ITPP1/443-201/10/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-201/10/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2010 r. (data wpływu 26 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2010 r. został złożony wniosek uzupełniony pismem z dnia 26 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

W 2000 r. wraz z mężem nabyła Pani od Gminy Miejskiej niezabudowaną nieruchomość o pow. 388 m 2,która przeznaczona jest na cele komercyjne - pod zabudowę budynkiem usługowym lub mieszkalnym. Działka wchodzi w skład majątku wspólnego Pani i męża. Obecnie planuje Pani wraz z mężem ją sprzedać za cenę 1 000 000 zł.

Zaznaczyła Pani, iż pracuje w szkole jako nauczycielka, zaś mąż wykonuje wolny zawód - jest notariuszem. Pokreśliła Pani, iż nie prowadziła i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, mąż natomiast oprócz wykonywania zawodu notariusza nie prowadził i nie prowadzi innej działalności gospodarczej. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 marca 2010 r. wskazała Pani, iż nabywając przedmiotową nieruchomość zamierzała wybudować na niej budynek z lokalami użytkowymi. Jednakże od momentu nabycia nieruchomość nie była ani przez Panią, ani przez męża w jakikolwiek sposób wykorzystywana oraz nie dokonywano żadnych czynności zmierzających do przygotowania jej do sprzedaży. Dodała Pani, iż w roku 1991 nabyła własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, które zbyła w roku 2005 r. W roku 2003 r. zakupiła Pani dwie niezabudowane nieruchomości rolne (gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym). Jedną niezabudowana nieruchomość rolna sprzedała Pani w 2004 r. Ponadto w 1996 r. zakupiła Pani działkę budowlaną przeznaczoną pod budowę domu jednorodzinnego, a w 1998 r. dokupiła Pani do przedmiotowej działki jeszcze działkę o pow. 100 m 2.

Nadmieniła Pani, iż w roku 2005 na wniosek męża Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał postanowienie, w którym stwierdził, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (będącej obecnie przedmiotem zapytania) opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, iż nie została nabyta na cele prywatne oraz nie była pierwszą tego typu transakcją dokonaną przez męża. Jednocześnie wskazała Pani, iż z uwagi na upływ czasu zmienił się stan faktyczny, dlatego też nie można uznać, iż niniejsza sprawa została rozstrzygnięta ww. postanowieniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej dokonana przez Panią będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Pani zdaniem, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, ponieważ w zakresie tej sprzedaży, ani Pani, ani mąż nie będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (od 1 stycznia 2007 r. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej) działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy (art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 (art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE) w szczególności (...) dostawę działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie. Opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy (art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE), dostawa towarów lub usług świadczona na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje.

Prawo wspólnotowe wskazuje zatem, ze podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu (art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy).

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Ponadto z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w roku 2000 dokonała Pani zakupu niezabudowanej nieruchomości o pow. 388 m 2 w celu wybudowania na niej budynku z lokalami użytkowymi. Obecnie planuje Pani przedmiotową nieruchomość sprzedać. Nieruchomość przeznaczona jest pod zabudowę budynkiem usługowym bądź mieszkalnym. Ponadto w latach 2004-2005 dokonywała Pani zbycia zakupionych wcześniej nieruchomości (gospodarstwo rolne oraz własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego).

Zatem zakup przedmiotowej nieruchomości nie został dokonany na Pani osobiste potrzeby, (np. celem wybudowania dla siebie lub rodziny domu), bowiem od samego początku, a więc od momentu nabycia nie przyświecał Pani cel związany z zaspokojeniem potrzeb osobistych. Nieruchomość zakupiona została w celu pobudowania na niej obiektu składającego się z lokali użytkowych, inaczej mówiąc w celu wykorzystania do czynności o charakterze zarobkowym. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na fakt, iż planowana transakcja sprzedaży nie jest transakcja dokonywana jednorazowo, albowiem jak Pani wskazała w przeszłości dokonywała sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Reasumując sprzedaż przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy), a Pani z tytułu jej dostawy staje się podatnikiem, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług została wydana w Pani indywidualnej sprawie, jako że to Pani jest stroną wniosku. Z tych też względów mąż chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że tutejszy organ nie dokonywał oceny dokumentów załączonych do wniosku, bowiem zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego, a niniejszą interpretację wydano w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl