ITPP1/443-266/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu 17 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wykonywanych czynności za sprzedaż o charakterze ciągłym, obowiązku i prawa do wystawiania w danym miesiącu jednej faktury VAT na rzecz danego kontrahenta - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wykonywanych czynności za sprzedaż o charakterze ciągłym obowiązku i prawa do wystawiania w danym miesiącu jednej faktury VAT na rzecz danego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W zakresie swojej działalności Spółka m.in. produkuje i dostarcza na rzecz banków elektroniczne karty bankowe. Ze względu na zawarcie z jednym z polskich banków umowy na personalizację i dostawę kart płatniczych kupowane są od zagranicznego dostawcy karty bankowe, a następnie Spółka dokonuje ich personifikacji w swoim zakładzie. Zgodnie z pkt-em 3.1 zawartej umowy Spółka prowadzi następujące działania: personalizację kart i materiałów pomocniczych, przygotowanie do dystrybucji kart i produktów, zapewnienie ciągłości procesu personalizacji i dystrybucji. Personalizacja, o której mowa wyżej polega na wgraniu (personalizacja elektryczna) oraz nanoszeniu (personalizacja graficzna) określonych informacji dotyczących wskazanego klienta banku (imię, nazwisko, numer karty, itd.). Dane niezbędne do wykonania wskazanych wyżej czynności przekazywane są Spółce codziennie (w dni robocze) przez bank drogą elektroniczną. Po wyprodukowaniu spersonalizowanej karty jest ona, wraz z materiałami dostarczonymi przez bank (ulotkami reklamowymi, regulaminami, zasadami posługiwania się kartą, itp.), pakowana do indywidualnej (przeznaczonej dla pojedynczego, konkretnego klienta banku) koperty i dostarczana bankowi na warunkach ex works (odbierana w siedzibie Spółki przez "P" lub kuriera działającego na zlecenie banku). Odbiór taki odbywa się codziennie w dni powszednie.

W ramach zawartej umowy współpraca pomiędzy jej stronami ma charakter współpracy stałej., w której Spółka stanowi dla banku głównego dostawcę kart wydawanych przez bank jego klientom. W związku z dużą skalą przedsięwzięcia produkcja kart odbywa się codziennie, a ich wydawanie bankowi w każdy dzień powszedni.

Należne Spółce wynagrodzenie z ww. tytułu składa się z dwóch części: stałej opłaty miesięcznej oraz części zmiennej, uzależnionej od ilości dostarczonych i spersonalizowanych kart i jednostkowej ceny za kartę. Spółka może również zwiększyć swoje wynagrodzenie należne o koszty dodatkowych czynności, które wykonuje na zlecenie banku, w związku z dostarczanymi kartami bankowymi np. przesłanie wskazanych przez kontrahenta kart w określone miejsce, manualna interwencja polegająca na wyciągnięciu pojedynczej karty z partii produkcyjnej.

Spółka planuje traktować wykonywane na rzecz banku czynności jako sprzedaż o charakterze ciągłym, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów, w związku z czym zamierza dokumentować dokonywane transakcje poprzez wystawienie jednej faktury VAT w danym miesiącu, podając w treści faktury wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy charakter czynności wykonywanych na rzecz banku uzasadnia traktowanie ich jako "sprzedaży o charakterze ciągłym", o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów, co uzasadnia możliwość dokumentowania przedmiotowych transakcji poprzez wystawienie na rzecz danego kontrahenta jednej faktury VAT w danym miesiącu, podając w treści faktury wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że przepisy podatkowe definiują pojęcie "sprzedaż", natomiast nie definiują pojęcia "charakter ciągły", w celu jednoznacznego wskazania zakresu czynności, które można uznać za posiadające "charakter ciągły" należy odnieść się do językowej definicji tych pojęć. Zgodnie z definicją tego pojęcia zawartą w "Słowniku języka polskiego" pod red. prof. Mieczysława Szymczaka, przez "ciągły" należy rozumieć "dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały".

Mając na uwadze zarówno powyższą definicję, jak i ustawową definicję sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, zdaniem Spółki uznać należy, że przez sprzedaż o charakterze ciągłym należy rozumieć taką odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnnotową dostawę towarów, która odbywa się stale, nieustannie, ustawicznie, w sposób stały, powtarzający się.

W związku z tym, iż Spółka dokonuje dostawy towarów na rzecz banku w sposób stały, powtarzający się, na podstawie stałej umowy, przyjmowanie zamówień od banku, produkcja kart oraz ich wydawanie również odbywa się w sposób ciągły, stały, nieprzerwany, realizowane przez Spółkę dostawy uzasadniają uznanie ich za "sprzedaż o charakterze ciągłym, czego konsekwencją jest możliwość dokumentowania tej sprzedaży poprzez wystawienie jednej faktury VAT w danym miesiącu, zawierającej jedynie miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Treścią art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ustawodawca zobowiązał podatników do wystawiania faktur.

Zgodnie z ust. 1 powołanego artykułu, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie dyspozycji zawartej w art. 106 ust. 8 pkt 1 wskazanej ustawy Minister Finansów określił szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania, w rozdziale 4 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.)

I tak, w treści § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia wskazano jakie dane powinna zawierać, co najmniej faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży. Wśród nich - w punkcie 3 - wymieniono: dzień, miesiąc i rok, albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT". Jednocześnie w przepisie tym wskazano, że podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym.

Ponadto w treści § 13 ust. 2 cyt. rozporządzenia zapisano, że w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3,wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Pojęcie sprzedaży ciągłej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Dlatego też, pojęcie ciągłości należy rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem (najem, dzierżawa, itp.) lub nim nie oznaczone. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. Z kolei w ujęciu słownikowym, jak słusznie zauważyła Spółka, ciągłość oznacza: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, ustawicznie, stale powtarzający się, stały.

W ujęciu wskazanego wyżej § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2004 r., sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia. Chodzi tu o np.: najem, dzierżawę lub umowę o podobnym charakterze, codzienną dostawę towarów, dostawę energii elektrycznej. W przypadku sprzedaży ciągłej trudne, a czasami niemożliwe jest wyodrębnienie konkretnego świadczenia strony, czyli jednoznacznego ustalenia momentu dostarczenia towaru lub wykonania usługi.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę, w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, opisu zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że dostawy towarów (spersonalizowanych kart) dla banku, w ramach stałej współpracy wynikającej z zawartej umowy, dokonywane są codziennie (w każdy dzień roboczy), czynności te - w ocenie tut. organu - można uznać za sprzedaż o charakterze ciągłym, o której mowa w powołanym wyżej przepisie. W konsekwencji powyższego, wystawiając faktury VAT Spółka będzie mogła przyjąć zasady wynikające z treści § 13 ust. 2 cyt. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.