ITPP1/443-1375/14/DM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1375/14/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2014 r. (data wpływu 4 listopada 2014 r.), uzupełnionym w dniu 12 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, określenia podstawy opodatkowania i dokumentowania oraz korekty podatku naliczonego z tytułu darowizny lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2014 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 12 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania, określenia podstawy opodatkowania i dokumentowania oraz korekty podatku naliczonego z tytułu darowizny lokalu mieszkalnego.

W złożonym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność - usługi weterynaryjne. W 2002 r. Wnioskodawca zakupił pawilon 15-letni murowany z przeznaczeniem na prowadzenie lecznicy weterynaryjnej. Przedmiotem transakcji był pawilon wybudowany na gruncie stanowiącym własność Miasta.

W 2004 r. Wnioskodawca dokonał modernizacji instalując kocioł gazowy do ogrzewania lecznicy. W 2008 r. na podstawie dokumentów sporządzonych przez Radę Miasta, Zarządzenia z dnia 23 lipca 2008 r. Prezydenta Miasta - uchwała z dnia 15 lutego 2001 r. w sprawie ustalenia "Z", Zarządzenia z dnia 23 lipca 2008 r. Prezydenta Miasta, zawartego porozumienia z dnia 29 sierpnia 2008 r. w trybie art. 231 § 2 k.c. przeniesiono własność działki nr 94/6 o obszarze 0,0137 ha za wynagrodzeniem, oraz sprzedano udział w 1/7 części współwłasności stanowiącej działkę 94/2 o obszarze 0,0363 ha-udział ten związany funkcjonalnie z gruntem pod pawilonem (działka 94/6), przedmiotowa działka stanowi nieodpłatną służebność przechodu od ulicy H i K do działki 74 celem zapewnienia funkcjonowania traktu pieszego o charakterze ogólnodostępnym na rzecz każdego właściciela nieruchomości objętej wskazaną księgą wieczystą. Nabycie nastąpiło do majątku wspólnego, pozostając w związku małżeńskim o ustroju wspólności ustawowej.

Nabywając zarówno pawilon, jak i udział 1/7 części współwłasności stanowiącej działkę 94/2 oraz przeniesioną własność działki nr 94/6, Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego bo taki w dokumentach przenoszących własność nie wystąpił.

W 2013 r. Wnioskodawca rozpoczął rozbudowę i nadbudowę pawilonu z przeznaczeniem na cele działalności gospodarczej. W ciągu prowadzonych prac dokonywał odliczenia podatku VAT. W trakcie inwestycji wydzielono zgodnie z przepisami prawa budowlanego lokal, który jest lokalem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 61,65 m2 i jego powierzchnia nie przekracza określonej przepisami powierzchni 150 m2, pozostała część inwestycji stanowi powierzchnię usługową przeznaczoną na potrzeby prowadzonej lecznicy weterynaryjnej. Obiekt do czasu zakończenia prac nie jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych w części dotyczącej rozbudowy i nadbudowy.

W 2014 r. zakończono prace. W związku z zaistniałą sytuacją, nie planowaną wcześniej Wnioskodawca zamierza wydzielony lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 61,65 m2 wraz z udziałem w gruncie oraz udziałem w 1/7 współwłasności stanowiącej działkę 94/2, która jest drogą dojazdową do posesji, przekazać synowi w formie darowizny dla potrzeb jego i jego rodziny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku.

1. Czy przekazanie na cele osobiste wyodrębnionego zgodnie z przepisami prawa budowlanego lokalu mieszkalnego o powierzchni całkowitej nie przekraczającej 150 m2 wraz z udziałem w gruncie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy podstawą opodatkowania będzie udział procentowy wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w całości inwestycji realizowanej w przedmiotowej nieruchomości, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego.

3. Czy dla udokumentowania przekazania na cele osobiste lokalu mieszkalnego, czynności odpłatnej, wystarczy dowód księgowy odzwierciedlający dokonaną czynność.

Zdaniem Wnioskodawcy wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu:

Ad. 1. Przedmiotem przekazania będzie lokal mieszkalny w świetle prawa budowlanego nie przekraczający powierzchni 150 m2 przeznaczony na cele mieszkaniowe, zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszalnym. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że do planowanej czynności przekazania wyodrębnionego lokalu mieszkalnego na cele osobiste zastosowanie będzie miała stawka podatku VAT w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast sprawę gruntu należy rozważyć według przeznaczenia poszczególnych działek.

Odnośnie działki, na której znajduje się trwale związany z nią budynek i znajdujący się w tym budynku wydzielony lokal mieszkalny - działka 94/6, w tym konkretnym przypadku (z uwagi na to, że nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT) należy uznać, że darowizna tej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast działka 94/2, w której Wnioskodawca posiada 1/7 udział stanowi odrębną nieruchomość, przy zakupie nie był odliczony podatek VAT, nie prowadzono żadnych prac mających na celu rozbudowę, ulepszenie, dlatego też udział z udziału (1/7) przekazany wraz z lokalem mieszkalnym, nie będzie podlegał opodatkowaniu.

Ad. 2. Podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla czynności przekazania lokalu mieszkalnego na cele osobiste zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy będzie koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tego lokalu według określonego udziału w wartości wytworzenia w czasie inwestycji, której częścią jest przekazany lokal. Natomiast koszt nabycia gruntu nie będzie wchodził do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W ocenie Wnioskodawcy w opisanym przypadku nie wystąpi obowiązek skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z wytworzeniem lokalu mieszkalnego bowiem czynność przekazania będzie opodatkowana preferencyjną stawką VAT. Wnioskodawca przyjmuje, że lokal mieszkalny będzie wykorzystywany w związku z jego sprzedażą (przekazaniem jako czynność odpłatna) do czynności opodatkowanej.

Ad. 3. Z uwagi na uchylenie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług nie istnieje pojęcie faktury wewnętrznej umożliwiającej dokumentowanie określonych czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 ustawy dlatego Wnioskodawca uważa, że podstawą rozliczenia należnego podatku VAT może być dowód księgowy sporządzony na podstawie umowy darowizny sporządzonej zgodnie z wymogami art. 158 k.c., gdzie wyszczególniona będzie wartość brutto darowizny i podział na wartość netto i należny podatek VAT w stawce 8%, co będzie dokumentowało przekazanie na cele osobiste lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym gruntem zarówno we własności jak i współwłasności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, budynek i grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał we wniosku, że dokonywał odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na rozbudowę i nadbudowę pawilonu wykorzystywanego na cele działalności weterynaryjnej, a więc budynku użytkowego.

Z wniosku wynika, że przedmiotem darowizny będzie część pawilonu uprzednio wydzielona na cele mieszkaniowe wraz z gruntem i drogą dojazdową. Pawilon został nabyty w 2002 r. na cele działalności gospodarczej, grunt natomiast w 2008 r. do majątku wspólnego małżonków, a przy jego nabyciu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zakup był udokumentowany aktem notarialnym. Wnioskodawcy natomiast przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych w 2013 r. wydatków na rozbudowę i nadbudowę budynku.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych.

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania darowizny - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy - jako wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na rozbudowie i nadbudowie pawilonu z przeznaczeniem na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych wydatków.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia oraz powołanych wyżej przepisów należy przyjąć, że z chwilą przekazania na cele osobiste syna części budynku wybudowanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w stosunku do którego Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Niemniej jednak w analizowanej sprawie z uwagi niespełnienie przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 cyt. ustawy - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ww. ustawy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zatem, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Ponadto stosownie do art. 29a ust. 1 podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku, gdy przedmiotem darowizny jest wyodrębniony w stosunku do całej nieruchomości lokal mieszkalny zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu powołanych przepisów, to czynność jego przekazania na cele osobiste syna, podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że przedmiotem darowizny będzie lokal mieszkalny wraz z udziałem w gruncie (na którym posadowiony jest budynek - działka nr 94/6) oraz odpowiednim udziałem w gruncie (działka 94/2) stanowiącym drogę dojazdową. Wnioskodawcy przy nabyciu ww. nieruchomości gruntowych nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług uznaje się za odpłatną dostawę, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania darowizny - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. - jako wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Wskazać należy, że w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Küchne), Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) TSUE wskazał, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

Co do zasady w przypadku dostawy gruntu zabudowanego, grunt ten przyjmuje stawkę podatku (lub zwolnienie od podatku) taką jak budynki i budowle na nim posadowione i trwale z nim związane, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ jednak w przedmiotowej sprawie przy nabyciu gruntu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, to koszt nabycia gruntu w przedmiotowej sprawie nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu.

W konsekwencji w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów należy przyjąć, że darowizna gruntu, w stosunku do którego przy nabyciu tego prawa nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie zostanie uznana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu na mocy ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto z uwagi na to, że darowizna lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki zobowiązujące do dokonywania korekt z art. 91 czy też art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentowania czynności darowizny lokalu mieszkalnego należy wskazać, że z uwagi na to, że od dnia 1 stycznia 2014 r. uchylono art. 106 ust. 7 ustawy umożliwiający podatnikom dokumentowanie określonych nim czynności za pomocą faktur wewnętrznych, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2, taką podstawą może być odpowiedni dowód, który te czynności będzie odzwierciedlać.

Odejście od obowiązku dokumentowania wskazanych w uchylonym przepisie art. 106 ust. 7 ustawy czynności fakturami wewnętrznymi, oznacza możliwość prowadzenia przez podatnika dowolnej dokumentacji, która takie czynności będzie odzwierciedlać. Podatnicy nadal mogą wystawiać faktury wewnętrzne, jeśli taka będzie ich wola. Brak jest zatem przeszkód, aby czynność nieodpłatnego przekazania była rozliczona na podstawie dowodu księgowego, który będzie zawierał wszystkie dane, które w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. zawierała faktura wewnętrzna.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl