ITPP1/443-1381/12/13-S/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów, po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 464/13 stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniach 14 i 31 stycznia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 14 i 31 stycznia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jeden ze wspólników wykonuje E. Jest to forma terapii oparta na pracy nad falami mózgowymi. Poprzez informację w formie obrazu i/lub dźwięku klient jest podłączony do odpowiedniego urządzenia, w wyniku, którego uzyskuje się informację o najlepszym dla niego stanie umysłu. Do wykonywania treningów E. nie trzeba mieć zawodu lekarza, a niezbędne jest ukończenie odpowiednich szkoleń. Wspólnik ma ukończone I i II stopnia szkolenie prowadzone przez C. oraz szkolenie I stopnia prowadzone przez Instytut E. Badania te są opisywane przez lekarza z uprawnieniami, a nie przez osobę wykonującą badania. Działania wspólnika zawierają się w profilaktyce i terapii. W uzupełnieniu do wniosku z dnia 31 stycznia 2013 r. Spółka wskazuje, iż od ponad 40-stu lat terapia E. ma zastosowanie w medycynie klinicznej w USA i Europie Zachodniej, a od ponad 10 lat - również w Polsce. Polega ona na pracy nad falami mózgowymi człowieka, przy wykorzystaniu odpowiedniego urządzenia oraz oprogramowania. Zastosowanie terapii skutkuje poprawą zdrowia w przypadku osób dotkniętych np. ADHD, podatnością na stres, czy nerwicę. W Polsce prekursorem tej terapii jest dr nauk medycznych, u którego nauki w zakresie tej terapii pobierał wspólnik. Na stronie Instytutu czytamy: E. jest metodą medycyny klasycznej, jest wpisany w M. Wspólnik prowadzi terapię E. w gabinecie Przychodni Rodzinnej. Pacjent po telefonicznym umówieniu się, przychodzi na sesję, która trwa około 1 godziny. Pacjent zostaje podłączony do specjalnego urządzenia za pomocą trzech elektrod (dwie uszne, a jedna w odpowiednim miejscu na głowie). Pacjent obserwuje na ekranie monitora animację, która po uzyskaniu odpowiedniego poziomu uwagi (koncentracji) uruchamia się. Jest to dla pacjenta "feedback". Neuroterapeuta na swoim monitorze obserwuje przebieg fal mózgowych, jednocześnie zadając pacjentowi odpowiedni poziom fal, które uruchomią animację. Ilość sesji zależna jest od problemu, jaki ma pacjent oraz od postępu terapii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym podatnik za świadczenie usług w zakresie badania E. ma prawo wystawiać faktury ze stawką "zwolnioną".

Wnioskodawca uważa, iż wystawianie faktury VAT ze "stawką zwolnioną" jest prawidłowe. Zgodnie z " art. 19c " ustawy o podatku od towarów i usług (Rozdział 2 Zwolnienia), w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, opisana usługa jest zwolniona. Wnioskodawca jest zdania, że świadczenie usług w zakresie terapii i profilaktyki podlega zwolnieniu od podatku VAT, ponieważ badanie te pomagają w diagnozie stanu zdrowia. Wykonywane badania określają rodzaj uszkodzenia mózgu, np. w przypadku padaczki, guza mózgu, zaburzenia świadomości snu. Wykonywane badania są przekazywane do lekarza neurologa, który opisuje te badania.

W interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2013 r. znak ITPP1/443-1381/12/JJ oceniono stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, uznając, że opisane usługi nie są wykonywane przez osobę wykonującą zawód medyczny, a zatem w sprawie nie została spełniona przesłanka podmiotowa. W tym stanie rzeczy do świadczonych usług nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie są to usługi świadczone w ramach wykonywania zawodów wymienionych w tym przepisie. Tym samym usługi te podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 23%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Wnioskodawca złożył skargę, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

Wyrokiem z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 464/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację.

W ocenie Sądu dla potrzeb niniejszej sprawy konieczne jest ustalenie, czy zawód neuroterapeuty mieści się w którejś z grup zawodowych wymienionych w przytoczonym przepisie. Dokonanie takiej kwalifikacji w zasadzie wykracza poza przepisy prawa podatkowego, a w ramach interpretacji indywidualnych tylko te przepisy interpretuje Minister Finansów. Jednak zważywszy na informacyjną i ochronną funkcję interpretacji indywidualnych organ nie może uchylić się od sięgnięcia do regulacji zawartych w innych przepisach niż podatkowe, a w sytuacji, gdy takowych brak, uchylić się od zastosowania dostępnych technik, jeśli jest to niezbędne dla odkodowania treści przepisu prawa podatkowego (vide np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2010 r. II FSK 1019/09, LEX nr 611450). Taka sytuacja występuje zdaniem Sądu w niniejszej sprawie.

Sąd uznał, że powszechnie wiadomym jest, że zawód neuroterapeuty w polskich realiach może wykonywać nie tylko osoba, która skończyła studia medyczne, dlatego rozważyć należy, czy zawód neuroterapeuty może być zakwalifikowany do zawodów medycznych.

Zdaniem Sądu neuroterapia jest metodą leczenia człowieka i jako taka mieści się w pojęciu świadczenia zdrowotnego. Natomiast odnośnie do nabycia fachowych kwalifikacji uznać trzeba (wobec braku regulacji prawnych), że jeżeli nie jest zabronione przyznawanie ich przez np. C. oraz Instytut E. to certyfikaty przez nie przyznane stanowią dokumenty potwierdzające nabycie kwalifikacji neuroterapeuty.

W reasumpcji wyroku Sąd stwierdza, że bezspornie takie rozumienie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. jest zgodne z celami zwolnienia określonymi w art. 132 Dyrektywy 112 i stanowiskiem powołanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości C-473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r.

W świetle powyższego neuroterapeuta jest osobą wykonującą zawód medyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, w ramach którego świadczy usługi w zakresie opieki medycznej służące przywracaniu i poprawie zdrowia. Zatem usługi świadczone przez neuroterapeutę są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 4 listopada 2013 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 464/13, uchylający zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 464/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.