ITPP1/443-218/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 29 lutego 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości wraz z gruntem - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lutego 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości wraz z gruntem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 3 lipca 1992 nabyła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego #189; udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w E. składającej się z działek o numerach 34 i 38 oraz #189; udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w E. przy ul. O., składającej się z działki o numerze 35 o łącznej powierzchni trzech działek 502 m ^2. W 1995 r. na działkach o numerach 34 i 35 wybudowano i oddano do użytku pawilon handlowy o łącznej powierzchni zabudowy 373,9 m ^2, kubaturze 2922,64 m ² i powierzchni użytkowej 641 m ² oznaczony numerem i adresem E. ul. O. Dla nieruchomości tych prowadzona jest przez Sąd Rejonowy księga wieczysta. Żadna z wymienionych osób nie była zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług, nie prowadziła samodzielnie działalności gospodarczej, w związku z tym podatek naliczony nie został odliczony. W następstwie umowy notarialnej z dnia 24 września 1996 r. o wyłączeniu współwłasności ustawowej oraz o częściowym podziale majątku dorobkowego, prawo własności #189; udziału w powyższej nieruchomości przeszło na wyłączną własność Wnioskodawcy. Decyzją Prezydenta powyższe prawo użytkowania wieczystego zostało przekształcone w prawo własności. Ponadto jest Pani właścicielką #189; udziału w nieruchomości położonej w E. przy ul. O., składającej się z działki oznaczonej numerem 39 o powierzchni 38 m ² dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Udział w powyższej nieruchomości nabyła Pani już po ustaniu małżeńskiej wspólności ustawowej w oparciu o umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu z dnia 20 sierpnia 1999 r. oraz decyzji Prezydenta Miasta z dnia 23 lutego 2000 r. przekształcających prawo użytkowania wieczystego w prawo własności. Na działkach o numerach 34 i 35, mających statut terenów zabudowanych innych, znajduje się budynek pawilonu handlowego, w którym działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczymi i przemysłowymi prowadzi Sklep Wielobranżowy "S." Sp. Jawna. Działki o numerach 38 i 39 oznaczone są jako tereny zurbanizowane niezabudowane (trawniki, podjazdy). Od chwili oddania pawilonu handlowego do użytkowania nie były ponoszone żadne nakłady na modernizację. Powyższe nieruchomości widnieją w ewidencji środków trwałych. Spółka "S." jest podatnikiem podatku od towarów usług. Wskazane powyżej udziały w nieruchomościach są przedmiotem sprzedaży na rzecz "C." Sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pani zdaniem w przedstawionym stanie faktycznym nie jest Pani podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Normodawca przyznał status podatnika uczestnikom obrotu profesjonalnego, to jest osobom, które wykonują zawodowo działalność gospodarczą.

Nie nabyła Pani przedmiotowych nieruchomości z zamiarem ich odsprzedaży, czy też mając na celu nabycie innych nieruchomości, o czym świadczy chociażby długi okres ich posiadania. Okoliczność, że w budynku działalność prowadzi Spółka, w której jest Pani wspólnikiem, nie powoduje przyznania statusu podatnika. Wskazuje Pani, iż nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, lecz spożytkowany na własne potrzeby. Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, że osoba dokonująca przedmiotowej sprzedaży poza prowadzoną działalnością gospodarczą, jako wspólnik Spółki, nie dokonuje czynności opodatkowanych.

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej zwolnienia dostawy przedmiotowych nieruchomości (w przypadku uznania, iż w przedmiotowej sprawie osoba fizyczna jest podatnikiem) stoi Pani na stanowisku, że sprzedaż powyższej nieruchomości jest zwolniona od podatku na mocy art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Budynek będący przedmiotem sprzedaży wybudowany w 1995 r. spełnia definicję towaru używanego, a przy realizacji inwestycji polegającej na jego wybudowaniu nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie wyżej wymienionej ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle i ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania jej w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 tejże ustawy - jest obrót, obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków albo budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przedmiotowa nieruchomość wraz z gruntem jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę, w której jest Pani wspólnikiem. Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem, że zbywana nieruchomość gruntowa to sprzedaż majątku prywatnego. Nieruchomość tą wraz z gruntem, jako wykorzystywaną w działalności gospodarczej należy uznać za związaną z tą działalnością. Podkreślić należy, iż majątkiem osobistym - w ocenie tutejszego organu - są tylko te nieruchomości, które podatnik posiada i wykorzystuje na potrzeby osobiste, a nie te, które użytkuje w ramach działalności gospodarczej.

Nie można zatem uznać zbywanej nieruchomości za majątek osobisty, gdyż jest to mienie służące w istocie prowadzonej działalności.

Zdaniem tut. organu jest Pani podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usługi i prowadzi Pani działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, w przypadku budynków i budowli lub ich części, zgodnie z zapisem ust. 2 pkt 1 tegoż artykułu rozumie się budynki i budowle lub ich części jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W myśl art. 43 ust. 6 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w art. 43 ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej a podatnik:

Wobec powyższego dostawa budynku, budowli lub ich części, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli od końca roku, w którym zakończono jego budowę upłynęło 5 lat, nakłady poniesione na budynki lub budowle nie przekroczyły 30% w okresie użytkowania krótszym niż 5 lat i podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy jego nabyciu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, z tytułu ponoszonych nakładów na wybudowanie nieruchomości zabudowanej położonej na działkach o numerach 34 i 35 nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku, a od zakończenia budowy budynku pawilonu handlowego minęło 5 lat. Nie ponoszono także nakładów na ulepszenie, czy modernizację w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zatem pawilon handlowy jest budynkiem spełniającym definicję towaru używanego w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, korzystającym przy dostawie ze zwolnienia przedmiotowego. Tym samym w świetle art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług zbycie gruntu, na którym posadowiony jest wymieniony budynek, będzie czynnością zwolnioną od podatku.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Jak wynika z wniosku, działki o numerach 38 i 39 są terenami zurbanizowanymi, niezabudowanymi (trawniki, podjazdy), a więc mają cechy gruntów przeznaczonych pod zabudowę.

A zatem sprzedaż tych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.