ITPP1/443-252/08/MM - Określenie momentu wystawienia faktury końcowej za roboty budowlano-montażowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie daty wystawienia faktury końcowej za roboty budowlano-montażowe - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie daty wystawienia faktury końcowej za roboty budowlano-montażowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W § 11 pkt 1 umowy zawartej z Burmistrzem C. (Inwestor) na budowę "hali gimnastycznej wraz z infrastrukturą towarzyszącą przy ul. L. w C." istnieje zapis, że fakturę końcową Spółka będąca wykonawcą może wystawić po zakończeniu i odbiorze robót oraz po uzyskaniu przez Inwestora pozwolenia na użytkowanie. W umowie termin zakończenia robót budowlano-montażowych wyznaczono na dzień 31 sierpnia 2007 r. i w tym dniu inspektorzy nadzoru podpisali końcowy protokół przekazania wykonania wszystkich robót objętych umową. Do dnia 30 września 2007 r. (30 dni po wykonaniu usługi budowlano-montażowej) Inwestor nie uzyskał pozwolenia na użytkowanie obiektu, ani nie zapłacił za wykonane roboty. W związku z powyższym, posiadając końcowy protokół odbioru robót podpisany przez inspektorów nadzoru z datą 31 sierpnia 2007 r. i brak zapłaty za roboty budowlane, dnia 30 września 2007 r. Spółka wystawiła fakturę, a podatek VAT odprowadziła 25 października 2007 r.

W związku z powyższym zadano pytanie następującej treści.

Czy fakturę końcową za roboty budowlano-montażowe wystawiono prawidłowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakturę końcową za roboty budowlano-montażowe Spółka wystawiła zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka wskazała zapis ww. ustawy, zgodnie z którym "obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30 dnia licząc od wykonania usługi", podając iż jest on zawarty w art. 30 ust. 13 pkt 2 tej ustawy oraz treść § 15 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług niż wskazany przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur - na mocy dyspozycji ust. 8 pkt 1 wskazanego artykułu - Minister Finansów określił w rozdziale 4 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). W treści § 13 powołanego rozporządzenia zawarto ogólne zasady dotyczące terminu wystawiania faktur. Zgodnie z zapisem ust. 1 tego paragrafu, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i § 15. W przypadku, gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się - w myśl ust. 2 cyt. paragrafu - nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Od tych ogólnych zasad Minister Finansów przewidział odstępstwa. I tak, w § 15 ust. 1 postanowiono, iż m.in. w przypadku usług budowlanych i budowlano-montażowych fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Natomiast w ust. 2 tegoż paragrafu zapisano, że faktury o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

Moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do usług budowlanych i budowlano-montażowych ustawodawca określił w art. 19 ust. 13 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią tego artykułu, obowiązek podatkowy w odniesieniu do wskazanych wyżej usług powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia ich wykonania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wykonanie usług budowlano-montażowych nastąpiło z dniem 31 sierpnia 2007 r., co znalazło potwierdzenie w protokole odbioru podpisanym z tą datą przez inspektorów nadzoru. Do dnia 30 września 2007 r. Inwestor nie uregulował należności za ww. usługi, w związku z czym w dniu 30 września 2007 r. Spółka wystawiła fakturę za przedmiotowe usługi.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wystawiając we wskazanym wyżej terminie fakturę VAT Spółka postąpiła zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

Jednocześnie tutejszy organ zauważa, iż przedstawiając własne stanowisko Spółka prawidłowo przytoczyła treść przepisu ustawy o podatku od towarów i usług, określającego moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług budowlanych, jednak błędnie podała, że zapis ten zawarty jest w art. 30 ust. 13 pkt 2 cyt. ustawy. Należy w tym miejscu podkreślić, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie istnieje art. 30 ust. 13 pkt 2.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.