ITPP1/443-257/10/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 14 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bezpłatnego kolportażu prasy - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 marca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bezpłatnego kolportażu prasy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan wydawcą czasopisma "G." i zamierza obecnie nieodpłatnie kolportować część jego nakładu. Egzemplarze przeznaczone do nieodpłatnego kolportażu zostaną odpowiednio odróżnione od egzemplarzy płatnych poprzez dodanie na okładce tytułu wydawniczego określenia "egzemplarz bezpłatny". Oznaczenie tych egzemplarzy będzie zgodne z ustawą z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz ustawą z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach. Oznaczenie pisma, w szczególności zapewni jasne, zrozumiałe i nie wprowadzające w błąd poinformowanie konsumenta o cechach towaru konsumpcyjnego.

Poprzez nieodpłatny kolportaż części nakładu "G.", planuje Pan osiągnąć cel, polegający na promowaniu tego czasopisma. Do promocji dojdzie, ponieważ nieodpłatnie kolportowana "G." ma posiadać znak towarowy lub kształt graficzny podobny lub tożsamy z oznaczeniem pisma odpłatnego (z zastrzeżeniem wyżej wspomnianej notyfikacji bezpłatnego charakteru darmowych egzemplarzy).

Nieodpłatny kolportaż prasy będzie działaniem ściśle związanym z prowadzonym przez Pana przedsiębiorstwem. Działanie to ma na celu zwiększenie sprzedaży towarów znajdujących się w ofercie tego przedsiębiorstwa (reklam i ogłoszeń), a także ma za zadanie zachęcanie klientów do zapoznania się z ofertą i warunkami zamieszczania reklam i ogłoszeń w czasopiśmie "G.".

Kolportaż nieodpłatnej części nakładu ma prowadzić do podwyższenia poziomu sprzedaży reklam, ogłoszeń i odpłatnych egzemplarzy czasopisma w tzw. kanałach dystrybucyjnych oraz dostarczyć narzędzia pracy przedstawicielom handlowym i dystrybutorom (akwizytorzy reklam i ogłoszeń, kolporterzy wydawnictwa), którzy będą mogli wykorzystywać bezpłatne egzemplarze dla celów prezentacji oferty czasopisma. Celem rozpowszechniania nieodpłatnych egzemplarzy będzie również tworzenie dobrej renomy Pana przedsiębiorstwa i czasopisma "G.". Nieodpłatne przekazywanie czasopisma ma sprzyjać zakupowi przez klientów kolejnych jego egzemplarzy i sprzedaży ogłoszeń, co wiąże bezpłatny kolportaż z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Spodziewane skutki marketingowe spowodowane dystrybucją nieodpłatnych egzemplarzy, pozwalają Panu zasadnie przypuszczać, że będzie to istotny przejaw działalności przedsiębiorstwa funkcjonalnie związany z całokształtem aktywności gospodarczej.

W dniu 14 maja 2010 r. uzupełniono wniosek, wskazując, że wartość nieodpłatnie kolportowanego czasopisma, nie jest wartością, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten bowiem w ogóle nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT dotyczy prezentów o małej wartości należących do przedsiębiorstwa podatnika, przekazywanych na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Tymczasem nieodpłatny kolportaż prasy wskazany we wniosku będzie działaniem ściśle związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z czym, wartości egzemplarzy czasopisma "G." nie można badać w świetle art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

W przedstawionym wyżej uzupełnieniu zaznaczono, że nie będzie Pan prowadził ewidencji osób obdarowanych w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ nieodpłatnie kolportowane egzemplarze czasopisma "G." nie będą stanowić prezentów o małej wartości, o których mowa w tym przepisie. W takiej sytuacji nie jest możliwe podanie łącznej wartości prezentów, które mają być przekazane jednej osobie w roku podatkowym w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Ponadto, ze względu na sposób dystrybucji (do nieoznaczonych odbiorców), nie jest możliwe ewidencjonowanie osób, które otrzymają nieodpłatnie czasopismo. Jednocześnie nie będzie Pan prowadził ewidencji osób obdarowanych w rozumieniu ww. art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, ponieważ nieodpłatnie kolportowane egzemplarze czasopisma "G." nie będą stanowić prezentów o małej wartości, o której mowa w tym przepisie. Egzemplarze czasopisma byłyby prezentami w myśl tego artykułu tylko wówczas, gdyby były przekazywane na cele inne niż związane z prowadzonym przez Pana przedsiębiorstwem. Tymczasem spodziewane skutki marketingowe spowodowane dystrybucją nieodpłatnych egzemplarzy, pozwalają zasadnie przypuszczać, że będzie to istotny przejaw działalności przedsiębiorstwa związany funkcjonalnie z całokształtem Pana aktywności gospodarczej. Jednostkowy koszt wytworzenia jednego egzemplarza ww. czasopisma określony w momencie przekazywania towaru nie przekroczy kwoty określonej w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, tj. 10 zł (kalkulowany jest średnio na 1,39 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatny kolportaż prasy stanowi czynność zrównaną z dostawą towarów za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu VAT.

Pana zdaniem, bezpłatny kolportaż prasy nie stanowi czynności zrównanej z dostawą towarów za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Powołując się na treść ww. przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, sądzi Pan, że a contrario należy przyjąć, iż nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc nie podlega opodatkowaniu VAT.

Według Pana, potwierdzeniem powyższego rozumowania jest zmiana treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w wyniku jej nowelizacji z dnia 21 kwietnia 2005 r. ze skutkiem od dnia 1 czerwca 2005 r., których brzmienie przytacza we wniosku.

W Pana opinii, w przypadku bezpłatnego kolportażu prasy dla celów promocji nie znajduje zastosowania art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, ponieważ nieodpłatne przekazywanie egzemplarzy "G." należy łączyć z prowadzonym przedsiębiorstwem (promocja czasopisma), a więc na zasadzie wynikającej z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie towaru (prasy) nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Uważa Pan, że zgodnie z podstawowymi zasadami prawa podatkowego (art. 217 Konstytucji RP, art. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa), przedmiotu opodatkowania nie można domniemywać, jeżeli nie został on przewidziany przez obowiązujące przepisy. Wynika stąd, że nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadniając wyrażone stanowisko w sprawie, wskazuje Pan na orzecznictwo sadów administracyjnych. I tak, zwraca Pan uwagę na wyrok NSA z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt I FSK 600/07 oraz z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08, wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2075/07, wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07 oraz z dnia 23 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 508/09. Wskazuje Pan także na wyrok SN z dnia 22 października 1992 r. sygn. akt III ARN 50/92.

W Pana przekonaniu, interpretację przepisów wynikających z wyroku WSA w Warszawie można zastosować również do rozpowszechniania nieodpłatnej "G.", jako wykonywanego w celu związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem. Dodawanie opakowania herbaty ma bowiem taki sam cel, jak kolportaż darmowej "G." - przybliżenie klientowi czasopisma, przywiązanie klienta do towaru/czasopisma niezależnie od tego, czy w przyszłości towar będzie rozprowadzany odpłatnie czy też nieodpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w myśl art. 7 ust. 2 omawianej ustawy - również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie natomiast do postanowień z art. 7 ust. 4 cyt. ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z powyższego wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zasadnym jest dokonanie wykładni systemowej wewnętrznej, z uwzględnieniem brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 ustawy stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby przyjąć bowiem, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z okoliczności sprawy wynika, że jako wydawca czasopisma "G.", zamierza Pan obecnie nieodpłatnie kolportować część jego nakładu. Wartość nieodpłatnie kolportowanego czasopisma, nie jest wartością, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług i jednocześnie nie będzie prowadzona przez Pana ewidencja osób obdarowanych w rozumieniu tego przepisu. Ponadto, jednostkowy koszt wytworzenia jednego egzemplarza ww. czasopisma określony w momencie przekazywania towaru nie przekroczy kwoty określonej w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, tj. 10 zł (kalkulowany jest średnio na 1,39 zł).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że o ile ma Pan prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nieodpłatnym kolportażem czasopisma, o którym mowa we wniosku, a przekazywane czasopisma nie spełniają przesłanek wynikających z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, to ich nieodpłatne przekazanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 tej ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt - wskazanej przez Pana - zmiany treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w wyniku jej nowelizacji z dnia 21 kwietnia 2005 r. ze skutkiem od dnia 1 czerwca 2005 r., który uprzednio, tj. do dnia 30 maja 2005 r. stanowił, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, z uwagi na wskazaną wcześniej wykładnię systemową wewnętrzną. Konsekwentnie więc, nieprawidłowy jest prezentowany przez Pana pogląd sprowadzający się do przyjęcia, iż nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ odmienna interpretacja powodowała by domniemanie istnienia przedmiotu opodatkowania, co stanowiłoby naruszenie zasad prawa podatkowego wyrażonych w przepisach prawa podatkowego (art. 217 Konstytucji RP, art. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Końcowo, tut. organ wskazuje, iż przedmiotem merytorycznej analizy nie była kwestia zasadności odliczania przez Pana kwoty podatku naliczonego w związku z kolportażem czasopisma przekazywanego nieodpłatnie, ponieważ nie było to przedmiotem zapytania, dlatego też interpretację wydano przy założeniu, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługiwało.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.