ITPP1/443-1244/09/IK - Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1244/09/IK Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego dla Jednostki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego dla Jednostki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką oświatową. Do końca 2009 r. wystawiał faktury VAT, sporządzał zbiorówkę i przekazywał dane wraz ze środkami do Urzędu Miasta i Gminy. Urząd Miasta i Gminy sumował je ze swoimi danymi i dokonywał rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług oraz składał deklarację VAT-7. Od dnia 1 stycznia 2010 r. Jednostka będzie samodzielnie i na własny rachunek rozliczać podatek od towarów i usług z urzędem skarbowym.

W uzupełnieniu do wniosku przedstawiono w zestawieniu tabelarycznym, jak kształtowała się sprzedaż w latach 2007-2009. Z przedstawionego zestawienia wynika, że wartość netto sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w poszczególnych latach wyniosła: 41.279,28 zł w 2007 r.; 23.832,59 zł w 2008 r.; 17.629,32 zł w 2009 r., i dotyczyła następujących czynności, tj.: opłat za media (zużycie zimnej wody, odprowadzanie ścieków, energii elektrycznej, CO i wywozu nieczystości), opłat za wynajem lokalu użytkowego (pomieszczenie biurowe), usług ksero, przemiału akt niearchiwalnych, sprzedaży biletów wstępu na sprzęt sportowo-wodny, udostępniania terenu podczas imprez, wynajmu mebli, opłat za wyżywienie dzieci podczas obozów, imprez sportowych, opłat za używanie telefonów służbowych udostępniania terenu pod garaże, udostępniania ośrodka wypoczynkowego, sprzedaży złomu z likwidacji środków trwałych i wyposażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z dniem 1 stycznia 2010 r. Jednostka może wystąpić jako "nowy podmiot" i do osiągnięcia limitu przewidzianego na rok 2010 skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, wynikającego z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawionym w uzupełnieniu do wniosku, w zaistniałej sytuacji Jednostka nie była "płatnikiem" podatku od towarów i usług. Może zatem wystąpić jako "nowy podmiot" i skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, wynikającego z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcia "podatnika" i "działalności gospodarczej", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Takie ujęcie działalności gospodarczej wskazuje, że podatnikami VAT są podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem gospodarczym. Natomiast podstawową grupą podatników VAT, określoną w art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w cyt. wyżej ust. 2 art. 15 ustawy), bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r.

Ponadto zgodnie z treścią art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

A zatem podatnik, u którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 50.000 zł, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego. W chwili przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż każdy podmiot (w tym także jednostka budżetowa), dokonujący czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest podatnikiem podatku od towarów i usług, który może korzystać ze zwolnienia podmiotowego do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionych we wniosku danych liczbowych wynika, iż wartość netto sprzedaży opodatkowanej dokonanej w roku 2009 nie przekroczyła kwoty 50.000 zł. Jednostka wystawiała faktury VAT, jednakże to Urząd Miasta i Gminy sporządzał zbiorcze deklaracje i rozliczał podatek od towarów i usług oraz składał deklarację VAT-7. Od dnia 1 stycznia 2010 r. Jednostka zamierza samodzielnie i na własny rachunek być podatnikiem z tytułu dokonywanych czynności.

W świetle przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że dokonywanie czynności określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, udokumentowanych fakturami VAT przez osobę nieposiadającą osobowości prawnej (jednostkę budżetową) świadczy o tym, iż Wnioskodawca już w latach 2007-2009 był podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Nie można zatem podzielić argumentacji Wnioskodawcy, iż w związku z rozpoczęciem samodzielnego rozliczania podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2010 r. wystąpi jako "nowy podmiot".

Niemniej jednak stwierdzić należy, że Jednostka może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, o ile wartość sprzedaży opodatkowanej (nieobejmującej kwoty VAT) nie przekroczyła w roku 2009 kwoty 50.000 zł.

Wskazać należy, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wyłącznie kwestię możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez Jednostkę, natomiast nie dokonano oceny prawidłowości sposobu rozliczania podatku od towarów i usług pomiędzy Jednostką a Urzędem Miasta i Gminy, jak również poprawności kwalifikowania czynności odpowiednio opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu (zwolnionych), gdyż nie było to przedmiotem zapytania, jak też Jednostka nie przedstawiła w tej kwestii swojego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl