ITPP1/443-1373c/13/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 25 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług:

* w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych w związku z planowanym częściowym wynajmem nieruchomości i sposobu jego realizacji - jest nieprawidłowe,

* w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur, dokumentujących wydatki bieżące - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych w związku z planowanym częściowym wynajmem nieruchomości sposobu jego realizacji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur, dokumentujących wydatki bieżące.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

U. jest państwową szkołą wyższą. Uniwersytet jest czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym podatek VAT w oparciu o art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W ramach Uniwersytetu funkcjonuje biblioteka, jako ogólnouczelniana jednostka organizacyjna, pełniąca zadania dydaktyczne, naukowe i usługowe. Biblioteka jest jednostką ogólnodostępną tj. z jej usług mogą korzystać zarówno studenci i pracownicy Uniwersytetu, jak i osoby niezwiązane bezpośrednio z działalnością uczelni.

W ramach swojej działalności biblioteka pobiera opłaty z tytułu wydania karty bibliotecznej, założenia i aktywacji konta bibliotecznego. Usługa ta jest niezbędna do prawidłowego świadczenia podstawowej usługi, czyli wypożyczania zbiorów. Umożliwia ona bowiem umieszczenie danej osoby w systemie komputerowym obsługującym proces wypożyczania zbiorów biblioteki oraz identyfikację użytkownika. Prawo do odpłatnego nabycia karty posiadają wszystkie osoby chcące korzystać ze zbiorów biblioteki. Obowiązek uiszczenia opłat za wydanie karty bibliotecznej wynika z zarządzenia Rektora Uniwersytetu z dnia 30 października 2013 r. w sprawie wprowadzenia regulaminu korzystania z biblioteki oraz z zarządzenia Rektora Uniwersytetu z dnia 26 września 2013 r. w sprawie zmiany cennika opłat i usług biblioteki. Wskazano, że zarówno wstęp na teren biblioteki, jak i samo wypożyczanie zbiorów są nieodpłatne.

Ponadto Biblioteka pobiera opłaty (kary) za nieterminowy zwrot zbiorów oraz za ich zniszczenie lub zagubienie. Opłaty te również wynikają z wymienionych powyżej zarządzeń Rektora. Biblioteka niedawno zmieniła swoją siedzibę, przenosząc się do nowego gmachu, którego budowa współfinansowana była z funduszy unijnych, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Inwestycja pochłonęła nieco ponad... mln złotych, z czego 70% (prawie... mln złotych) pochodziło z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Nakłady inwestycyjne ponoszone były od maja 2011 do sierpnia 2013 r. Budynek został oddany w użytkowanie w czerwcu 2013 r. W starej lokalizacji gmach biblioteki znajdował się w centrum kampusu, a w obrębie biblioteki i w budynkach sąsiadujących funkcjonowały punkty usługowe, związane z obsługą gastronomiczną oraz z usługami ksero, druku, skanowania itp. Usługi te były świadczone przez firmy zewnętrzne, które wynajmowały powierzchnię od Uniwersytetu. Przystępując do inwestycji budowy nowego gmachu biblioteki w 2010 r. nie zakładano w nim prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej - miał on służyć wyłącznie usługom edukacyjnym zwolnionym od podatku VAT.

W ciągu ostatnich lat wymagania dotyczące funkcjonalności takich instytucji kultury, jakimi są biblioteki, uległy jednak w Polsce znacznym zmianom. Zapewnienie dostępu do usług takich, jak punkt ksero, czy punkt gastronomiczny stało się standardem. W nowym gmachu nie ma w tej chwili żadnych punktów usługowych, co poważnie ogranicza funkcjonalność Biblioteki, zwłaszcza dlatego, że nowy gmach zlokalizowany jest poza głównym kampusem i stoi w odosobnieniu od pozostałych obiektów uczelni. Nie jest tutaj prowadzona również żadna inna działalność gospodarcza. Wychodząc na przeciw aktualnym oczekiwaniom użytkowników biblioteki, Uniwersytet chciałoby wyłonić w przetargach firmy, które świadczyłyby ww. usługi w nowym gmachu. Wiąże się to jednak z kwestią kwalifikowalności podatku VAT w projekcie unijnym, w ramach którego gmach powstał. Zgodnie z przepisami bowiem, do kosztów kwalifikowanych projektu można zaliczyć jedynie VAT, co do którego nie ma prawnej możliwości jego odzyskania. Pozostały VAT jest kosztem niekwalifikowanym, a więc nie może być współfinansowany z funduszy unijnych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Na jakich zasadach uczelnia powinna odliczać VAT naliczony w ramach działalności Biblioteki w celu zmniejszenia o jego kwotę VAT należnego, w momencie rozpoczęcia świadczenia usługi najmu powierzchni pod działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do nakładów poniesionych na budowę nowego gmachu Biblioteki, podstawą do obliczenia wartości podatku naliczonego powinien być art. 86 ust. 7b w połączeniu z art. 90a ustawy o podatku od towarów i usług. Nastąpi bowiem zmiana przeznaczenia budynku. W dotychczasowych założeniach był to gmach przeznaczony wyłącznie na działalność edukacyjną. Zgodnie z nowymi założeniami część powierzchni zostanie przeznaczona również na cele działalności gospodarczej. Powierzchnia użytkowa nowego gmachu Biblioteki wynosi... m², natomiast powierzchnia przewidziana do wynajmu to... m². W związku z tym, w świetle przytoczonego art. 86 ustawy, podatek naliczony, o kwotę którego uczelnia będzie mogła obniżyć wartość podatku należnego z tytułu najmowania powierzchni na terenie nowego gmachu, wyniesie.../...=...% całego VAT zapłaconego w ramach tej inwestycji.

Natomiast w przypadku obliczania pozostałych kwot podatku naliczonego, związanych z wydatkami bieżącymi na utrzymanie budynku Biblioteki ("opłaty za media"), po podpisaniu umowy/umów najmu z zewnętrznymi podmiotami gospodarczymi, zastosowanie powinien znaleźć art. 90 ust. 1 ustawy, a podstawę do określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami, w stosunku do których uczelni przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, powinien stanowić ten sam klucz powierzchniowy. Należy zaznaczyć, że uczelnia będzie miała możliwość obiektywnego przyporządkowania opisywanych wydatków bieżących do czynności opodatkowanych/zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu w całości lub w odpowiednich częściach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych w związku z planowanym częściowym wynajmem nieruchomości i sposobu realizacji tego prawa,

* za prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur, dokumentujących wydatki bieżące.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest z wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywany w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Wskazać należy, iż przepis ten (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy), na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), z dniem 1 stycznia 2014 r., otrzymuje brzmienie: "kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług".

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Analizując kwestie prawa do odliczenia podatku naliczonego należy także zwrócić uwagę na obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 86 ust. 7b ustawy, zgodnie z którym w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, wprowadza szczególny tryb obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym ponoszonych nakładów) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie w prowadzonej działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana w działalności, jak i na inne cele.

Zatem powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle tego przepisu Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym, iż ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części, to można przyjąć różne rozwiązania. Warto nadmienić, iż zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia jaka część realizowanej inwestycji związana będzie z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana będzie dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Zaznaczenia wymaga, że regulacje art. 86 ust. 7b ustawy są odrębne od przepisów dotyczących odliczeń częściowych w myśl art. 90 ustawy. Przepis ten służy bowiem do określania jaka część podatku naliczonego z faktury stanowi podatek naliczony do odliczenia i ma zastosowanie wówczas, gdy dana część nieruchomości (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej podatnika. Wskazany przepis nie dotyczy sytuacji, gdy dana nieruchomość służy działalności opodatkowanej i zwolnionej, gdzie zastosowanie znajdują przepisy art. 90 i 91 ustawy.

Zasady odliczania podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje oraz dokonywania korekt tego podatku zostały uregulowane szczegółowo w art. 90 i 91 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Zatem w liczniku tak ustalanej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku natomiast, uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, a więc czynności zwolnionych od podatku VAT.

Szczegółowy sposób wyliczenia wskazanej proporcji zawarty został w dalszych przepisach art. 90 od ust. 4 do 10 powołanej ustawy.

W uchwale 7 sędziów NSA w Warszawie z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 9/10, w pkt 8.15. Sąd wskazał: "(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

Z kolei art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do korekty wstępnego odliczenia podatku w przypadku rozliczania podatku za pomocą współczynnika, a także korekty związanej ze zmianą przeznaczenia zakupionych towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ww. ustawy - po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

W ustępie 7 tego artykułu postanowiono, że przepisy art. 91 ust. 1-6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Uniwersytet (będący państwową szkołą wyższą) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, rozliczającym podatek VAT w oparciu o art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach uczelni funkcjonuje biblioteka, jako ogólnouczelniana jednostka organizacyjna, pełniąca zadania dydaktyczne, naukowe i usługowe. Biblioteka jest jednostką ogólnodostępną tj. z jej usług mogą korzystać zarówno studenci i pracownicy Uniwersytetu, jak i osoby niezwiązane bezpośrednio z działalnością uczelni. Niedawno Biblioteka zmieniła swoją siedzibę, przenosząc się do nowego gmachu, którego budowa współfinansowana była z funduszy unijnych. Nakłady inwestycyjne ponoszone były od maja 2011 do sierpnia 2013 r. Budynek został oddany do użytkowania w czerwcu 2013 r. Przystępując do inwestycji budowy nowego gmachu biblioteki w 2010 r. nie zakładano w nim prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej - miał on służyć wyłącznie usługom edukacyjnym zwolnionym od podatku VAT. Zgodnie z nowymi założeniami część powierzchni zostanie przeznaczona również na cele działalności gospodarczej (punkt ksero i punkt gastronomiczny), a uczelnia zamierza dokonywać częściowego odliczenia podatku naliczonego poniesionego w związku z realizacją inwestycji, przy zastosowaniu "klucza powierzchniowego" - określonego jako udział powierzchni użytkowej budynku wykorzystywanej do sprzedaży opodatkowanej w powierzchni użytkowej budynku ogółem.

Na tym tle - w związku z zamiarem wykorzystania części powierzchni budynku Biblioteki do działalności gospodarczej - Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące zakresu prawa do odliczenia od wydatków inwestycyjnych związanych z budową budynku Biblioteki oraz przyszłych wydatków na bieżące utrzymanie budynku ("opłaty za media"). Wskazano, że w odniesieniu do przyszłych wydatków bieżących ("opłaty za media") Wnioskodawca będzie miał możliwość obiektywnego przyporządkowania opisywanych wydatków do czynności opodatkowanych i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu w całości lub w odpowiednich częściach.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa w odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy - odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków inwestycyjnych, związanych z budową budynku Biblioteki stwierdzić należy, że wykorzystywanie przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości do czynności niepodlegających opodatkowaniu i zwolnionych, a następnie wykorzystywanie jej częściowo do wykonywania czynności opodatkowanych (po podpisaniu stosownych umowy/umów najmu), powstanie prawo do korekty na podstawie art. 91 ust. 7 i ust. 7a ustawy. W tej sytuacji bowiem znajdą zastosowanie przesłanki wskazane w ww. przepisach, kiedy to Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego i nie dokonał odliczenia, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odnosząc się natomiast do sposobu korekty, należy wskazać, że korekta będzie miała charakter nie tylko wieloletni, ale też cząstkowy. Skoro bowiem Wnioskodawca zamierza tylko część nieruchomości przeznaczyć w odpłatny najem (natomiast pozostała część budynku służyć będzie działalności niepodlegającej opodatkowaniu i zwolnionej), to mając na uwadze art. 86 ust. 7b ustawy, w zw. z art. 2 pkt 14a ustawy Wnioskodawca w pierwszej kolejności zobowiązany będzie do określenia udziału procentowego, w jakim budynek będzie wykorzystywany do celów gospodarczych, bowiem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przysługiwać mu będzie jedynie w stosownej części (związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy).

Zatem w odniesieniu do inwestycji oddanej do użytkowania przed zmianą jej przeznaczenia - stosownie do treści art. 91 ust. 7 oraz ust. 7a ustawy podatnik ma możliwość korekty części podatku naliczonego. Przy czym podatnik dokonuje korekty - w przypadku towarów zaliczanych na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych - na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w przypadku nieruchomości podmiot zobowiązany do korekty dokonuje jej w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym środek trwały został oddany do użytkowania. Roczna korekta - w opisanej sprawie - dotyczyć będzie jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy wytworzeniu środka trwałego i dokonuje się jej - art. 91 ust. 3 ustawy - w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym w którym dojdzie do zmiany przeznaczenia części nieruchomości. Wnioskodawcy jednak nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia całości 1/10 podatku naliczonego poniesionego od wydatków inwestycyjnych (licząc do końca 10-letniego okresu korekty), a jedynie w stosownym zakresie ustalonym zgodnie z powołanym wyżej w art. 86 ust. 7b ustawy, bowiem z opisu sprawy wynika, że tylko część nieruchomości będzie przeznaczona do czynności opodatkowanych.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących bieżące wydatki (tekst jedn.: opłaty za media) związane z utrzymaniem budynku Biblioteki (po przeznaczeniu go częściowo do sprzedaży opodatkowanej) - wskazać należy, że jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów czynności, z którymi wydatki te są związane (w omawianym przypadku czynności podlegające opodatkowaniu, bądź niepodlegające opodatkowaniu). Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku, określona w art. 90 ust. 2 i następne ustawy, ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju czynności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro w danym okresie rozliczeniowym wydatki związane z bieżącym utrzymaniem budynku Biblioteki (tekst jedn.: wydatki na media) dotyczyć będą wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych/zwolnionych, jak i niepodlegających opodatkowaniu, a Wnioskodawca - jak wynika z wniosku - będzie w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania kwoty podatku naliczonego w całości lub w odpowiednich częściach do odpowiedniego rodzaju sprzedaży (przy założeniu, że zastosowany przez Wnioskodawcę sposób wyliczenia podatku naliczonego będzie miarodajny), to stosownie do art. 86 ust. 1 w związku z art. 90 ust. 1 ustawy przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia w zakresie w jakim wydatki te będą miały związek z jego sprzedażą opodatkowaną.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, w jakim procencie (zakresie) Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z poszczególnymi wydatkami, bowiem to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek ustalenia kwoty podatku przysługującego do odliczenia od poniesionych wydatków. A zatem w niniejszej sprawie przy realizacji prawa do odliczenia należy kierować się przede wszystkim zapisem art. 86 i 90 ust. 1 ustawy, a więc należy ustalić rzeczywisty zakres prawa do odliczenia, który winien być miarodajny i uzasadniony. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie ustalić stosowny klucz podziału w celu wyliczenia prawidłowej kwoty podatku naliczonego do odliczenia.

Jednocześnie zauważyć należy, że oceny czy przyjęty sposób wyliczenia podatku jest prawidłowy może dokonać jedynie organ podatkowy pierwszej instancji, który w toku prowadzonego postępowania posiada odpowiednie kompetencje i dysponuje stosownymi narzędziami - wskazanymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Może więc dokonywać ustaleń w kontekście miarodajności, rzetelności i ewentualnej sprzeczności podanych faktów.

Informacyjnie wskazać należy na brzmienie art. 90a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie zaś do art. 90a ust. 2 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.