ITPP1/443-21/10/AP - Prawidłowość opodatkowania sprzedaży działek gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Na mocy umowy sprzedaży z dnia 18 listopada 2004 r. zakupił Pan działki gruntu Nr 262, 271/1, 271/3, 271/4 o łącznej powierzchni 14,78 ha, wchodzące dotychczas w skład gospodarstwa rolnego osoby trzeciej. Zamiarem Pana było wykorzystanie zakupionych gruntów do produkcji rolnej (nabyte zostały w celu powiększenia gospodarstwa rodzinnego). Włączył Pan zakupione działki gruntu do własnego gospodarstwa rolnego i w latach 2005-2009 eksploatował je rolniczo. W 2009 r. Pana plany życiowe uległy zmianie. Spowodowane to zostało Pana problemami zdrowotnymi, przez które mniej może się Pan angażować w pracę w gospodarstwie rolnym. Jednocześnie oświadczył Pan, że jego celem życiowym było zawsze wybudowanie własnego domu. Fakt, że produkcja rolna z roku na rok staje się coraz mniej opłacalna, dodatkowo wpłynął, na podjęcie przez Pana decyzji o ograniczeniu działalności rolniczej i sprzedaży części gruntów. Środki uzyskane z tej sprzedaży, zamierza Pan przeznaczyć na budowę domu. Uzyskał Pan już stosowne pozwolenie na budowę. W tym celu dokonał Pan podziału działek Nr 271/1 i 271/4 na mniejsze - przeznaczone pod zabudowę rekreacyjną. Zamierza Pan rozpocząć sprzedaż działek w styczniu 2010 r. Dodał Pan, że jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntów opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług...

Pana zdaniem, sprzedaż wskazanych powyżej działek gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Decydujące znaczenie dla określenia obowiązków podatkowych Pana ma właściwa wykładnia art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Powołał się Pan na orzecznictwo sądów administracyjnych, zgodnie z którym warunkiem koniecznym do uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Formalny status danego podmiotu jako zarejestrowanego podatnika VAT, jak i okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy, nie przesądzają o konieczności opodatkowania tej czynności. Niezbędnym jest każdorazowe ustalenie, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Prawidłowa zatem wykładnia art. 15 ust. 1 i 2 ustawy prowadzi do wniosku, że jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, z tytułu wykonywania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, i to bez względu na to, czy czynność tą wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Potwierdza to także art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (od 1 stycznia 2007 r. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży działek podatnikiem podatku od towarów i usług będzie wyłącznie ten podmiot, który dokonując tej czynności, działa jako handlowiec, tj. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu. Według Pana musi tutaj istnieć związek dokonywania czynności sprzedaży z prowadzoną przez dana osobę działalnością gospodarczą - handlową. Istotne jest przy tym, aby związek ten istniał w momencie zakupu sprzedawanej następnie rzeczy. Handlem jest bowiem dokonywanie w sposób zorganizowany sprzedaży towarów wcześniej w tym celu zakupionych. W tym miejscu odwołał się Pan do wyroku WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 153/08.

Jak wskazano powyżej prowadzi Pan działalność gospodarczą o charakterze rolniczym. Niewątpliwie w zakresie tej działalności, również na gruncie definicji zawartej w art. 2 pkt 15 powołanej ustawy, nie mieści się handel nieruchomościami. Zatem sprzedaż działek budowlanych wykracza poza zakres rolniczej działalności gospodarczej. Na potwierdzenie swojego stanowiska powołał Pan orzeczenie WSA z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt SA/Wa 153/08 r. Uzasadniając swoje stanowisko stwierdził Pan, iż kupując ww. działki gruntu, nie kierował się Pan zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Zakup gruntów w 2004 r. dokonany został w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Dopiero trudna sytuacja życiowa zmusiła Pana do zmiany planów. Podkreślił Pan, że pieniądze pochodzące ze sprzedaży działek przeznaczy na budowę domu jednorodzinnego. Nie można zatem mówić o celowym nabywaniu nieruchomości z zamiarem ich dalszej odsprzedaży, co charakteryzuje działalność handlową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Z kolei towar jest definiowany w art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy następująco: rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przytoczonych przepisów wynika więc, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i jako taka podlega opodatkowaniu.

Na mocy art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (od 1 stycznia 2007 r. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej) działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy (art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 (art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE) w szczególności (...) dostawę działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie. Opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy (art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE), dostawa towarów lub usług świadczona na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje.

Prawo wspólnotowe wskazuje zatem, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu (art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy).

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 15 ustawy rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Analiza treści art. 15 ustawy wskazuje, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w 2004 r. nabył Pan grunt z zamiarem wykorzystywania go do prowadzenia działalności rolniczej. Zakupione działki gruntu zostały włączone do gospodarstwa rolnego i w latach 2005-2009 eksploatowane były przez Pana rolniczo. W wyniku zmiany planów życiowych, zdecydował się Pan na sprzedaż części posiadanych gruntów. W tym celu dokonał Pan podziału przedmiotowej nieruchomości na mniejsze działki i dwie z nich - przeznaczone pod zabudowę rekreacyjną - postanowił sprzedać.

Istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności jest fakt, że przedmiotowy grunt został zakupiony przez Pana dla celów prowadzonego gospodarstwa rolnego. Rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Nie można zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowych nieruchomości dokonywana będzie poza prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto zaznaczyć należy, że od momentu nabycia przedmiotowej nieruchomości nie przyświecał Panu cel związany z zaspokojeniem potrzeb osobistych. Nieruchomość ta została bowiem zakupiona z zamiarem wykorzystywania jej do działalności rolniczej i przez okres od 2005 do 2009 r. była przez Pana eksploatowana rolniczo. W złożonym wniosku nie wskazano, aby nieruchomość, którą zamierza Pan sprzedać miała służyć do zaspokajania osobistych potrzeb (np. poprzez celowe dokonanie podziału nieruchomości wyłącznie na własne potrzeby).

Nie można bowiem uznać posiadanego przez Pana gospodarstwa rolnego za majątek osobisty, gdyż jest to mienie służące w istocie prowadzonej działalności, natomiast sprzedaż części gruntu winna być traktowana jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną w sposób zorganizowany działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zauważyć, że dokonany zakup nieruchomości z zamiarem wykorzystania jej w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego, a następnie przekształconej w działki przeznaczone pod zabudowę rekreacyjną, jest czynnością nadającą Panu status podatnika w tym zakresie.

W efekcie planowaną przez Pana dostawę przedmiotowych działek przeznaczonych pod zabudowę należy uznać za działalność gospodarczą, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a planowaną sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy). Planowana sprzedaż gruntu rolniczego przekształconego na działki budowlane, nie może zatem korzystać z tego zwolnienia.

Reasumując stwierdzić należy, że planowana przez Pana, dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.