samochodu od firmy amerykańskiej, a następnie jego przemieszczenie z terytorium Niemiec na terytorium kraju, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 9 ust. 1 i art. 11 ust. 1), nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem ponieważ samochód nie został nabyty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, czyli działalności gospodarczej (został nabyty na cele osobiste).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się - w myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy - nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zapis ust. 2 ww. artykułu wskazuje, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie ma miejsce pod warunkiem, że:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma również miejsce, gdy dokonujący dostawy, jak i nabywca towarów nie są podatnikami, o których mowa wyżej, a przedmiotem nabycia są nowe środki transportu (ust. 3 tegoż artykułu).

Pojęcie nowego środka transportu zostało zdefiniowane w treści art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do zapisu art. 2 pkt 10 lit. a) za nowy środek transportu należy uznać przeznaczony do transportu osób lub towarów pojazd lądowy wymieniony w poz. 1-4, 9, 10 lub 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzany silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowatów, jeżeli przejechał nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia jego do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Ponadto, w świetle art. 11 ust. 1 tej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Mając na uwadze treść art. 9 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż każde przemieszczenie nowego środka transportu pomiędzy krajami Unii Europejskiej, któremu towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast zapis powołanego wyżej art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy uzależnia uznanie przemieszczenia towarów należących do podatnika z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od tego, czy towary te będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że dokonał Pan przemieszczenia na terytorium kraju samochodu, który uprzednio zaimportował Pan na terytorium Niemiec. Na terytorium Niemiec dokonał Pan odprawy celnej, opłacił cło i podatek od wartości dodanej oraz uzyskał zaświadczenie o braku zastrzeżeń odnośnie dopuszczenia przedmiotowego pojazdu do ruchu. Ponadto w złożonym wniosku wskazał Pan, że samochód ten nie będzie służyć na terytorium kraju czynnościom wykonywanym przez Pana jako podatnika.

Analiza treści złożonego wniosku w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do stwierdzenia, iż dokonane przez Pana przemieszczenie samochodu Dodge Magnum z terytorium Niemiec na terytorium kraju, mimo że dotyczy nowego środka transportu, nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem - przemieszczeniu z Niemiec do Polski nie towarzyszy przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, samochód nie będzie służyć czynnościom wykonywanym przez Pana jako podatnika na terytorium kraju (przemieszcza osoba fizyczna na własne potrzeby).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.