ITPP1/443-240/08/DM - Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa za usługę dostarczania ciepła podatnik słusznie obciąża podatkiem od towarów i usług jednostki budżetowe (urząd gminy, zespoły szkół, gminny ośrodek)?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-240/08/DM Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa za usługę dostarczania ciepła podatnik słusznie obciąża podatkiem od towarów i usług jednostki budżetowe (urząd gminy, zespoły szkół, gminny ośrodek)?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2008 r. (data wpływu 7 marca 2008 r.) uzupełnionym pismem, którego wpływ datowano na dzień 21 marca 2008 r. oraz pismem z dnia 7 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy energii cieplnej na rzecz jednostek budżetowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2008 r. został złożony wniosek uzupełniony pismami z dnia 21 marca 2008 r. (data wpływu) oraz z dnia 7 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy energii cieplnej na rzecz jednostek budżetowych.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Gminy wybudował węzeł ciepłowniczy wraz z kotłownią i przekazał go w zarząd dla Wnioskodawcy, który na podstawie zawartej umowy cywilno-prawnej, jako producent dostarcza ciepło do jednostek budżetowych, tj. urzędu gminy, zespołu szkół oraz gminnego ośrodka. Usługi w zakresie dostarczania energii cieplnej, zostały sklasyfikowane przez Jednostkę w grupowaniu PKWiU 40.30.10. Za wykonaną usługę Wnioskodawca, będący zakładem budżetowym, obciąża jednostki budżetowe należnością wraz z podatkiem od towarów i usług, zaś podatek odprowadzony jest do urzędu skarbowego. Gmina domaga się zwolnienia z podatku od towarów i usług dla wszystkich podmiotów podając podstawę prawną § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa za usługę dostarczania ciepła Zakład słusznie obciąża podatkiem od towarów i usług jednostki budżetowe (urząd gminy, zespoły szkół, gminny ośrodek)?

Zdaniem Wnioskodawcy zakład powinien zwolnić z podatku tylko urząd gminy, natomiast pozostałe jednostki należy obciążać podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

I tak § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 z późn. zm.) stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 (usługi w zakresie rozprowadzania wody) i 153 (usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne) załącznika Nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji.

Uwzględniając powołane unormowania prawne, a w szczególności to, iż energia jest towarem w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz urzędu gminy, zespołu szkół, jak i gminnego ośrodka czynności, tj. wytwarzanie i dostarczanie energii cieplnej, nie korzystają ze zwolnienia określonego w powołanym przepisie § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów. Dostarczanie energii cieplnej nie stanowi bowiem świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług lecz dostawę towarów. Przedmiotowa sprzedaż podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl