ITPP1/443-190/09/AJ - Sprzedaż gazu płynnego – wyłącznie ze zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie - prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka została powołana do realizacji zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego w zakresie obsługi komunikacji. Oprócz działalności podstawowej prowadzi również działalność uboczną polegającą między innymi na sprzedaży paliw ciekłych w tym gazu płynnego, diagnostyki, usług reklamowych, usług warsztatowych, wynajmie środków transportu. Wskaźnik z tytułu sprzedaży wymienionej w załączniku do rozporządzenia w poz. 1-33 w poprzednim roku podatkowym w obrotach ogółem z działalności określonej w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług był niższy niż 70%. Ewidencja sprzedaży i świadczonych usług w działalności ubocznej prowadzona jest przy użyciu kas rejestrujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu działalności podstawowej - sprzedaży biletów w autobusach komunikacji miejskiej przez kierowców w opisanym stanie faktycznym (w sytuacji gdy wskaźnik, o którym mowa w rozporządzeniu jest niższy niż 70%) konieczne jest stosowanie kas rejestrujących...

Zdaniem Wnioskodawcy, do ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu działalności podstawowej - sprzedaży biletów w autobusach komunikacji miejskiej przez kierowców - w opisanym stanie faktycznym, w sytuacji gdy wskaźnik, o którym mowa w rozporządzeniu jest niższy niż 70%, nie jest konieczne stosowanie kas rejestrujących. Stanowisko Wnioskodawcy wynika ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w § 2 pkt 2 rozporządzenia. Zgodnie ze wskazanym przepisem, zwalnia się do 31 grudnia 2009 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, a czynność określona jako przewozy miejskie rozkładowe pasażerskie wymienione są w poz. 6 załącznika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720).

Zgodnie z § 2 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2009 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 6 tego załącznika wymieniono przewozy rozkładowe pasażerskie, inne niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę lub związek.

Ponadto, w myśl § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2009 r. z obowiązku prowadzenia ewidencji zwalnia się podatników, dokonujących sprzedaży towarów i usług wymienionych w poz. 1-33 załącznika do rozporządzenia, jeżeli w poprzednim roku podatkowym udział obrotów z tytułu tej sprzedaży w obrotach ogółem podatnika z działalności określonej w cytowanym wyżej art. 111 ust. 1 ustawy, był wyższy niż 70%.

Natomiast z treści § 4 ust. 1 pkt 1 wynika, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów do podatników prowadzących działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca oprócz działalności podstawowej - sprzedaży biletów w autobusach komunikacji przez kierowców - prowadzi również działalność uboczną między innymi w zakresie diagnostyki, usług reklamowych, usług warsztatowych, wynajmu środków transportu a także sprzedaży paliw ciekłych w tym gazu płynnego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż dokonywanie przez Wnioskodawcę sprzedaży gazu płynnego, wyklucza możliwość korzystania z przedmiotowego zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej wynikającego z § 2 pkt 2 powołanego rozporządzenia. Tym samym, stosownie do zapisów art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z § 4 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia, Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w całym zakresie prowadzonej działalności na rzecz osób, o których mowa w cytowanym art. 111 ust. 1 ustawy, w tym sprzedaży biletów w autobusach komunikacji przez kierowców.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.