ITPP1/443-130/14/KM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-130/14/KM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania boiska (nakładów poniesionych na jego budowę) na rzecz gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją tej inwestycji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania boiska (nakładów poniesionych na jego budowę) na rzecz gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją tej inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką działającą w oparciu o ustawę z dnia 6 kwietnia 1994 r. o fundacjach. Zgodnie ze statutem celem fundacji jest m.in. "popieranie wszechstronnego rozwoju społeczności lokalnej, a zwłaszcza działalności społecznej, informacyjnej, kulturalnej, naukowej i oświatowej i sportowej na rzecz rozwoju demokracji lokalnej oraz zbliżenia społeczności lokalnych państw Europy, w szczególności regionu Morza... oraz miast hanzeatyckich". Cele te Fundacja realizuje m.in. "inicjując bądź wspierając organizacyjnie, rzeczowo i finansowo przedsięwzięcia z zakresu nauki, oświaty i wychowania, kultury, kultury fizycznej, sportu...".

Statut określa również, iż fundacja może prowadzić działalność gospodarczą służącą działalności statutowej. Z tego tytułu Fundacja jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, składającym deklaracje VAT-7. Dochód uzyskany z działalności gospodarczej przeznaczany jest na działalność statutową.

W ramach realizacji celów statutowych, Fundacja rozpoczęła inwestycję polegającą na budowie obiektu sportowego (boiska) na gruncie stanowiącym własność Gminy miasta... (dalej Gmina). Budowa ta finansowana jest z majątku Fundacji pochodzącego z otrzymanych przez Fundację darowizn od lokalnych przedsiębiorców. W związku z prowadzeniem przedmiotowej inwestycji Fundacja ponosi szereg wydatków inwestycyjnych obejmujących zarówno nabycie towarów, jak i usług, m.in. koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru, wykonania prac budowlanych, materiałów, etc. (dalej: wydatki inwestycyjne). Pierwsze wydatki w tym zakresie Fundacja już poniosła. Po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania boisko nie będzie w żaden sposób wykorzystywane przez Fundację na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, lecz ma zostać przekazane nieodpłatnie właścicielowi gruntu, tj. Gminie (formalnie rzecz biorąc zostaną przekazane nakłady, które Fundacja poniosła na ten cel).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z nieodpłatnym przekazaniem boiska (nakładów poniesionych na jego budowę) na rzecz właściciela Gminy Fundacja będzie zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku VAT.

2. Czy w podanym stanie faktycznym Fundacji przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach za wykonane dostawy i usługi w związku z realizacją inwestycji (budowy boiska), która po zakończeniu zostanie przekazana nieodpłatnie na rzecz Gminy.

Ad. 1) Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie wybudowanej przez Fundację infrastruktury w postaci boiska na rzecz Gminy rodzić będzie po jej stronie obowiązek naliczenia podatku VAT.

Na gruncie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa, a także organów podatkowych, jeśli dane przedsięwzięcie (w tym przypadku budowa boiska) realizowane jest na gruncie będącym własnością gminy, wówczas nie można uznać, że przekazanie takiej inwestycji gminie wypełnia znamiona dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Według bowiem wyrażonej w Kodeksie cywilnym zasady "superficies solo cedit" (art. 48 i art. 191) budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane należą do części składowych gruntu, a zatem stanowi własność właściciela tego gruntu. Oznacza to, że Fundacja po wybudowaniu boiska nie stanie się jego właścicielem i nie będzie mogła nim rozporządzić, dokonując dostawy towaru. W świetle powyższego nieodpłatne przekazanie gminie wybudowanego boiska na należącym do niej gruncie należy zakwalifikować jako świadczenie usług, ponieważ według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jako takie trzeba uznać każde świadczenie nie będące dostawą towaru. W takiej sytuacji ma miejsce jedynie przekazanie przez Fundację poniesionych nakładów, a nie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Co do zasady świadczenie usług tylko wtedy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy ma charakter odpłatny. Ustawodawca na równi z odpłatnym świadczeniem usług traktuje jednakże również pewnego rodzaju pewnego rodzaju świadczenia nieodpłatne. M.in. w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Na gruncie przedmiotowego przepisu opodatkowaniu podlega zatem takie świadczenie usług, które następuje na cele inne niż działalność gospodarcza. Oznacza to, że wykonywanie tych usług nie jest konieczne do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Usługi te nie są także pożądanym uzupełnieniem działalności podatnika, a bez wykonywania tych usług działalność podatnika mogłaby być prowadzona co najmniej w takim samym zakresie. Dla kwestii opodatkowania tych usług nie ma przy tym znaczenia to, czy przy świadczeniu tych usług podatnik miał prawo do odliczenia, czy nie. Także w sytuacji gdy podatnikowi świadczącemu nieodpłatnie usługi nie przysługuje prawo do odliczenia, świadczone przez niego usługi będą podlegały opodatkowaniu.

Przenosząc powyższe na grunt powyższej sprawy należy uznać, że przekazanie przez Fundację na rzez Gminy nakładów w postaci wybudowanego boiska będzie związane z działalnością statutową fundacji, a nie działalnością gospodarczą, z tytułu której posiada status podatnika VAT. W związku z powyższym świadczenie tego rodzaju usługi należy uznać za rodzące obowiązek podatkowy po stronie Fundacji również w przypadku gdy zostanie ono dokonane nieodpłatnie.

Ad. 2) Zdaniem Wnioskodawcy w związku z faktem, że nieodpłatne przekazanie przez Fundację nakładów w postaci wybudowanego boiska na gruncie należącym do Gminy, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT, Fundacja jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych ponoszonych w związku z budową tego boiska.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym decydujące znaczenie dla oceny istnienia tego prawa ma zamierzony związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli zatem podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie wydatki, które Fundacja ponosi w trakcie realizowanej inwestycji budowy boiska są nierozerwalnie związane z czynnością przekazania na rzecz Gminy nakładów w postaci zakończonej inwestycji budowy boiska. Skoro zatem czynność ta w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 będzie traktowana na równi z odpłatnym świadczeniem usług i opodatkowana podatkiem VAT, to tym samym Fundacja, jako czynny podatnik VAT ma również prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ponoszonych w trakcie realizacji tej inwestycji wydatków. Zajęcie odmiennego stanowiska godziłoby w zasadę neutralności, na której opiera się cały system podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te wykonywane są odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 2 cyt. ustawy za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle powyższych przepisów, warunkiem, którego spełnienie powoduje, że nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest świadczenie tych usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast jak stanowi art. 86 ust. 1 powołanej ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy wskazać, że nie zawsze możliwe jest wskazanie na ścisłe powiązanie podatku naliczonego z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Ważne jest jednak, by związek ten w chwili dokonywania zakupów był oczywisty, a nabyte towary i usługi muszą w sposób niewątpliwy służyć czynnościom opodatkowanym. Okoliczności towarzyszące konkretnej transakcji zakupu towaru lub usługi powinny wskazywać jednoznacznie, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej lub planowanej przez niego działalności gospodarczej. Co do zasady więc, odliczeniu powinien podlegać taki podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów nabytych w celu wykonania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy należy zauważyć, że - jak wskazano we wniosku - przystępując do realizacji inwestycji polegającej na budowie obiektu sportowego (boiska) na gruncie stanowiącym własność Gminy miasta..., Wnioskodawca zamierzał nieodpłatnie przekazać boisko (a faktycznie nakłady poniesione na jego budowę) właścicielowi gruntu, tj. gminie. Ponadto z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe czynności dokonywane są wyłącznie w ramach realizacji celów statutowych, a po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania boisko nie będzie w żaden sposób wykorzystywane przez Fundację na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii będących przedmiotem niniejszego wniosku ma ustalenie, czy Wnioskodawca budując boisko występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Podkreślić należy, że Wnioskodawca prowadzi nie tylko działalność podlegającą opodatkowaniu, z tytułu której jest podatnikiem podatku od towarów i usług, lecz zasadniczą działalnością jest działalność niepodlegająca opodatkowaniu, tj. statutowa, do realizacji której Fundacja została powołana. Zgodnie ze statutem celem fundacji jest m.in. "popieranie wszechstronnego rozwoju społeczności lokalnej, a zwłaszcza działalności społecznej, informacyjnej, kulturalnej, naukowej i oświatowej i sportowej...", które to cele realizuje "inicjując bądź wspierając organizacyjnie, rzeczowo i finansowo przedsięwzięcia z zakresu nauki, oświaty i wychowania, kultury, kultury fizycznej, sportu...". Statut określa również, iż fundacja może prowadzić działalność gospodarczą (z tego tytułu jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT), służącą działalności statutowej. Dochód uzyskany z działalności gospodarczej przeznaczany jest na działalność statutową.

Zatem w takim przypadku - co do zasady - podatek naliczony od wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę nie może uprawniać do odliczenia w zakresie, w jakim dotyczy działalności, która ze względu na brak jej gospodarczego charakteru nie należy do zakresu stosowania ustawy o podatku od towarów i usług, a odliczenie podatku naliczonego jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W tym miejscu wskazać należy, że w wyroku C- 515/07 stwierdzono, że w przypadku Stowarzyszenia, które prowadziło działalność opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu " art. 6 ust. 2 lit. a dyrektywy nie może być traktowany jako ustanawiający zasadę, zgodnie z którą czynności, które nie są objęte zakresem zastosowania podatku VAT można uznać za czynności wykonywane "w celach innych" niż związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu tego przepisu. Taka wykładnia pozbawiłaby bowiem sensu art. 2 ust. 1 tejże dyrektywy" (pkt 38). Ponadto w pkt 40 uzasadnienia wyroku stwierdzono, że "W związku z tym na pierwsze pytanie należy odpowiedzieć w ten sposób, że art. 6 ust. 2 lit. a i art. 17 ust. 2 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie mają one zastosowania do wykorzystywania towarów i usług zaliczonych do aktywów przedsiębiorstwa do celów realizacji czynności innych niż podlegające opodatkowaniu czynności podatnika, a VAT podlegający zapłaceniu z tytułu nabycia towarów i usług dotyczących takich czynności nie podlega odliczeniu".

W niniejszej sprawie uznać należy, że Wnioskodawca nie dokonywał zakupu towarów i usług do prowadzonej działalności gospodarczej, a nabywając towary i usługi służące wybudowaniu boiska nie występuje w charakterze podatnika. Poniesione w związku z budową boiska wydatki, nie są związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem brak podstaw, aby uznać, że wydatki te w momencie nabycia były związane z wykorzystaniem ich do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawca ponosząc wydatki celem realizacji przedmiotowej inwestycji, nie nabył prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług dla potrzeb budowy boiska.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku TSUE z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie C-378/02 (pkt 32-35)" Z przepisów art. 2 i 17 wynika, że jedynie posiadająca status podatnika osoba, która działa w takim charakterze, ma prawo do odliczenia w zakresie tego dobra i może odliczyć podatek VAT podlegający zapłacie lub zapłacony od tego dobra, jeżeli używa tego dobra do celów czynności podlegających opodatkowaniu (zob. w kwestii art. 17 szóstej dyrektywy wyrok z dnia 11 lipca 1991 r. w sprawie C 97/90 Lennartz, Rec. str. I 3795, pkt 8.

Natomiast osoba niebędąca podatnikiem nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, który mogła zapłacić przy nabyciu dobra. Działalność tej osoby - jej dostawy towarów lub świadczenie usług - nie należy do zakresu przedmiotowego przepisów dotyczących podatku VAT, o których mowa w art. 2 szóstej dyrektywy. Należy stwierdzić, że zgodnie z art. 4 ust. 5 tej dyrektywy podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują i czynnościami, których dokonują jako władze publiczne. Zatem, jeżeli podmioty te, w tym także WZV, działają jako władza publiczna w chwili nabycia dobra inwestycyjnego, co do zasady nie przysługuje im prawo do odliczenia w zakresie tego dobra".

Jednocześnie wskazać należy, że czynność nieodpłatnego przekazania nakładów na rzecz gminy (właściciela gruntu) nie należy traktować jako odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem - jak wskazano wyżej - Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika. Zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl