ITPP1/443-125/14/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 maja 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-125/14/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.) uzupełnionym w dniu 8 maja 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa mieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wykonywania trwałej zabudowy kuchni. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Wykonuje Pan usługi na podstawie zawartych umów z klientami. W umowach ustalono odpłatność za wykonaną usługę w wartości brutto. Do wykonywania zlecenia wykorzystuje Pan uprzednio nabyte komponenty (zlewozmywaki, płyty grzewcze, piekarniki) i wykonuje trwałą zabudowę w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zabudowa ta jest zaprojektowana i przystosowana do konkretnego pomieszczenia, w sposób trwały połączona jest ze stałymi elementami konstrukcyjnymi. Za wykonane usługi wystawiał Pan faktury na dostawę sprzętu (piekarnik, zlewozmywaki, płyty grzewcze) opodatkowane stawką 23% oraz odrębną fakturę na wykonanie zabudowy wg stawki 23%. W 2013 r. dowiedział się Pan, że w stosunku do usług związanych z zabudową kuchni w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym można było zastosować obniżoną stawkę podatku w wysokości 8% (jako modernizacja lokalu). Obecnie wystawia Pan faktury korygujące i zamierza sporządzić korekty w podatku VAT za okres od 2011 r. do grudnia 2013 r. Jak wynika z uzupełnienia wniosku wykonanie zabudowy nie polega wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany. Zakres czynności obejmuje opracowanie systemu wykończenia lub modernizacji lokali objętych społecznym programem mieszkaniowym. Wykonane zabudowy to roboty budowlano-wykończeniowe, roboty instalacyjne stolarki budowlanej, zabudowy przestrzeni polegające na trwałym zamocowaniu do przegród budynku. W przypadku wykonania indywidualnego projektu często są to projekty pod zabudowy kuchenne w budynkach w stanie surowym, gdzie na podstawie projektu stawiane są ścianki w pomieszczeniu, w którym ma być zabudowa kuchenna. Wykonywane są projekty zabudowy kuchennej, technicznych instalacji gazowej, wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej i wentylacyjnej, jak również projekt techniczny z wymiarami nowo stawianych ścian. Następnie zakres czynności obejmuje nadzór techniczny nad stawianiem ścian w nowo budowanych budynkach, lokalach mieszkalnych, nadzór nad wykonaniem instalacji gazowej, wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej i wentylacyjnej wykonywanie sufitów pod projekt zabudowy kuchennej oraz wszystkie czynności w celu wpasowania zabudowy do konkretnego pomieszczenia. Zabudowa stanowi element robót wykończeniowych. W przypadku wykonania zabudowy w starych obiektach wykonuje się czynności polegające na dopasowaniu zabudowy do istniejących elementów lub dostosowaniu istniejących elementów konstrukcyjnych do zabudowy (naprawa powierzchni ścian i sufitów, wyrównywanie, skuwanie, szpachlowanie, przystosowywanie zabudowy do istniejących przyłączy poprzez wykonanie odpowiednich uskoków, tuneli). Czasami ściana (konstrukcja budowlana) wypełnia funkcję elementu zabudowy, co oznacza, że wymontowywana zabudowa nie spełni swojej funkcji w innym pomieszczeniu. Trwała zabudowa kuchenna robiona na wymiar ma na celu wpasowanie do istniejącej konstrukcji - funkcje płyty kartonowo-gipsowej wykorzystywanej na etapie budowy, prac wykończeniowych oraz wypełnia materiał i tworzywo wykorzystane do zabudowy. Montaż zabudowy nie polega na zwykłym przytwierdzeniu do ścian. Zabudowa wykonywana jest na indywidualne zamówienie więc w większości przypadków nie stosuje się wyłącznie specjalnych listew montażowych i wkrętów do zawieszania szafek. Boki szafek na końcach zabudowy są przykręcane, przyklejane do ścian i wykańczane silikonem. Górne szafki w niektórych sytuacjach mocowane są w sposób trwały do sufitu. Zazwyczaj blat zabudowy przechodzi w parapet okienny, stanowi nieodłączny element budowlany i konstrukcyjny trwale połączony z oknem. W wielu zabudowach montuje się również panele na ścianie, które są w sposób trwały połączone ze ścianą. Przy wykonywaniu trwałej zabudowy kuchennej często występuje wyłożenie fragmentów ścian wolnych od zabudowy panelami lub szkłem - jest to odpowiednik płytek ściennych - także w sposób trwały połączony z elementem konstrukcyjnym. Jeżeli wykonywane są blaty z materiału mineralno-akrylowego, blaty te w całości wytwarzane są przez Pana na specjalnych maszynach. Montowane są do ścian i szafek. Zabudowa kuchenna wykonana jest z materiałów meblowych i mineralno-akrylowych. Często elementem zabudowy jest stały element konstrukcyjny czyli ściana. Sposób zamocowania mebli nie umożliwia późniejszego demontażu zabudowy bez uszkodzenia zabudowy kuchennej lub pomieszczenia w którym jest zamontowana zabudowa kuchenna. Przy demontażu w niektórych przypadkach może ulec uszkodzeniu cała zabudowa kuchenna, a we wszystkich zabudowach przynajmniej cześć lub większość. W przypadku zamontowania okapu w suficie ulegnie zniszczeniu sufit - konstrukcja lokalu. Jeśli będzie blat w funkcji parapetu okiennego - to ulegnie zniszczeniu okno i ściana - konstrukcja lokalu. W każdym z tych przypadków zostaje uszkodzona również zabudowa kuchenna. Zdemontowana zabudowa nie może być przestawiona w inne miejsce - konieczna jest jej przebudowa, zmiana, uzupełnienie i szereg prac przystosowujących do innego pomieszczenia. Lokal po demontażu zabudowy wymaga naprawy ścian, sufitów, przeprowadzenia innych robót modernizacyjnych lub wykończeniowych. Demontaż zabudowy może naruszyć niektóre elementy konstrukcyjne lokalu, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stosunku do zabudowy kuchennej wykonywanej w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym można od 2011 r. stosować stawkę 8%.

Pana zdaniem, w stosunku do zabudowy kuchennej od 2011 r. można stosować 8% stawkę podatku VAT. Na potwierdzenie powyższego wskazuje Pan uchwalę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., w której stwierdzono, ze: "w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu trwałą zabudowę meblową, wykonane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego programem społecznym mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką 8%". Uchwała ta została podjęta w analogicznej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: "Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98", w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Ponadto w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

1.

towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2.

robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

3.

robót konserwacyjnych dotyczących:

a.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b.

lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

c.

w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).

Przy czym, zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 powołanego wyżej § 7 rozporządzenia, nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2014 r. kwestie będące przedmiotem przywołanego wyżej przepisu § 7 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług reguluje analogicznie brzmiący § 3 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719).

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (...). Natomiast "budować" to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie "modernizacja" - według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Natomiast "przebudowa" - zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) - to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powołaną wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 opisane w stanie faktycznym czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów należy uznać za świadczenie usług.

Przechodząc do stawki podatku VAT - zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA - "obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu".

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje usługi, polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi budynku trwałą zabudowę meblową w obiektach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zabudowa taka jest wykonywana na potrzeby konkretnego pomieszczenia. W przypadku wykonania zabudowy w starych obiektach wykonuje się czynności polegające na dopasowaniu zabudowy do istniejących elementów lub dostosowaniu istniejących elementów konstrukcyjnych do zabudowy (naprawa powierzchni ścian i sufitów, wyrównywanie, skuwanie, szpachlowanie, przystosowywanie zabudowy do istniejących przyłączy poprzez wykonanie odpowiednich uskoków, tuneli). Elementy wykonanej zabudowy są przykręcane, przyklejane do ścian i wykańczane silikonem. Występują przypadki, w których wykonana zabudowa może stanowić stały element konstrukcyjny lokalu np.: w przypadku zamontowania okapu w suficie ulegnie zniszczeniu sufit - konstrukcja lokalu, jeśli będzie blat w funkcji parapetu okiennego - to ulegnie zniszczeniu okno i ściana - konstrukcja lokalu. W każdym z tych przypadków zostaje uszkodzona również zabudowa kuchenna. Górne szafki w niektórych sytuacjach mocowane są w sposób trwały do sufitu. Zazwyczaj blat zabudowy przechodzi w parapet okienny, stanowi nieodłączny element budowlany i konstrukcyjny trwale połączony z oknem. W wielu zabudowach montuje się również panele na ścianie, które są w sposób trwały połączone ze ścianą. Przy wykonywaniu trwałej zabudowy kuchennej często występuje wyłożenie fragmentów ścian wolnych od zabudowy panelami lub szkłem - jest to odpowiednik płytek ściennych - także w sposób trwały połączony z elementem konstrukcyjnym. W takich sytuacjach nie ma możliwości zdemontowania jej i zamontowania w innym miejscu bez uszczerbku dla jej funkcji użytkowej. Demontaż zabudowy meblowej może spowodować naruszenie elementów konstrukcyjnych lokalu oraz obiektu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług na wykonanie trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo "trwały" oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

Określając, czy do zabudowy meblowej montowanej w budynku/lokalu może mieć zastosowanie obniżona stawka podatku od towarów i usług należy przede wszystkim badać stopień konstrukcyjnego połączenia komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego/lokalu. Jak już wyżej wskazano, nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów zabudowy meblowej z konstrukcyjnymi, w rozumieniu techniki budowlanej, elementami obiektu budowlanego/lokalu, lecz o tak silne połączenie konstrukcyjne komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego/lokalu, że powstaje trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. Przykładem takiej trwałej zabudowy meblowej może być zabudowa kuchenna wykonana z cegły klinkierowej zespolona zaprawą murarską ze ścianą i podłoga lokalu, gdzie demontaż powodowałby uszkodzenie samej zabudowy, jak i pomieszczenia, w którym została ona zamontowana. Innym przykładem trwałej zabudowy meblowej stanowiącej modernizację budynku/lokalu, które wykorzystuje dodatkowe materiały budowlane, takie jak cegły czy płyty kartonowo-gipsowe, gdzie demontaż zabudowy powodowałby zarówno uszkodzenie pomieszczenia i komponentów meblowych, jak i trwałe uszkodzenie tych dodatkowych materiałów budowlanych, bez których to materiałów nie istniałaby możliwość wykorzystania tej zabudowy meblowej w innym miejscu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że występują przypadki w których wykonana zabudowa kuchenna stanowić będzie stały element konstrukcyjny lokalu spełniając jako całość określoną funkcję użytkową. W takiej sytuacji możliwe będzie zastosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%, ponieważ wykonanie trwałej zabudowy kuchennej odbędzie się w ramach modernizacji lokalu mieszkalnego.

Zatem w przypadku gdy zamontowana zabudowa kuchenna stanowić będzie stały element konstrukcyjny lokalu możliwe będzie zastosowanie do jej montażu (polegającego bardziej na "zbudowaniu") stawki preferencyjnej, bowiem montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu), w wyniku którego powstanie trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

Natomiast w pozostałych przypadkach opisanych we wniosku, gdy wykonanie zabudowy kuchennej nie będzie stanowić stałego elementu konstrukcyjnego lokalu a montaż elementów mebli, sprowadzi się do prostego połączenia komponentów meblowych ze ścianami, obiektu budowlanego lub jego częściami i nie będą to również zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie oraz mające charakter odwracalny i przy prawidłowo wykonanym demontażu zabudowy nie dochodzi do konkretnych uszkodzeń konstrukcji budynku/lokalu, to takich usług, świadczonych przez Wnioskodawcę nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy. Nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa.

Zatem opisaną we wniosku usługę wykonania i montażu zabudowy meblowej - która nie będzie stanowić stałego elementu konstrukcyjnego lokalu - nie można uznać za wymienioną w art. 41 ust. 12 ustawy, jak również w § 7 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r., a w związku z tym nie jest ona opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl