ITPP1/443-216/07/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2007 r. (data wpływu 30 sierpnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest leasing. Dotychczas, aby odliczyć kwotę podatku naliczonego przy transakcji kupna określonego towaru każdorazowo Jednostka występowała do zbywcy o protokół przekazania towaru potwierdzający, iż został spełniony warunek niezbędny do odliczenia podatku VAT tj. dostawa/odbiór zakupionego towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonując zakupu środków trwałych Spółka musi udowadniać nabycie prawa do rozporządzania zakupionym przedmiotem poprzez protokół odbioru, czy wystarczającym dokumentem będzie faktura VAT.

Zdaniem wnioskodawcy, mając na uwadze regulacje zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług, do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów wystarczającym dowodem nabycia prawa do dysponowania przedmiotem zakupu jest faktura. Nie jest konieczne, aby każda transakcja kupna kończyła się wystawieniem protokołu odbiorczego, gdyż nabycie prawa do dysponowania przedmiotem zakupu nie musi się wiązać z jego fizycznym posiadaniem. Na poparcie swojego stanowiska Jednostka powołała wydany wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 maja 2005 r. na decyzję wydaną Spółce w 2001 r. przez Izbę Skarbową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przy spełnieniu warunków w tym przepisie wymienionych. Przepisy art. 86 ust. 1 i ust. 2 powołanej ustawy stanowią, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy.

Terminy, w których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w zapisach ust. 10, ust. 11-13 powołanego artykułu. I tak, w myśl ust. 10 pkt 1 i 2 tego artykułu - prawo to powstaje:

.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminach - w myśl ust. 11 tego artykułu - może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Z powyższych zapisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przysługuje, gdy zakupione towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a aby z tego prawa skorzystać, należy tego dokonać w terminie otrzymania faktury lub w następnym.

Jednak obniżenie podatku należnego o podatek naliczony - co do zasady - nie może nastąpić wcześniej niż w rozliczeniu za okres, kiedy nabyto prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Wynika to z art. 86 ust. 12 ww. ustawy, zgodnie z którym w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c) (czyli faktury otrzymanej z tytułu nabycia towarów lub usług oraz otrzymanej od komitenta z tytułu dostawy towarów będących przedmiotem umowy komisu), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

W art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wskazano, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową prawo własności zostanie przeniesione. Z powyższego wynika, że przepisy ustawy zrównują dla potrzeb podatku od towarów i usług z pojęciem dostawy towarów określone inne kategorie czynności, w tym również sprzedaż z zastrzeżeniem własności rzeczy sprzedanej.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy należy stwierdzić, iż jeżeli otrzymywane faktury VAT będą dokumentowały przeniesienie na Spółkę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, to są one wystarczającym dokumentem do uznania prawa Jednostki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na nich.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.