ITPP1/443-25/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2014 r. (data wpływu 10 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2014 r. został złożony wniosek, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Biuro prowadzi działalność gospodarczą w postaci biura rachunkowego. Wspólnik spółki cywilnej oraz zatrudniony pracownik posiadają certyfikaty księgowe wydane przez Ministra Finansów, na podstawie którego biuro jest uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od początku działalności biuro było czynnym podatnikiem VAT. W ramach wykonywanej działalności świadczy usługi rachunkowo-księgowe sklasyfikowane wg PKD pod kodem 69.20.Z "działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe". Usługi, które świadczy biuro obejmują przede wszystkim prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ksiąg rachunkowych na rzecz klientów.

W zakres świadczonych usług wchodzą w szczególności:

* prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,

* prowadzenie ksiąg rachunkowych,

* sporządzanie sprawozdań finansowych,

* prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowywanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,

* obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji, deklaracji podatkowych,

* podpisywanie oraz składanie deklaracji/informacji w imieniu klientów do urzędów skarbowych,

* przesyłanie deklaracji podatkowych drogą elektroniczną na podstawie upoważnienia UPL,

* obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczące przedsiębiorców i ich pracowników, przygotowywanie stosownych deklaracji/raportów,

* prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia,

* sporządzanie list płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów, pracowników,

* prowadzenie akt osobowych pracowników,

* branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie biura rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez biuro kompleksowej obsługi księgowej zleceniodawców i odnoszących się wyłącznie do czynności wykonywanych przez biuro w ramach zawartych umów.

Wszystkie ww. czynności świadczone są na podstawie umów zawartych z klientami na kompleksową obsługę księgową. Biuro nie świadczy usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, sporządzania deklaracji podatkowych w ramach odrębnego zlecenia niebędącego elementem kompleksowej usługi księgowej, nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne jednorazowe zlecenia obejmujące czynności i okres wykraczający poza zawartą umowę na kompleksową obsługę księgową lub zlecane przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz podmioty gospodarcze, z którymi biuro nie ma podpisanych umów na obsługę księgową a wspólnicy spółki, ani zatrudnieni pracownicy nie mają uprawnień do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie są wpisani na listę doradców podatkowych. Zarówno w 2012 r., jak i w 2013 r. wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 150.000 zł. Wspólnicy biura złożyli aktualizację zgłoszenia VAT-R, w której zadeklarowali wybór zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego prawidłowe jest skorzystanie przez biuro ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaży usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Świadczone przez biuro usługi nie mieszczą się w zakresie usług doradztwa. Zawodowe wykonywanie czynności doradztwa podatkowego zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów do tego uprawnionych. Czynności polegające na sporządzeniu deklaracji i zeznań podatkowych w istocie rzeczy są wewnętrzną operacją programu księgowego sprowadzającą się do wygenerowania z programu komputerowego deklaracji/informacji na podstawie wcześniej zaksięgowanych/ zaewidencjonowanych dokumentów księgowych, sporządzanych list płac, wprowadzonych rachunków dotyczących umów cywilno-prawnych. Podpisywanie deklaracji podatkowych w ramach udzielonego pełnomocnictwa oraz przesyłanie dokumentów drogą elektroniczną na podstawie upoważnienia UPL w imieniu mocodawców stanowi jedynie upoważnienia o charakterze technicznym w ramach usług księgowych i nie stanowi odrębnego zlecenia. Tym samym podpisywanie przez wspólnika deklaracji podatkowych oraz przekazywanie ich drogą elektroniczną stanowi jedynie element kompleksowej usługi zakresie rachunkowości, a nie udzielaniu usług doradczych. Reasumując, czynności, które świadczy biuro, polegające m.in. na sporządzaniu deklaracji podatkowych i przekazywaniu ich z programu księgowego do odpowiednich urzędów skarbowych mają charakter techniczny a nie prawny i są ściśle powiązane z prowadzeniem ksiąg i ewidencji podatkowych. Biuro może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 1, ponieważ wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 150.000 zł i wspólnicy spółki w terminie złożyli pisemne zawiadomienie o rezygnacji do naczelnika urzędu skarbowego. W związku z powyższym biuro może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

* odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji

W myśl art. 113 ust. 5, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* podatnik w poprzednim roku podatkowym oraz w trakcie roku podatkowego nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

A zatem świadczenie usług w zakresie doradztwa wyłącza podatnika z możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza "dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.).

W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. A zatem jedynie w sytuacji świadczenia usług rachunkowych lub rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w ramach której świadczy usługi rachunkowo-księgowe. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przychody z prowadzonej działalności za 2012 r. oraz 2013 r. nie przekroczyły kwoty 150.000 zł. Spółka złożyła aktualizację zgłoszenia VAT-R, w której zadeklarowała wybór zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Spółka w prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadziła i nie zamierza prowadzić usług doradczych.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie wykonywać jakichkolwiek czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług a wartość sprzedaży w 2013 r. nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, wówczas od 1 stycznia 2014 r., Spółka mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 11 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białymstoku, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy