ITPP1/443-1361/14/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług rachunkowo-księgowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 października 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług rachunkowo-księgowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług rachunkowo-księgowych. Wynagrodzenie za wykonane usługi pobiera Pani miesięczne (- cyt. z Umowy: "Zleceniobiorca pobierać będzie wynagrodzenie miesięczne") płatne do 10-dnia każdego miesiąca.

Od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r. rozliczała się z VAT na zasadach ogólnych. Od 1 stycznia 2013 r. wybrała Pani metodę kasową w rozliczeniach VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r. (pod rządami starej ustawy o VAT) momentem powstania obowiązku podatkowego był 10. dzień następnego miesiąca lub z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania obowiązku podatkowego w okresie rozliczeniowym od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r. był dzień częściowej lub całkowitej zapłaty, nie później niż 10. dnia następnego miesiąca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w okresie 2009-2012 r., oceny prawnej stanowiska dokonuje się na podstawie przepisów obowiązujących w tym okresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 4 ustawy.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje zatem, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

I tak, w myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług rachunkowo-księgowych. Wynagrodzenie za wykonane usługi pobiera Pani miesięczne płatne do 10-dnia każdego miesiąca.

Na tym tle, powzięła Pani wątpliwości dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dla świadczonych usług rachunkowo-księgowych w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r.

Ustosunkowując się do powyższego wskazać należy, że dla rozstrzygnięcia problemu objętego zapytaniem należy rozstrzygnąć, czy świadczone przez Panią usługi stanowią usługi stałej obsługi prawnej lub biurowej.

W tym miejscu z uwagi na to, iż zarówno ustawa o VAT, jak i inne przepisy podatkowe, nie definiują pojęcia usług stałej obsługi prawnej i biurowej a ustawodawca nie odwołał się w wyżej powołanym przepisie do symboli klasyfikacyjnych dla wymienionych w nim usług, w zrozumieniu tegoż pojęcia należy odnieść się do jego znaczenia potocznego.

Zatem stała obsługa biurowa rozumiana jest jako wyręczanie kogoś w spełnianiu czynności koniecznych dla właściwego funkcjonowania czegoś poprzez wykonywanie prac administracyjno-kancelaryjnych (biuro - wg Słownika języka polskiego - to instytucja, do której zadań należą prace administracyjno-kancelaryjne, a biurowość - czynności związane z tą pracą). Natomiast stała obsługa prawna polega na udzielaniu porad prawnych, wyjaśnień interpretacyjnych, wydawaniu opinii prawnych, konsultacjach. Pomoc prawna ma na celu ochronę prawną interesów podmiotów, na których rzecz jest wykonywana.

Usługi prowadzenia ksiąg rachunkowo-księgowych są usługami specjalistycznymi (wymagającymi odpowiednich uprawnień i kwalifikacji), których wykonywanie zostało uregulowane odrębnymi przepisami i nie można ich utożsamiać z prostymi czynnościami administracyjno-kancelaryjnymi, wykonywanymi w ramach administracyjnej obsługi biura. Ponadto w tym miejscu podkreślić należy, że co prawda ustawodawca określając szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla usług stałej obsługi prawnej i biurowej nie odwołał się do klasyfikacji statystycznych, jednakże wg obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), usługi księgowo-rachunkowe, klasyfikowane są pod odrębnym symbolem statystycznym (PKWiU 69.20.2), inaczej niż usługi związane z administracyjną obsługą biura (PKWiU 82). Stąd należy wysnuć wniosek, że ustawodawca dla usług rachunkowo-księgowych nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, który powstaje na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że nie można uznać, że świadczone przez Panią usługi stanowią usług w zakresie stałej obsługi prawnej i biurowej, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro zatem, z analizy powołanego powyżej art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy wynika, iż ustawodawca dla usług rachunkowo-księgowych nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, to obowiązek podatkowy dla świadczonych przez Panią usług, o których mowa we wniosku, powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi, z tym jednak zastrzeżeniem, że jeżeli wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.