ITPP1/443-129/14/AJ - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności polegających na przyjmowaniu przez stowarzyszenie zleceń telefonicznych na usługi przewozu osób taksówkami oraz przekazywaniu ich członkom stowarzyszenia przez radio.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 9 maja 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych na usługi taxi i przekazywaniu ich członkom Stowarzyszenia przez radio-taxi - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 maja 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych na usługi taxi i przekazywaniu ich członkom Stowarzyszenia przez radio-taxi.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie jest samorządną organizacją społeczno-zawodową członków, wykonujących działalność taksówkową w zakresie przewozu osób i bagażu, działającą w oparciu o uchwalony Statut. Stowarzyszenie wpisane jest do Krajowego Rejestru Sądowego. Podstawą prawną działania Stowarzyszenia jest ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach. Stowarzyszenie nie jest korporacją taksówkową, a jedynie zrzeszeniem członków - przedsiębiorców działających zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Prawo o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 z późn. zm.). Celem Stowarzyszenia określonym w Statucie jest propagowanie najlepszych wzorów wykonywania zawodu taksówkarza, dbanie o interesy i bezpieczeństwo taksówkarzy, a także pomoc w organizacji pracy zawodowej kierowców taksówek należących do Stowarzyszenia.

W celu wykonania założeń przyjętych w Statucie - Stowarzyszenie zapewnia między innymi:

Zrzeszanie członków następuje na zasadzie całkowitej dobrowolności, natomiast finansowanie działalności statutowej Stowarzyszenia pokrywane jest ze składek członkowskich.

Zobowiązanie wobec członków wynika wprost z ustawy o stowarzyszeniach oraz ze Statutu Stowarzyszenia.

W ramach prowadzonej działalności, Stowarzyszenie posiada zorganizowaną sieć radiową, poprzez którą - drogą radiową - przekazywane są zlecenia kierowcom-członkom Stowarzyszenia. Zlecenia te są przyjmowane drogą telefoniczną przez pracowników Stowarzyszenia. W ten sposób realizowane są umowy zawarte przez Stowarzyszenie w imieniu członków, dotyczące przewozów taksówkowych. Stowarzyszenie ma zgodę Urzędu Komunikacji Elektronicznej na korzystanie z częstotliwości radiowej i urządzeń radiokomunikacyjnych dla zaspokojenia potrzeb własnych. Członkowie Stowarzyszenia jako indywidualne podmioty gospodarcze w ramach własnej działalności gospodarczej są właścicielami użytkowanych radiotelefonów.

Działalność Stowarzyszenia prowadzona jest na zasadzie "non-profit", bez prowizji, nie przynosi żadnych korzyści i jest adresowana tylko do członków Stowarzyszenia, jako forma realizacji zadań statutowych Stowarzyszenia. Jest to więc bezpłatne świadczenie na rzecz członków Stowarzyszenia zgodnie ze Statutem, polegające na przekazywaniu informacji o zapotrzebowaniu na usługę.

Członkowie Stowarzyszenia wnoszą na jego rzecz składki z tytułu członkostwa na podstawie Statutu i obowiązujących przepisów dotyczących stowarzyszeń.

Konkludując, Stowarzyszenie powołane zostało do wspierania i usprawniania pracy taksówkarzy oraz podejmowania inicjatyw związanych z poprawą bezpieczeństwa ich pracy oraz promowania usług taksówkowych. Generalnie zatem, cele Stowarzyszenia w swej istocie nastawione są na poprawę wyników działalności gospodarczej oraz pomoc w organizacji pracy zawodowej zrzeszonych kierowców taksówek.

Ze Statutu Stowarzyszenia wynika, iż przedmiotem jego działalności jest reprezentowanie i ochrona interesów zawodowych i socjalnych członków, pomoc w wykonywaniu zawodu i utrwalanie więzi środowiskowej, kształtowanie i egzekwowanie postaw zgodnych z zasadami etyki i godności zawodu taksówkarza, podejmowanie czynności sprzyjających zapewnieniu bezpieczeństwa członków w trakcie wykonywania zawodu taksówkarza, a także stosowne współdziałanie z organami władzy i administracji rządowej i samorządowej w interesie członków Stowarzyszenia, podejmowanie inicjatyw sprzyjających działalności gospodarczej członków, bezpieczeństwa jej wykonywania i wspieranie organizatorskie ich pracy zawodowej (m.in. poprzez zorganizowanie i prowadzenie systemu radio-taxi), udzielanie członkom informacji, porad i organizowanie doskonalenia zawodowego, mediacje w sprawach zawodowych członków, organizowanie przedsięwzięć popularyzujących działalność środowiska, nawiązywanie branżowych kontaktów krajowych i zagranicznych, egzekwowanie od członków Stowarzyszenia stosowania norm postępowania zawartych w regulaminie Stowarzyszenia, promowanie usług taksówkowych wykonywanych przez członków Stowarzyszenia, wykonywanie innych zadań wynikających z potrzeb organizacyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Czy świadczenie przez Stowarzyszenie na rzecz członków - taksówkarzy nieodpłatnych usług organizowania i przekazywania informacji o zapotrzebowaniu na zlecenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie czy można uznać wpłaty składek członkowskich, dokonywane przez kierowców zrzeszonych w Stowarzyszeniu, przeznaczone na prowadzenie działalności statutowej, za niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprecyzowanym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, oceniając fakty w świetle art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na bezpłatny charakter ww. usługi świadczonej wyłącznie na rzecz członków Stowarzyszenia, nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT, a co za tym idzie wpłaty składek członkowskich, dokonywane przez kierowców zrzeszonych w Stowarzyszeniu, przeznaczone na prowadzenie działalności statutowej, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Obsługa wzywania radio-taxi jest świadczeniem usług i co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże wyłącznie w warunkach odpłatności. W przedmiotowej sprawie, członkowie - zgodnie ze statutem Stowarzyszenia - opłacają składki członkowskie, których wysokość określa Zarząd oraz Walne Zebranie. W ocenie Wnioskodawcy, nie ma związku pomiędzy składką opłacaną przez członków Stowarzyszenia, a świadczeniem usługi centrali wzywania radio-taxi i w tym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług. Wnioskodawca wskazuje, że aby świadczenie podlegało opodatkowaniu, muszą zostać spełnione następujące warunki:

* świadczenie musi być wykonywane na potrzeby osobiste osób wymienionych w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,

* usługi te nie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Brak któregokolwiek z powyższych warunków jest naszym zdaniem podstawą do traktowania tej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Obsługa centrali radio-taxi związana jest wprost - co wynika ze Statutu - z prowadzoną działalnością statutową Stowarzyszenia, co stanowi przesłankę do uznania powyższej usługi za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie kierowcy, działając jako przedsiębiorcy, nie realizują w Stowarzyszeniu celów osobistych, tylko związane z prowadzonymi przez siebie przedsiębiorstwami.

Na poparcie swojego stanowiska Stowarzyszenie podnosi, iż podobne stanowiska zajęły Urzędy skarbowe m.in. w Warszawie (wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 września 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1976/06).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach nie zarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności, zgodnie z art, 2 ust. 2 tej ustawy. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków, a do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników. Cele i sposoby ich realizacji określa statut stowarzyszenia. W zakresie tych celów zawiera się zorganizowanie i obsługa centrali dla potrzeb przyjmowania i przekazywania kierowcom drogą radiową zleceń od klientów, informowania o zagrożeniach drogowych, aktualnej sytuacji na drogach oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa członkom Stowarzyszenia. Ogół tych czynności nakierowany jest więc na realizację celów statutowych. Członkowie Stowarzyszenia wnoszą na jego rzecz składki członkowskie przeznaczone na cele statutowe. Opłata składki członkowskiej wynika wprost z przynależności kierowcy do Stowarzyszenia, zgodnie z art. 10 ust. 6 Statutu i nie jest warunkiem korzystania ze zleceń przekazywanych przez centralę. Stowarzyszenie nie jest instytucją dochodową, a usługa ta jest dostępna dla członków bez ograniczeń. Składka należy się Stowarzyszeniu wyłącznie z tytułu pozostawania jej członkiem, a nie z tytułu korzystania z informacji centrali. Składka członkowska jest przeznaczana na cele statutowe Stowarzyszenia m.in. na przekazywanie informacji o zapotrzebowaniu na usługę, a z przekazywania informacji Stowarzyszenie nie uzyskuje żadnych korzyści finansowych. Nie ma zatem charakteru usługi odpłatnej. O odpłatności usługi można mówić wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek między świadczoną usługą a otrzymanym z tego tytułu wynagrodzeniem, a wynagrodzenie to powinno mieć charakter wzajemny i ekwiwalentny.

Wnioskodawca podkreśla, że członek jest zobowiązany do zapłaty składki członkowskiej niezależnie od tego, czy korzysta z usługi centrali wzywania radio-taxi, czy też nie. W przypadku takich zdarzeń, jak zawieszenie działalności, zwolnienie lekarskie, wyjazd, urlop, lub awaria samochodu, w czasie których nie wykonuje swojej pracy jest zobowiązany do zapłacenia składki członkowskiej w ustalonej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa radio-taxi opłacana ze składek członkowskich nie podlega opodatkowaniu. Nie ulega wątpliwości, że usługa radio-taxi jest świadczeniem usług i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług ("Opodatkowaniu podatkiem od towarowi usług, zwanym dalej podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju") powinna być opodatkowana podatkiem VAT. Jednakże należy pamiętać, że stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W związku z powyższym, koniecznym warunkiem opodatkowania usługi jest, aby była ona świadczona odpłatnie.

"Zgodnie z art. 2 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach nie zarobkowych.1. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. 2.Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników."

Z przytoczonego przepisu wynikają trzy bardzo istotne kwestie. Po pierwsze - stowarzyszenie jest dobrowolnym zrzeszeniem o celach nie zarobkowych, po drugie - samodzielnie określa swoje cele, po trzecie - swoją działalność opiera na pracy społecznej członków ale do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników. Cele i sposoby ich realizacji określa statut Stowarzyszenia (art. 10 ust. 1 pkt 3), który z kolei podlega kontroli sądu rejestrowego (art. 12 i art. 14 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach). W statucie Stowarzyszenia zostały określone m.in. takie cele jak: pomoc w wykonywaniu zawodu i utrwalanie więzi środowiskowej czy podejmowanie czynności sprzyjających zapewnieniu bezpieczeństwa członków w trakcie wykonywania zawodu taksówkarza.

Nie powinno budzić wątpliwości, że sieć radiowa (radio-taxi), spełniająca funkcje przekazywania informacji o zapotrzebowaniu na usługę, stanowi pomoc w wykonywaniu zawodu, sprzyja działalności gospodarczej członków Stowarzyszenia, a także zwiększa bezpieczeństwo członków (łatwa możliwość wezwania pomocy). Zatem omawiana usługa jest usługą związaną z celami statutowymi Stowarzyszenia, mieszczącą w sobie zorganizowanie i obsługę sieci radiowej dla potrzeb przyjmowania i przekazywania członkom Stowarzyszenia tą drogą zleceń od klientów oraz dla zapewnienia im bezpieczeństwa. Takie stanowisko potwierdza też wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 września 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1976/06 "Nie powinno budzić wątpliwości, iż sieć radiowa, spełniająca takie funkcje stanowi pomoc w wykonywaniu zawodu i sprzyja działalności gospodarczej członków, a podjęcie inicjatywy jej stworzenia stanowi wspieranie organizatorskie pracy zawodowej członków (...) Stowarzyszenia. Nie można się więc zgodzić ze stanowiskiem (...), iż omawiana usługa nie jest związana z celami statutowymi (...)". Wpłacana przez zrzeszonych kierowców składka jest wyłącznie z tytułu przynależności do Stowarzyszenia a nie z tytułu możliwości korzystania z centrali.

O odpłatności usługi można mówić wówczas, gdyby Stowarzyszenie w zamian za korzyści finansowe świadczyło usługi realizowane w ramach celów statutowych na rzecz innych osób niż członkowie Stowarzyszenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Za odpłatne świadczenie usług - stosownie do zapisu art. 8 ust. 2 ustawy - uznaje się również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to - co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (świadczenie usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie.

Pojęcie "odpłatności" pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), w którym Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Tym samym, status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży towarów lub świadczenia usług jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Stowarzyszenie jest samorządną organizacją społeczno-zawodową członków, wykonujących działalność taksówkową w zakresie przewozu osób i bagażu, działającą w oparciu o uchwalony Statut. Stowarzyszenie wpisane jest do Krajowego Rejestru Sądowego. Celem Stowarzyszenia określonym w Statucie jest propagowanie najlepszych wzorów wykonywania zawodu taksówkarza, dbanie o interesy i bezpieczeństwo taksówkarzy, a także pomoc w organizacji pracy zawodowej kierowców taksówek należących do Stowarzyszenia.

W celu wykonania założeń przyjętych w Statucie - Stowarzyszenie zapewnia między innymi:

Zrzeszanie członków następuje na zasadzie całkowitej dobrowolności, natomiast finansowanie działalności statutowej Stowarzyszenia pokrywane jest ze składek członkowskich.

Zobowiązanie wobec członków wynika wprost z ustawy o stowarzyszeniach oraz ze Statutu Stowarzyszenia.

W ramach prowadzonej działalności, Stowarzyszenie posiada zorganizowaną sieć radiową, poprzez którą - drogą radiową - przekazywane są zlecenia kierowcom-członkom Stowarzyszenia. Zlecenia te są przyjmowane drogą telefoniczną przez pracowników Stowarzyszenia. W ten sposób realizowane są umowy zawarte przez Stowarzyszenie w imieniu członków, dotyczące przewozów taksówkowych. Stowarzyszenie ma zgodę Urzędu Komunikacji Elektronicznej na korzystanie z częstotliwości radiowej i urządzeń radiokomunikacyjnych dla zaspokojenia potrzeb własnych. Członkowie Stowarzyszenia jako indywidualne podmioty gospodarcze w ramach własnej działalności gospodarczej są właścicielami użytkowanych radiotelefonów.

Działalność Stowarzyszenia prowadzona jest na zasadzie "non-profit", jest adresowana tylko do członków Stowarzyszenia, jako forma realizacji zadań statutowych Stowarzyszenia.

Stowarzyszenie powołane zostało do wspierania i usprawniania pracy taksówkarzy oraz podejmowania inicjatyw związanych z poprawą bezpieczeństwa ich pracy oraz promowania usług taksówkowych. Generalnie zatem, cele Stowarzyszenia w swej istocie nastawione są na poprawę wyników działalności gospodarczej oraz pomoc w organizacji pracy zawodowej zrzeszonych kierowców taksówek.

Ze Statutu Stowarzyszenia wynika, iż przedmiotem jego działalności jest m.in. wspieranie organizatorskie ich pracy zawodowej - m.in. poprzez zorganizowanie i prowadzenie systemu radio-taxi. W ten sposób - jak wskazano we wniosku - realizowane są umowy zawarte przez Stowarzyszenie w imieniu członków, dotyczące przewozów taksówkowych.

Przedstawiony opis sprawy wskazuje, że finansowanie działalności statutowej Stowarzyszenia, w tym zleceń przekazywanych przez radio-taxi pokrywane jest ze składek członkowskich, co Wnioskodawca sam potwierdza w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku wskazując, że składka członkowska jest przeznaczana na cele statutowe Stowarzyszenia m.in. na przekazywanie informacji o zapotrzebowaniu na usługę.

Zapłata składki związanej z przynależnością do Stowarzyszenia przynosi zatem jego członkom bezpośrednie korzyści w postaci otrzymywania zleceń na przewozy taksówkami według określonych zasad. Uznać należy zatem, że kierowcy - członkowie Stowarzyszenia, opłacając składki otrzymują ze strony Wnioskodawcy konkretne świadczenie.

Wobec powyższego, nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że czynności związane z przekazywaniem zleceń przez radio-taxi do realizacji przez członków Stowarzyszenia nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Skoro bowiem składki członkowskie przeznaczane są m.in. na pokrycie kosztów realizacji usług, polegających na przyjmowaniu zleceń telefonicznych od klientów na przewóz taxi i przekazywaniu ich członkom Stowarzyszenia do realizacji przez radio-taxi, to - w ocenie tutejszego organu - należy uznać, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywaną opłatą (składką), a otrzymanym świadczeniem w postaci przekazania zleceń przewozu.

Tym samym, spełniona zostaje przesłanka odpłatności za usługi przekazywania zleceń kierowcom taksówek, będącymi członkami Stowarzyszenia, wobec czego usługi te są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również podkreślić, że przyjęcie przeciwnego stanowiska prowadziłby do naruszenia zasady powszechności opodatkowania i nieuzasadnionego uprzywilejowania Stowarzyszeń i ich członków wobec innych podmiotów realizujących podobne usługi i z nich korzystających.

Reasumując należy stwierdzić, że na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, usługi polegające na przyjmowaniu zleceń telefonicznych od klientów na przewóz i przekazywaniu ich członkom Stowarzyszenia do realizacji przez radio-taxi są czynnościami podlegającymi regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług i są opodatkowane według zasad obowiązujących dla danego świadczenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.