ITPP1/443-1631/11/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia obrotu o wartość udzielonej bonifikaty - jest prawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia obrotu o wartość udzielonej bonifikaty.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej leków w czterech aptekach i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedając niektóre leki stosuje Pan system bonifikat udzielanych kupującym, które polegają na obniżeniu kwoty do zapłaty. Sprzedaż leków w całości ewidencjonowana jest za pomocą kas fiskalnych. Na paragonie fiskalnym oprócz nazwy, ilości i wartości sprzedawanych dla klienta leków wyszczególniona jest zsumowana wartość sprzedaży oraz łączna wartość VAT z podziałem na stawki. Ponadto na paragonie znajduje się kwota do zapłaty, a pod nią znajduje się kwotą gotówki, którą płaci kupujący oraz wartość udzielonej przez aptekę bonifikaty. Bonifikata znajdująca się na końcu paragonu nie zmniejsza ceny na paragonie fiskalnym, a pomniejsza jedynie należną kwotę gotówki jaką ma uiścić kupujący. Reasumując, klient dokonując zakupu leków nie płaci wyszczególnionej na paragonie kwoty do zapłaty, a kwotę do zapłaty pomniejszoną o bonifikatę, która znajduje się na końcu paragonu.

W raporcie dobowym z kasy fiskalnej przychód jest ewidencjonowany bez pomniejszenia o bonifikatę, natomiast fizycznie do kasy apteki wpływa kwota pomniejszona o bonifikatę. Oznacza to, że przychód z dziennych raportów jest wyższy niż przychód faktycznie wpływający do kas fiskalnych, gdyż suma dziennych bonifikat nie jest widoczna na raportach dobowych. Kwoty bonifikat są widoczne jedynie w zestawieniu komputerowym znajdującym się w aptecznym programie komputerowym, który równolegle dokumentuje sprzedaż za pomocą kas fiskalnych. Powoduje to, że może Pan obliczyć miesięczny przychód ze sprzedaży leków za pomocą wydruków z kas fiskalnych oraz wartość udzielonych bonifikat za pomocą wydruków z aptecznego programu komputerowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można zmniejszyć podatek należny wynikający ze sprzedaży leków w danym miesiącu o kwotę udzielonych w tym okresie bonifikat klientom.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek należny wynikający z prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży leków można zmniejszyć o kwotę bonifikat udzielonych klientom, wynikających z zestawień komputerowych. Wynika to z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czyli obrót, zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont). Dodatkowo, miesięczną kwotę bonifikat można w bardzo łatwy sposób obliczyć, pomimo, iż nie znajduje się ona w raportach dobowych, a jedynie w zestawieniu komputerowym oraz na paragonach wręczanych klientom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast art. 29 ust. 4 stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do treści art. 109 ust. 3 powołanej ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) oraz różne postaci (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 powołanej ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej, jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Skoro konstrukcja kasy rejestrującej nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korektę należy dokonać za pomocą innych urządzeń księgowych. Istotną bowiem jest w tym względzie zasada wynikająca z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy.

W takim przypadku należałoby prowadzić dodatkową, poza kasą rejestrującą, ewidencję (korekt), z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby była rzetelna i zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, udziela kupującym przy sprzedaży niektórych leków bonifikaty, które polegają na obniżeniu kwoty do zapłaty. Sprzedaż detaliczna rejestrowana jest za pośrednictwem kasy fiskalnej.

Na paragonie, prócz podstawowych danych, znajduje się kwota do zapłaty, a pod nią kwotą gotówki, którą płaci kupujący oraz wartość udzielonej przez aptekę bonifikaty.

Bonifikata znajdująca się na końcu paragonu nie zmniejsza ceny na paragonie fiskalnym, a pomniejsza jedynie należną kwotę gotówki jaką ma uiścić kupujący. W raporcie dobowym z kasy fiskalnej przychód jest ewidencjonowany bez pomniejszenia o bonifikatę, natomiast fizycznie do kasy apteki wpływa kwota pomniejszona o bonifikatę. Oznacza to, że przychód z dziennych raportów jest wyższy niż przychód faktycznie wpływający do kas fiskalnych, gdyż suma dziennych bonifikat nie jest widoczna na raportach dobowych. Kwoty bonifikat są widoczne w zestawieniu komputerowym znajdującym się w aptecznym programie komputerowym, który równolegle dokumentuje sprzedaż za pomocą kas fiskalnych. Powyższe umożliwia obliczenie miesięcznego przychodu ze sprzedaży leków za pomocą wydruków z kas fiskalnych oraz wartość udzielonych bonifikat za pomocą wydruków z aptecznego programu komputerowego.

Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę wskazuje, iż zastosowana w momencie sprzedaży bonifikata, polegająca na obniżeniu ostatecznej kwoty do zapłaty przez klienta, wynika z określonego działania sprzedawcy i jest przyznawana po ustaleniu ceny. W tej sytuacji winna być traktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 cyt. ustawy, zatem jej udzielenie powinno zostać prawidłowo udokumentowane.

Odnosząc się do opisu stanu faktycznego oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań dotyczących sposobu korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż skoro prowadzona ewidencja komputerowa (apteka pracuje przy użyciu zintegrowanego systemu informatycznego, który powiązany jest z drukarkami fiskalnymi) umożliwia Wnioskodawcy prawidłowe prowadzenie ewidencji udzielonych bonifikat z przyporządkowaniem ich do konkretnych stawek podatkowych w wykazanym obrocie, to może przyjąć do określenia podstawy opodatkowania inną kwotę, niż wynika to z wydruku raportu fiskalnego, przy założeniu, iż podstawą prawidłowego sporządzenia rozliczenia jest rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynika z zapisów zawartych w prowadzonych urządzeniach księgowych, z których dane wynikające za dany miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej. Trzeba bowiem zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Końcowo należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie ustalania podstawy opodatkowania przy uwzględnieniu udzielanych bonifikat, nie rozstrzyga natomiast kwestii prawidłowości zapisu udzielanych bonifikat na paragonie fiskalnym bowiem, nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.