ITPP1/443-210/08/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2008 r. (data wpływu 27 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót budowlano-montażowych wykonywanych w budynkach mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 27 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania robót budowlanych wykonywanych w budynkach mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka uczestniczy w przetargach publicznych na sprzedaż robót budowlano-montażowych w budynkach mieszkalnych, polegających na montażu węzłów cieplnych przez nią wyprodukowanych oraz montażu innych elementów systemu grzewczego zakupionych od "poddostawców". Szczegółowy zakres usług obejmuje najczęściej: demontaż starego istniejącego węzła cieplnego, montaż nowego węzła kompaktowego, montaż układu pomiarowego, wykonanie instalacji zasilania elektrycznego i instalacji oświetlenia węzła, prace ogólnobudowlane związane z wykonaniem studni schładzających, kratek ściekowych, tynkowaniem i malowaniem ścian, wykonaniem posadzek do kratek ściekowych itp.

Zgodnie ze Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia określoną dla uczestników przetargu przez zamawiającego, za wykonanie przedmiotu umowy ustalane jest wynagrodzenie ryczałtowe. W cenie zawarta jest zarówno wartość usługi demontażu i montażu oraz wartość pozostałych robót budowlano-montażowych, a także zawarta jest wartość dostawy węzłów cieplnych.

Końcowym efektem zawieranych z klientami umów będzie usługa budowlano-montażowa (demontaż i montaż poszczególnych elementów infrastruktur, wykonanie instalacji elektryczno-oświetleniowej, prace ogólnobudowlane związane z wykonaniem betonowych i metalowych elementów infrastruktury, tynkowaniem i malowaniem ścian) w wybudowanym budynku mieszkalnym. Bez dokonania powyższych robót budowlano-montażowych niemożliwe jest dostarczanie energii cieplnej - niezainstalowane węzły cieplne oraz inne elementy systemu grzewczego nie zapewniają realizacji dostaw energii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku od towarów i usług winna być zastosowana przez Spółkę w okresie do 31 grudnia 2010 r. na sprzedaż robót budowlano-montażowych w budynkach mieszkalnych, polegających na montażu węzłów cieplnych wyprodukowanych przez Spółkę oraz montażu innych elementów systemu grzewczego zakupionych od "poddostawców".

Zdaniem Wnioskodawcy, w okresie do 31 grudnia 2010 r. sprzedaż przez Spółkę robót budowlano-montażowych w budynkach mieszkalnych, polegających na montażu węzłów cieplnych przez nią wyprodukowanych oraz montażu innych elementów systemu grzewczego zakupionych od poddostawców, będzie podlegała opodatkowaniu stawką 7% podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone do wysokości 7%, 3% i 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r., 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².

Stosownie do treści art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, jak wynika z obowiązującego od 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

,

W tym miejscu należy wskazać na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Dla właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, a co za tym idzie stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy więc uwzględniać regulacje wynikające z wyżej przywołanego art. 2 pkt 12.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Spółka wykonuje roboty budowlano-montażowe, polegające na montażu węzłów cieplnych przez nią wyprodukowanych oraz montażu innych elementów systemu grzewczego zakupionych od poddostawców w budynkach mieszkalnych.

Odnosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny do powołanych norm prawa należy stwierdzić, że o ile, będący przedmiotem zapytania budynek mieści się w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w grupie 1110, a przedmiotowe czynności są zaliczane według PKWiU do robót budowlano-montażowych, opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług będą podlegały te roboty budowlano-montażowe, które są przeprowadzane w bryle budynku.

Natomiast w przypadku, gdy wykonywane roboty budowlano-montażowe, związane z infrastrukturą (w tym sieci), przeprowadzane są poza bryłą budynku, objęte są 22% stawką podatku.

Odnosząc się natomiast do okresu obowiązywania regulacji dotyczących stosowania obniżonych stawek podatku dla usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, należy wyjaśnić, że okresu tego nie wskazano w krajowych przepisach aktualnie obowiązujących. Możliwość wprowadzenia preferencyjnej stawki podatku dla usług wykonywanych przez Wnioskodawcę została dla Polski przedłużona do 31 grudnia 2010 r. treścią art. 128 Dyrektywy Rady 2007/75/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE, regulującego utrzymanie stawek podatku od wartości dodanej. Kształtując przepisy krajowe ustawodawca może wykorzystać możliwość wynikającą z tego przepisu, regulacja ta nie nakłada jednak obowiązku w tym zakresie. A zatem wysokość stawki podatku dla przedmiotowych usług należy określać każdorazowo na gruncie obowiązujących w kraju przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Stąd nie jest możliwe stwierdzenie, czy obniżona stawka dla ww. czynności będzie obowiązywała do 31 grudnia 2010 r.

Końcowo podkreślić należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, bowiem obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia charakteru wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania. W przypadku trudności w ustaleniu właściwej klasyfikacji można zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi - Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych. Dlatego też interpretacji udzielono w oparciu o stanowisko Wnioskodawcy, stwierdzające że świadczone usługi są robotami budowlano-montażowymi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.