ITPP1/443-24/11/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) uzupełniony w dniu 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2011 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 15 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma, którą zamierza Pani założyć, będzie prowadzić działalność w zakresie pośrednictwa sprzedaży produktów finansowych (np. pośrednictwa ubezpieczeniowego). W ramach tej działalności musi Pani zapewnić swoim przedstawicielom mobilność, t.j. środek transportu w celu umożliwienia łatwego i szybkiego dotarcia do klientów. Jako, że zakup samochodu jest dla rozpoczynającego działalność formą zbyt kosztowną, podobnie jak korzystanie z usług taksówkarzy, zdecydowała Pani zapewnić pracownikom transport poprzez korzystanie z usługi krótkoterminowego najmu samochodów (do 1 miesiąca, w zależności od aktualnych potrzeb). W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zamierza być Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT po rozpoczęciu działalności, wydatki związane z wynajmem samochodów służyć będą wyłącznie czynnościom opodatkowanym, wynajmowane będą tylko samochody osobowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie Pani mogła, zgodnie z zamierzoną praktyką, odliczyć podatek od towarów i usług z tytułu faktur wystawionych przez właściciela pojazdów, użytkowanych tymczasowo przez Panią na podstawie umowy najmu, podobnie jak miałoby to miejsce w przypadku najmu innych środków niezbędnych do prowadzenia działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługę krótkoterminowego najmu pojazdów należy traktować podobnie jak inne usługi, które w toku i w celu prowadzenia działalności gospodarczej firma nabywa, a co za tym idzie podatek od towarów i usług wynikający z faktur za te usługi traktować jako naliczony i podlegający odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Do dnia 31 grudnia 2010 r., zasady odliczenia podatku od towarów i usług od nabycia samochodów regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy.

Na mocy powołanej wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r., ww. przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług zostały uchylone. Natomiast dodano m.in. art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, jak również związanego z najmem, dzierżawą, leasingiem lub inną umową o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (t.j. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (t.j. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei, ust. 2 tegoż przepisu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego podlega ponadto ograniczeniom, w przypadkach określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że zamierza Pani prowadzić działalność w zakresie pośrednictwa sprzedaży produktów finansowych, dla celów której planuje korzystać z usług krótkoterminowego najmu samochodów. Po rozpoczęciu działalności, zamierza być Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a wydatki związane z wynajmem samochodów służyć będą wyłącznie czynnościom opodatkowanym. Ponadto wynajmowane będą tylko samochody osobowe.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, że ze względu na to, iż samochody osobowe będą - jak Pani wskazała - wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej, przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur dokumentujących wynajem tych samochodów. Zwrócić należy jednakże uwagę na to, że nie będzie przysługiwało Pani prawo do odliczenia pełnej, wykazanej na fakturze VAT kwoty podatku naliczonego, lecz w oparciu o postanowienia zawarte w obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. art. 3 ust. 6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (od dnia 1 stycznia 2013 r. natomiast na zasadach określonych w art. 86a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług) jedynie 60% tej kwoty, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z tych też względów - z uwagi na brak możliwości odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości - stanowisko Pani uznać należało za nieprawidłowe, bowiem odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur za wynajem samochodów osobowych nie można traktować na zasadach tożsamych z wynajmem "innych środków niezbędnych do prowadzenia działalności", w stosunku do których ustawodawca nie przywidział ograniczeń w prawie do odliczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.