ITPP1/443-266B/07/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2007 r. (data wpływu 3 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur nie zawierających polskich znaków diakrytycznych-jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z dokumentów sprzedaży nie zawierających polskich znaków diakrytycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza wdrożyć nowy zintegrowany system komputerowy. W systemie tym będą wystawiane wszystkie faktury VAT za zrealizowaną sprzedaż. System nie posiada polskich znaków diakrytycznych, w związku z tym na fakturach sprzedaży nie będą widoczne litery ą, ę, ś, ć, ź, itp. Dane zawarte w fakturze takie jak nazwa i adres kupującego oraz jego numer NIP czytane łącznie jako dane nabywcy pozwolą na jednoznaczną identyfikację podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy klient otrzymujący taki dokument ma prawo do należnego podatku o podatek naliczony zawarty w takim dokumencie.

Zdaniem wnioskodawcy, fakturę niezawierającą polskich znaków diakrytycznych należy uznać za dokument prawidłowo wystawiony, a tym samym stanowi ona podstawę do odliczenia przez nabywcę podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w treścią art. 106 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Minister Finansów określił wydał w dniu 25 maja 2005 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W rozdziale 4 tego rozporządzenia określono szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinna zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania.

Elementy, jakie co najmniej winna zawierać faktura stwierdzająca sprzedaż, zostały określone w § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia. Są to:

;

;

;

;

;

;

;

;

;

.

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 - w myśl art. 86 ust. 1 powołanej ustawy - przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

,

W związku z tym, iż zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i ww. rozporządzenia nie odnoszą się do kwestii pisowni na fakturze (zachowania zasad ortografii w określaniu nazw towarów i usług oraz nazw sprzedawcy i nabywcy), należy uznać, że jeżeli treść otrzymanej faktury - pomimo braku polskich znaków diakrytycznych - umożliwia bezsporne ustalenie sprzedawcy, nabywcy oraz nazwę towaru lub usługi, to dokument taki stanowi podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w niej zawarty na zasadach ogólnych, o ile oczywiście poniesione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i nie zachodzą inne wyłączenia, o których mowa w art. 88 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.