ITPP1/443-20/08/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu 9 stycznia 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 15 stycznia 2008 r. oraz 19 marca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 marca 1997 r. zakupiła Pani wraz z mężem na własność, grunty rolne niezabudowane, w miejscowości W. (9 km od O.), o powierzchni 10,68 ha. Po uzyskaniu w roku 1997 pozwolenia na budowę, na części działki wybudowano dom mieszkalny, w pozostałej części grunty były wykorzystywane rolniczo. Z uwagi na słabą jakość ziemi ("ił, ciężka glina") część gruntu (ok. 4 ha) została sprzedana jako działki rolne, a pozostała część (ok. 4 ha) nadal była używana do prowadzenia działalności rolniczej. Następnie, po ogłoszeniu przez gminę planu zagospodarowania terenu, według którego posiadane przez Panią grunty rolne, zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkalną, ich wartość zaczęła rosnąć. W związku z powyższym dokonała Pani podziału gruntów rolnych, z których wydzielono działki. W okresie dwóch lat sprzedano 10 działek, naliczając odpowiednio podatek od towarów i usług. Podatek został odprowadzony na podstawie aktów notarialnych. Nabywcami działek były osoby fizyczne. Ponadto wskazuje Pani, że od dnia 3 września 1998 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą, w tym również działalność rolniczą (gospodarstwo rolne o powierzchni 120 ha) oraz, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dodaje Pani, że grunty, na których jest posadowione "siedlisko" (ok. 2,05 ha) stanowią Pani majątek osobisty, który nie był wykorzystywany do prowadzonej działalności gospodarczej. W złożonym uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 marca 2008 r. stwierdza Pani, że działalność rolnicza nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek od towarów i usług był prawidłowo pobrany i odprowadzony do Urzędu Skarbowego. Czy w ogóle powinien być zapłacony.

Pani zdaniem, sprzedaż działek nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Grunt stanowił majątek osobisty, który nie był przeznaczony do sprzedaży. Wzrost wartości gruntów uzasadnia ich sprzedaż. W związku z powyższym uważa Pani, że podatek powinien być zwrócony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z nią, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwalnia się od podatku od towarów i usług - jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy - jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Zgodnie z treścią ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Jak wynika z wniosku, przedmiotowe grunty użytkowane były przez Panią i małżonka do celów działalności rolniczej. Istotnym więc elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności jest fakt, że przedmiotowe grunty wykorzystywane były do prowadzonej działalności rolniczej. W związku tym, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, należy przyjąć uregulowania zawarte w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55 ^3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

A zatem należy uznać, że posiadane przez Panią gospodarstwo rolnego to mienie służące w istocie prowadzonej działalności, natomiast sprzedaż części gruntu winna być traktowana jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną w sposób zorganizowany działalnością gospodarczą. W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że sprzedaż przedmiotowych gruntów to sprzedaż majątku osobistego.

Dodatkowo nadmienić należy, że - jak przedstawiono we wniosku - przeprowadziła Pani podział gruntów na działki i dokonała sprzedaży 10 działek. W tak przedstawionym stanie faktycznym okoliczność podziału nieruchomości gruntowej niezabudowanej na mniejsze działki wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży w sposób zorganizowany i częstotliwy, zmierzający do osiągnięcia korzyści finansowych.

W efekcie dostawę przedmiotowych gruntów, wykorzystywanych w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług a planowaną sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę, transakcje zawierane przez Panią dotyczące działek winny być opodatkowane.

W odniesieniu do przedstawionego przez Panią we wniosku stwierdzenia, iż "podatek VAT powinien być zwrócony" należy zauważyć, iż zagadnienie zwrotu podatku nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej, lecz ewentualnie przedmiotem odrębnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy zdarzenia przyszłego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.