ITPP1/443-1312/11/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 20 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług produkcji materiałów filmowych-jest nieprawidłowe.

W dniu 20 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług produkcji materiałów filmowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług grafiki komputerowej do audycji telewizyjnych i rozlicza się na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Usługi te polegają na tworzeniu prognozy pogody, plansz graficznych do audycji, np. z wynikami wyborów, a także wykonywanie i "wpuszczanie" na antenę podpisówek z nazwiskami oraz napisów końcowych i tworzenie czołówek do audycji telewizyjnych wraz z przeniesieniem na rzecz TVP S.A. własności autorskich praw majątkowych i własności praw pokrewnych. Po wystąpieniu do Urzędu Statystycznego w L otrzymała Pani odpowiedź, z której wynika, że usługi z zakresu grafiki komputerowej mieszczą się w grupowaniu PKWiU 59.11.1 "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań video i programów telewizyjnych". Początkowo wystawiała Pani faktury VAT ze stawką 23%, ale po otrzymaniu powyższej opinii z Urzędu Statystycznego oraz pisma z Telewizji Polskiej S.A. zaczęła wystawiać faktury ze stawką 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczone usługi w zakresie grafiki komputerowej do audycji telewizyjnych powinny być opodatkowane stawką VAT w wysokości 8%.

Pani zdaniem świadczone usługi grafiki komputerowej do audycji telewizyjnych, zgodnie z otrzymaną z Urzędu Statystycznego w L interpretacją mieszczą się w grupowaniu PKWiU 59.11.1 i w myśl załącznika nr 3 poz. 164 ustawy o podatku VAT podlegają opodatkowaniu w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a punkt 2 powołanego artykułu wskazuje, że w ww. okresie stawka, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z zapisami art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji, z wyłączeniem:

Należy podkreślić, iż od 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W załączniku nr 3 do ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. - w pozycji 164 wymieniono Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych PKWiU ex 59.11.1, z zastrzeżeniem, że pozycja ta nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)". Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania. Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że regulacja zawarta w art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 164 załącznika nr 3 do tej ustawy, odnosi się wyłącznie do usług produkcji programów telewizyjnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia "program telewizyjny", wobec tego należy odwołać się do regulacji zawartych w aktach prawnych innych gałęzi prawa.

W myśl art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 marca 2011 r. do dnia 22 maja 2011 r., programem (telewizyjnym lub radiowym) jest uporządkowany zestaw audycji radiowych lub telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie rozpowszechniany, pochodzący od jednego nadawcy.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 5 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 marca 2011 r. do dnia 22 maja 2011 r., pod pojęciem audycji (telewizyjnej lub radiowej) rozumie się część programu radiowego lub telewizyjnego, stanowiącą odrębną całość ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo.

Powyższe definicje otrzymały nowe brzmienie w związku z nowelizacją ustawy wprowadzoną ustawą z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 85, poz. 459), która weszła w życie z dniem 23 maja 2011 r.

W myśl znowelizowanego art. 4 pkt 1 ustawy o radiofonii i telewizji, programem jest usługa medialna stanowiąca uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych lub innych przekazów, rozpowszechniany w całości, w sposób umożliwiający jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez nadawcę układzie (art. 4 pkt 6 cyt. ustawy).

Natomiast w pkt 2 tego artykułu, wskazano definicję audycji, którą jest ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez niego (audycja audiowizualna) albo ciąg dźwięków (audycja radiowa), stanowiący, ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo, odrębną całość w stworzonym przez dostawcę usługi medialnej programie lub katalogu audycji udostępnianych publicznie, zwanym dalej "katalogiem".

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że preferencyjną 8% stawką podatku, przewidzianą w art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, opodatkowana jest wyłącznie produkcja programu telewizyjnego, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie ustawy o radiofonii i telewizji.

Z okoliczności sprawy wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług grafiki komputerowej do audycji telewizyjnych. Usługi te polegają na tworzeniu prognozy pogody, plansz graficznych do audycji, np. z wynikami wyborów, a także wykonywanie i "wpuszczanie" na antenę podpisówek z nazwiskami oraz napisów końcowych i tworzenie czołówek do audycji telewizyjnych wraz z przeniesieniem na rzecz TVP S.A. własności autorskich praw majątkowych i własności praw pokrewnych. Przedmiotowe usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 59.11.1 "Usługi związane z produkcją filmów, nagrań video i programów telewizyjnych".

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż świadczone przez Panią usługi dotyczące tworzenia grafiki komputerowej do audycji telewizyjnych - wbrew twierdzeniu zawartemu we wniosku - nie podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 164 załącznika nr 3 do ustawy. Efektem Pani prac nie jest program telewizyjny w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji, a Pani nie występuje w roli nadawcy tego programu - z wniosku wynika, że przygotowuje Pani materiały polegające na tworzeniu prognozy pogody, plansz graficznych do audycji. A zatem występuje Pani jedynie w roli świadczącego usługę przygotowania materiału, wykorzystywanego następnie w programie informacyjnym, a więc pewnego wycinka uporządkowanego programu. W konsekwencji właściwą stawką podatku VAT dla świadczonych przez Panią usług związanych z wykonaniem grafiki komputerowej wykorzystywanej w programach telewizyjnych jest stawka podatku w wysokości 23%, obowiązująca w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym dołączone do wniosku pisma nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.