ITPP1/443-272a/14/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 20 czerwca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług w zakresie opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez NFZ - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 20 czerwca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług w zakresie opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez NFZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. jest podmiotem leczniczym realizującym usługi w zakresie opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ). Wykonane świadczenia medyczne są rozliczane na warunkach i w trybie narzuconym podmiotom leczniczym przez NFZ - z wykorzystaniem systemu informatycznego płatnika i rozliczeniu finansowemu podlegają wyłącznie świadczenia zweryfikowane w systemie informatycznym SZOI (System Zarządzania Obiegiem Informacji).

Podstawą rozliczeń są dokumenty rozliczeniowe (zestawienia statystyczne wykonanych świadczeń), które zgodnie z przepisem § 23 ust. 3 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484 z późn. zm.). Świadczeniodawca składa oddziałowi wojewódzkiemu NFZ do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Wszystkie zaimportowane do systemu SZOI NFZ zestawy świadczeń podlegają weryfikacji. Po zakończeniu procesu weryfikacji i analizy danych statystycznych NFZ udostępnia świadczeniodawcy komunikat zwrotny do komunikatu statystycznego. Komunikat zwrotny zawiera dla każdego produktu rozliczeniowego informację o wyniku weryfikacji: pozytywny (pozycja może być rozliczona) lub negatywny (pozycja nie może być rozliczona). W przypadku, gdyby świadczeniodawca wystawił na wykonane świadczenia fakturę odbiegającą od danych wygenerowanych przez system informatyczny NFZ w postaci szablonu, to taka faktura jest automatycznie przez system odrzucana. Powyższe powoduje, że każdy podmiot leczniczy, który rozlicza wykonane świadczenia medyczne z Narodowym Funduszem Zdrowia wystawia fakturę wyłącznie na zaakceptowaną w danym momencie część świadczeń. W praktycznej działalności Wnioskodawcy zdarzają się więc sytuacje, że część danych statystycznych dotyczących wykonania świadczeń leczniczych, np. w styczniu, jest przez NFZ w wyniku walidacji odrzucana (np. brak ubezpieczenia w EWUŚ). W takiej sytuacji Spółka jest zmuszona do uznania kwot wynikających z raportów zweryfikowanych przez NFZ i jedynie wyemitowany przez system SZOI szablon rozliczeniowy który może być podstawą do wystawienia faktury. Zdarzają się więc sytuacje, że po pewnym czasie, często po kilku miesiącach w wyniku dalszej weryfikacji dokumentów dotyczących rzeczywistego wykonania zakwestionowane uprzednio świadczenia medyczne są uznane przez NFZ do rozliczenia i np. w kwietniu system SZOI ponownie generuje szablon dotyczący nierozliczonych świadczeń w poprzednich okresach, szablon dotyczący często świadczeń z kilku miesięcy, na podstawie którego podmiot leczniczy może wystawić ponownie fakturę. Opisane zawiłości rozliczeń z NFZ powodują, iż podmioty lecznicze mają duże trudności w ustaleniu momentu powstania obowiązku podatkowego - zarówno w podatku CIT, jak i w podatku VAT.

W takich sytuacjach moment powstania obowiązku podatkowego Spółka rozpoznaje następująco:

1. Faktyczne wykonanie usługi w styczniu, data wygenerowania szablonu przez NFZ do 15 lutego, Spółka wystawia fakturę w dacie wygenerowania szablonu - opodatkowanie w VAT - styczeń.

2. Wykonanie usługi w styczniu, wygenerowany szablon przez NFZ po 15 lutego, fakturę wystawia w dacie szablonu, mimo niedochowania terminu do 15 dnia następnego miesiąca - opodatkowanie w VAT - styczeń.

3. Usługa wykonana w styczniu, zakwestionowana pierwotnie przez system NFZ i ujęta dopiero w szablonie w marcu, Spółka wystawia fakturę w dacie wygenerowania szablonu - opodatkowanie w VAT - marzec.

4. Usługa wykonana w styczniu i rozliczona przez NFZ, następnie w maju w wyniku ponownej walidacji NFZ tworzy szablon korekt do wcześniejszych rozliczeń, Spółka zmuszona jest do wystawienia faktury korygującej in minus za okres wskazany w szablonie, fakturę korygującą wystawia w dacie wygenerowania szablonu - korekta zmniejszająca VAT należny - maj.

5. Usługa wykonana w styczniu, w wyniku wysłanych wyjaśnień w sierpniu NFZ uznał część świadczeń uprzednio zakwestionowanych w maju i generuje ponownie szablon na te usługi, Spółka ponownie wystawia fakturę w dacie wygenerowania szablonu - opodatkowanie w VAT - sierpień.

6. Usługa wykonana w październiku 2013 r., zakwestionowana przez NFZ (np. brak EWUŚ) i ujęta w szablonie w lutym 2014 r., Spółka wystawia fakturę w dacie szablonu, tj. w lutym 2014 r. - opodatkowanie w VAT - luty 2014 r.

7. Usługa wykonana październiku 2013 r. i nieuznana przez NFZ, następnie w lutym 2014 r. podpisano aneks o uznaniu nadwykonań (nie ratujących życie) poprzez dokonanie przesunięć pomiędzy poszczególnymi świadczeniami - faktura w dacie podpisania aneksu luty 2014 r. - opodatkowanie w VAT - luty 2014 r.

8. Usługa wykonana w 2013 r. a następnie np. w 2014 r. lub nawet później, czyli już po zamknięciu roku NFZ przeprowadził ponowną walidację i zakwestionował rozliczenia wystawiając notę obciążeniową, Spółka zmniejsza sprzedaż zwolnioną w ewidencji sprzedaży VAT i w deklaracji VAT-7 w dacie otrzymania dokumentu z NFZ, tj. bez korekty deklaracji VAT-7 za okres, w którym uprzednio rozliczyła zakwestionowaną usługę. Spółka nie wystawia również korekty faktury, albowiem transakcja dotyczy sprzedaży zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 43. ust. 1 (art. 106b ust. 2 ustawy o VAT).

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) będącego odpowiedzą na wezwanie tut. organu w zakresie usunięcia braków formalnych wniosku wskazano, że wniosek ma zostać rozpatrzony w zakresie zdarzenia opisanego w punkcie 3, natomiast w pozostałym zakresie ma zostać pozostawiony bez rozpatrzenia.

Ponadto doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego następująco:

* na pytanie:

"jaki jest zakres czynności, do wykonywania których zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej przez niego umowy z NFZ, które to czynności składają się na świadczoną przez niego usługę..."

udzielono odpowiedzi:

"zgodnie z § 1 pkt 1 Umowy o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, przedmiotem umowy jest udzielanie przez Świadczeniobiorcę świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie stomatologiczne, zwolnionych z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT",

* na pytanie:

"czy sporządzenie raportu statystycznego dotyczącego wykonanych w okresie rozliczeniowym procedur medycznych jest elementem świadczonej usługi, czy też jest jedynie elementem niezbędnym do dokonania rozliczenia między stronami umowy..."

udzielono odpowiedzi:

"zgodnie z § 23.1 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. 08.81.484) - podstawą rozliczeń i płatności za świadczenia udzielane w okresie sprawozdawczym jest rachunek wraz z raportem statystycznym, zwane dalej dokumentami rozliczeniowymi. Pod pojęciem raport statystyczny - rozumie się informację o poszczególnych świadczeniach, ze wskazaniem świadczeń objętych rachunkiem, które zostały udzielone w okresie sprawozdawczym",

* na pytanie:

"z jakiego powodu (z jakich powodów) system NFZ kwestionuje wykonane usługi..."

udzielono odpowiedzi:

"system NFZ pierwotnie kwestionuje wykonanie usługi, jeśli pacjent w systemie EWUŚ występuje jako osoba nieubezpieczona",

* na pytanie:

"z jakiego powodu (z jakich powodów) system NFZ uznaje wykonane usługi..."

udzielono odpowiedzi:

"po wysłaniu przez Świadczeniodawcę do NFZ dokumentu potwierdzającego prawo do leczenia w ramach NFZ (np. Oświadczenia złożonego przez pacjenta), system NFZ uznaje zasadność rozliczenia usługi w ramach ubezpieczenia zdrowotnego".

Ponadto wskazano, że zdarzenie będące przedmiotem analizy polega na tym, że w styczniu wykonano usługę dla pacjenta, który w systemie EWUŚ widnieje jako osoba nieubezpieczona. System NFZ nie pozwolił uwzględnić usługi wykonanej dla tego pacjenta w raporcie statystycznym za styczeń, który jest podstawą wystawienia faktury za ten miesiąc. Po otrzymaniu dokumentów uzupełniających od Świadczeniodawcy system NFZ uwzględnia usługę wykonaną dla tego pacjenta, ale dopiero w raporcie statystycznym wygenerowanym za kolejny miesiąc. Raport stworzony przez system NFZ dotyczy lutego i na jego podstawie wystawiana jest faktura za luty.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca wniósł o potwierdzenie poprawności rozpoznania przez Spółkę momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w dacie wykonania usługi leczniczej i w przypadku usług finansowanych ze środków publicznych przez NFZ, datą wykonania usługi jest data wygenerowania przez system informatyczny NFZ szablonu rozliczenia usług, który to szablon pełni rolę protokołu odbioru wykonania zakontraktowanej usługi medycznej. Dopiero w dacie wygenerowania szablonu przez system informatyczny SZOI NFZ znana jest podstawa opodatkowania w podatku VAT - kwota należna z tytułu wykonania usług.

Zgodnie z generalną zasadą wynikającą z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju a obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (art. 19a ust. 1).

Według Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości iż w świetle orzecznictwa podmioty lecznicze prowadzą działalność gospodarczą i w tym zakresie nie obowiązują odrębne przepisy prawa podatkowego poza tymi, które reguluje ustawa podatkowa o VAT. Tak więc warunkiem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT jest odpłatne wykonanie usług na rzecz kontraktującego NFZ. Jako odpłatne świadczone usługi na rzecz NFZ należy przyjąć wyłącznie te świadczenia, które w świetle prawa NFZ ma obowiązek sfinansować. Bywają bowiem usługi medyczne rzeczywiście zrealizowane przez ZOZ, których jako usług nieratujących zdrowie i życie ludzi NFZ nie ma obowiązku finansować, np. z uwagi na brak ubezpieczenia danej osoby. Najwcześniejszą możliwą datą powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT jest potwierdzenie wykonania usługi zgodnie z kontraktem (umową) i jest to data wygenerowania szablonu rozliczeniowego przez system informatyczny NFZ, który to szablon jest odpowiednikiem protokołu odbioru wykonania usługi. Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego podmiot leczniczy tak naprawdę wie, które zrealizowane przez niego usługi są odpłatne a które nieodpłatne dopiero w dacie wystawienia szablonu rozliczeniowego przez system informatyczny NFZ. Dopiero w tej dacie można ustalić podstawę opodatkowania w podatku VAT, o której mowa w art. 29a ust. 1 i wystawić fakturę rozliczeniową. Gdyby ZOZ wystawił fakturę na rzeczywiście zrealizowane, a nie zaakceptowane przez NFZ świadczenia, to taka faktura jest automatycznie przez NFZ odrzucana i podatnik nie ma na to żadnego wpływu. W całokształcie rzeczywiście wykonanych świadczeń medycznych zdarzają się więc Spółce również świadczenia nieodpłatne, które w myśl obowiązującego prawa nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług.

Podsumowując powyższe, najwcześniejszym możliwym terminem rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu wykonania usługi medycznej jest data wygenerowania szablonu rozliczeniowego przez system informatyczny NFZ i taką datę należy przyjąć jako datę odpłatnego wykonania usługi w rozumieniu art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował ww. stanowisko odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego opisanego w pkt 3, zgodnie z którym za moment powstania obowiązku podatkowego uznaje okres sprawozdawczy wskazany przez system NFZ w raporcie statystycznym, w którym świadczenie zostało uwzględnione, a nie okres faktycznego wykonania świadczenia zdrowotnego dla pacjenta, ponieważ w przypadku świadczeń nieratujących życie należność powstaje dopiero, gdy świadczenie zostanie uznane w raporcie statystycznym generowanym przez system NFZ.

Przez okres sprawozdawczy rozumie się miesiąc kalendarzowy (§ 1 pkt 7a załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest rozliczyć daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że obrót i ewentualny podatek należny winien być uwzględniony w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym realizującym usługi w zakresie opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych przez NFZ. Wykonane świadczenia medyczne są rozliczane na warunkach i w trybie narzuconym podmiotom leczniczym przez NFZ - z wykorzystaniem systemu informatycznego płatnika i rozliczeniu finansowemu podlegają wyłącznie świadczenia zweryfikowane w systemie informatycznym SZOI.

Podstawą rozliczeń są dokumenty rozliczeniowe (zestawienia statystyczne wykonanych świadczeń). Świadczeniodawca składa oddziałowi wojewódzkiemu NFZ do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Wszystkie zaimportowane do systemu SZOI NFZ zestawy świadczeń podlegają weryfikacji. Po zakończeniu procesu weryfikacji i analizy danych statystycznych NFZ udostępnia świadczeniodawcy komunikat zwrotny do komunikatu statystycznego. Komunikat zwrotny zawiera dla każdego produktu rozliczeniowego informację o wyniku weryfikacji: pozytywny (pozycja może być rozliczona) lub negatywny (pozycja nie może być rozliczona). W przypadku, gdyby świadczeniodawca wystawił na wykonane świadczenia fakturę odbiegającą od danych wygenerowanych przez system informatyczny NFZ w postaci szablonu, to taka faktura jest automatycznie przez system odrzucana. Powyższe powoduje, że każdy podmiot leczniczy, który rozlicza wykonane świadczenia medyczne z Narodowym Funduszem Zdrowia wystawia fakturę wyłącznie na zaakceptowaną w danym momencie część świadczeń. W praktycznej działalności Wnioskodawcy zdarzają się więc sytuacje, że część danych statystycznych dotyczących wykonania świadczeń leczniczych np. w styczniu, jest przez NFZ w wyniku walidacji odrzucana a po pewnym czasie, często po kilku miesiącach w wyniku dalszej weryfikacji dokumentów dotyczących rzeczywistego wykonania zakwestionowane uprzednio świadczenia medyczne są uznane przez NFZ do rozliczenia

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji, usługa wykonana w styczniu, system NFZ pierwotnie kwestionuje wykonanie usługi, z powodu braku pacjenta w systemie EWUŚ jako osoba nieubezpieczona. Następnie po wysłaniu przez Świadczeniodawcę do NFZ dokumentu potwierdzającego prawo do leczenia w ramach NFZ (np. Oświadczenia złożonego przez pacjenta), system NFZ uznaje zasadność rozliczenia usługi w ramach ubezpieczenia zdrowotnego w miesiącu lutym. Zatem system NFZ nie pozwolił uwzględnić usługi wykonanej dla tego pacjenta w raporcie statystycznym za styczeń, który jest podstawą wystawienia faktury za ten miesiąc. Po otrzymaniu dokumentów uzupełniających od Świadczeniodawcy system NFZ uwzględnia usługę wykonaną dla tego pacjenta, ale dopiero w raporcie statystycznym wygenerowanym za kolejny miesiąc. Wskazano ponadto, że zgodnie z § 23.1 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. 08.81.484) - podstawą rozliczeń i płatności za świadczenia udzielane w okresie sprawozdawczym jest rachunek wraz z raportem statystycznym. Pod pojęciem raport statystyczny - rozumie się informację o poszczególnych świadczeniach, ze wskazaniem świadczeń objętych rachunkiem, które zostały udzielone w okresie sprawozdawczym.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia.

Podkreślić jednakże należy, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny. Oznacza to, że postanowienia umowne w tej kwestii niewątpliwie są istotne, niemniej jednak należy zwrócić uwagę na charakter i specyfikę danego świadczenia, aby zapobiec możliwości manipulowania przez strony umowy momentem wykonania danej usługi, a w konsekwencji nieuzasadnionego przesuwania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zatem zgodnie z ogólna zasadą wyrażona w art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z dniem faktycznego wykonania usługi lub dostarczenia towaru, natomiast ewentualne postanowienia umowne o uznaniu towarów za dostarczone bądź też usługi za zrealizowane świadczenia pozostają bez znaczenia dla określenia momentu powstania obowiązku w podatku od towarów i usług. Dla określenia momentu powstania obowiązku w podatku od towarów i usług pozostaje również - w ocenie tut. organu - sposób rozliczeń dokonywanych pomiędzy stronami zawartej umowy (tekst jedn.: Wnioskodawcą i NFZ). Zauważyć należy, że przyjęcie raportów statystycznych i przyznanie płatności przez NFZ nie może przesądzać o wykonaniu bądź niewykonaniu usługi - nawet jeżeli NFZ nie przyjmie raportów z powodu błędów formalnych (kwestionuje wykonanie usługi z powodu braku pacjenta w systemie EWUŚ jako osoba ubezpieczona) i nie dokona pierwotnie zapłaty za świadczenia, nie zmienia to faktu, że świadczenia te zostały faktycznie wykonane. Kwestie związane z wzajemnymi rozliczeniami pomiędzy kontrahentami z tytułu prowadzonej transakcji gospodarczej nie mają, co do zasady (a więc w przypadku stosowania - tak jak w przedmiotowej sytuacji - zasad ogólnych), wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Reasumując, obowiązek podatkowy dla usług w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych na podstawie umowy z NFZ powstaje z chwilą faktycznego ich wykonania. Zatem skoro - jak wynika z okoliczności sprawy - faktyczne wykonanie usługi następuje w styczniu, to mimo pierwotnego zakwestionowania wykonania usługi ze względu na brak pacjenta w systemie EWUŚ jako osoba ubezpieczona i tym samym braku akceptacji NFZ uwzględnienia wartości tej usługi w raporcie statystycznym za styczeń - obowiązek podatkowy dla tej czynności winien być rozpoznany w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym ww. usługa faktycznie została wykonana, tj. w styczniu. Jak już wcześniej wskazano, kwestia wzajemnych rozliczeń, czy też postanowień umownych nie może wpływać na moment powstania obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.