ITPP1/443-139/10/IK - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa na rzecz małżonka.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2010 r. (data wpływu 9 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych przekazania mężowi prowadzonego przez Panią przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych przekazania mężowi prowadzonego przez Panią przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi. Obecnie zamierza Pani nieodpłatnie przekazać mężowi, z którym ma Pani rozdzielność majątkową, całe przedsiębiorstwo wraz z wyposażeniem, środkami trwałymi, towarami, należnościami i zobowiązaniami i następnie je zlikwidować.

W związku z powyższym przedstawiono następujące pytanie:

Czy przy przekazaniu przedsiębiorstwa, w tym towarów handlowych, nie wystąpi u Pani obowiązek podatkowy i czy zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu "art. 55 k.c." nie wiąże się u Pani z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem m.in.: towarów handlowych.

Pani zdaniem, u przekazującego nie wystąpi obowiązek podatkowy VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie będzie również obowiązku skorygowania podatku naliczonego od towarów handlowych, ponieważ mąż jako obdarowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów przyjętych w darowiźnie, lecz będzie odprowadzał podatek należny od ich sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 wskazanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie darowizny.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi więc stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Istotne jest zatem, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zostaną spełnione, to należy uznać, że w sytuacji tej znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i przekazanie przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zasady dokonywania korekt na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulują przepisy działu IX "Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe" rozdział 2 "Odliczanie częściowe podatku oraz korekta podatku naliczonego" w art. 91 ustawy.

I tak, art. 91 ust. 9 ustawy przewiduje, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że na podatniku dokonującym zbycia przedsiębiorstwa lub też jego zorganizowanej części nie ciąży obowiązek dokonania ww. korekty.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku zamierza Pani nieodpłatnie przekazać mężowi przedsiębiorstwo, na które składają się środki trwałe, wyposażenie, towary handlowe. Następnie zamierza Pani zlikwidować działalność gospodarczą. Nabywane w trakcie działalności m.in. towary handlowe, od których dokonała Pani odliczenia podatku naliczonego były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż o ile przedmiotem nieodpłatnego przekazania będzie przedsiębiorstwo, spełniające definicję ujętą w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to czynność ta, jako wymieniona w art. 6 pkt 1 ustawy, nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie czynność ta nie wiąże się dla Pani z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Obowiązek dokonywania ewentualnych korekt podatku naliczonego, ciąży bowiem na nabywcy przedsiębiorstwa, co wynika z art. 91 ust. 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.