ITPP1/443-1284/11/AT - VAT w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności wywłaszczonej nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności wywłaszczonej nieruchomości w zamian za odszkodowanie - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 września 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności wywłaszczonej nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, na podstawie art. 12 ust. 4f i 5, art. 18 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz zmianie niektórych innych ustaw, art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a i 2, art. 133 i art. 134 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, otrzymała odszkodowanie za nieruchomość o powierzchni 0,0698 ha, która z mocy prawa przeszła na własność Gminy Miasta T., pod drogę publiczną. Gmina wypłaciła kwotę w wysokości 214.714,00 zł, w tym 133.541,00 zł za grunt i 81.173,00 zł za pozostałe składniki.

Nieruchomość przejęta pod drogę, to zagospodarowana działka o powierzchni 0,0698 ha (wielkość przejętego gruntu), na której znajdowały się drogi wewnętrzne z kostki betonowej oraz trawnik. Nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej firmy. Grunt, który jest przedmiotem odszkodowania, Firma kupiła w 2004 r. od osoby prywatnej, aktem notarialnym ("bez VAT"). Z nakładów na budowle znajdujące się na ww. gruncie odliczano VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że przedmiotowa nieruchomość, będąca przedmiotem sprzedaży, w momencie zakupu jej przez Spółkę nie była zabudowana drogami wewnętrznymi. Była to działka - grunt - pod zabudowę. Spółka na tej działce "wystawiła" biurowiec oraz zagospodarowała pozostały teren - wybudowała drogi wewnętrzne z kostki betonowej, założyła trawniki. Działka była kupiona w 2004 r. aktem notarialnym ("bez VAT"), a następnie wybudowano biurowiec i zagospodarowano pozostały teren (oddane do użytkowania i przyjęte na stan środków trwałych firmy w dniu 31 maja 2005 r.). Tak więc nakłady na budowle (drogi wewnętrzne i trawniki) poniosła Spółka w 100%. Z nakładów na budowle odliczono VAT. Drogi będące przedmiotem przejęcia za odszkodowanie były wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez ponad 5 lat (od 31 maja 2005 r. do momentu przejęcia za odszkodowaniem przez Gminę Miasta T., decyzją z dnia 20 czerwca 2011 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie otrzymane za nieruchomość, która z mocy prawa przeszła na własność Gminy Miasta T., należy opodatkować podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że w decyzji Prezydenta Miasta wyszczególniono kwotę należności za grunt w osobnej pozycji oraz że od zakupu tych gruntów nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia VAT, kwota odszkodowania winna być zwolniona od VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy i VAT. Uzasadniając zajęte w sprawie stanowisko, Spółka powołuje się na treść ww. przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, o czym stanowi art. 29 ust. 5 ustawy. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

W oparciu o przepis art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi art. 43 ust. 7a ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka otrzymała odszkodowanie za nieruchomość, która z mocy prawa przeszła na własność gminy, pod drogę publiczną. Gmina wypłaciła kwotę w wysokości 214.714,00 zł, w tym 133.541,00 zł za grunt i 81.173,00 zł za pozostałe składniki. Nieruchomość przejęta pod drogę stanowi zagospodarowaną działkę o powierzchni 0,0698 ha (wielkość przejętego gruntu), na której znajdowały się drogi wewnętrzne z kostki betonowej oraz trawnik. Nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej firmy. Grunt, który jest przedmiotem odszkodowania, Firma nabyła w 2004 r. od osoby prywatnej, aktem notarialnym ("bez VAT"). Z nakładów na budowle znajdujące się na ww. gruncie odliczano VAT, przy czym przedmiotowa nieruchomość w momencie jej zakupu przez Spółkę nie była zabudowana drogami wewnętrznymi. Była to działka - grunt - pod zabudowę. Spółka na tej działce wybudowała biurowiec oraz zagospodarowała pozostały teren - wybudowała drogi wewnętrzne z kostki betonowej, założyła trawniki. Nakłady na budowle (drogi wewnętrzne i trawniki) poniosła Spółka w 100%, odliczyła VAT. Drogi będące przedmiotem przejęcia za odszkodowanie były wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez ponad 5 lat.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy, stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, przeznaczonej pod drogę wewnętrzną (nieruchomość przejęta pod drogę w zamian za odszkodowanie), podlega opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towaru według 23% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 i z uwzględnieniem art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W tym przypadku wskazana czynność nie uprawnia do skorzystania ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ dokonana została w ramach pierwszego zasiedlenia. Nie zostały spełnione również przesłanki warunkujące zwolnienie, wymienione w treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, albowiem - jak wskazano we wniosku - Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wybudowaniem drogi wewnętrznej, zaś warunek wskazany w art. 43 ust. 7a dotyczy wyłącznie przypadku, gdy budynki, budowle lub ich części były wykorzystywane w stanie ulepszonym przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat - budowla (droga wewnętrzna) nie została ulepszona, lecz wybudowana (co nie jest tożsame z ulepszeniem) na niezabudowanej działce gruntu, zakupionej przez Spółkę.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Spółkę podstawy prawnej, uprawniającej w Jej ocenie do skorzystania ze zwolnienia od podatku - art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy - stwierdzić należy, że przepis ten znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku dostaw rzeczy ruchomych, nie zaś jak w przedmiotowej sprawie, w przypadku dostawy nieruchomości. Jak wynika bowiem z jego dyspozycji, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, o czym stanowi art. 43 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.