ITPP1/443-1181/11/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla montażu trwałej zabudowy meblowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla montażu trwałej zabudowy meblowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie usług budowlano-montażowych, PKD 2007-43.32.Z. Podklasa ta obejmuje: instalowanie drzwi (z wyłączeniem drzwi automatycznych i obrotowych), okien, futryn okiennych i drzwiowych, z drewna i innych materiałów; wyposażanie pomieszczeń w meble wbudowane: meble kuchenne, kredensy, szafy wnękowe, meble sklepowe i inne elementy wbudowywane oraz wykańczanie wnętrz w zakresie sufitów, ruchomych ścianek działowych itp. Działalność Spółki polega na zabudowie wnęk, głównie w budynkach mieszkalnych. Zabudowa wnęk jest trwale przytwierdzona do ścian, podłoża i sufitu. Zabudowanych elementów nie da się przenosić w inne miejsce w związku z trwałym ich przytwierdzeniem do elementów konstrukcyjnych budynku, jak również w związku ze ścisłym ich dopasowaniem do indywidualnych wymiarów danej wnęki. W wyniku trwałej zabudowy wnęki powstała możliwość zagospodarowania wnęki na: szafę, kuchnię, garderobę lub pawlacz. Spółka współpracuje z producentami elementów, którzy na indywidualne zlecenie produkują elementy dokładnie dopasowane wymiarem do wnęki. Spółka w ramach działalności budowlanej, trwale montuje te elementy ze sobą, a następnie przytwierdza je do ścian, sufitu i podłogi. W żadnym przypadku nie jest producentem tych elementów, dokonuje obróbki elementów dostarczonych przez poszczególnych producentów, tak aby dostosować je pod indywidualne zamówienia klienta. Z klientami Spółka zawarła umowę cywilnoprawną, której przedmiotem będzie zlecenie wykonania robót budowlanych polegających na trwałej zabudowie wnęki. Wartość usługi zawierała koszt robocizny oraz materiału, który Spółka nabyła u producenta elementów. Umowa z klientem określa, w jakim obiekcie wykonano usługę - w celu ustalenia, czy jest to obiekt budowlany (lub jego część) - zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wykonanie usług Spółka udokumentowała poprzez wystawienie faktur VAT. W treści faktury VAT nr (...) Spółka opisała zrealizowaną usługę jako: "Wykonanie kuchni wraz z materiałem", zaś w treści faktury VAT nr (...) (zaliczkowej) wprowadziła opis: "Zaliczka na wykonanie mebli". Natomiast w treści faktury VAT nr (...) opisano usługę, jako: "Zaliczka na wykonanie mebli". Spółka informuje, że roboty instalacyjne stolarki budowlanej według klasyfikacji PKWiU z 1997 r. obowiązującej do końca 2010 r. dla celów podatku od towarów i usług sklasyfikowane były pod symbolem 45.42.13-00.00, natomiast według klasyfikacji PKWiU obowiązującej dla celów podatku od towarów usług po 2010 r. pod symbolem 43.32.10.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Spółki, począwszy od dnia 1 lipca 2011 r. usługi opisane powyżej, świadczone w obiektach budowlanych (lub ich częściach) zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym powinny być opodatkowane przy zastosowaniu 8% stawki podatku VAT. Stanowisko Spółki wynika z treści obowiązujących przepisów prawa podatkowego, praktyki organów skarbowych oraz wypowiedzi przedstawicieli doktryny prawa podatkowego.

W dalszej części stanowiska, przywołując treść art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Spółka wskazuje co podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz co należy rozumieć przez towary. Spółka wskazuje również, iż stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem dostawy (w rozumieniu art. 5), wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Spółka przywołuje również treść art. 41 ust. 1, ust. 2, art. 41 ust. 12, 12a i 12b i 12c ustawy oraz definicje pojęć: budowa, przebudowa remont z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Wg Spółki jako modernizację należy rozumieć unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego, prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej. Spółka wykonuje usługi, polegające na zabudowie wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami w obiektach budownictwa mieszkaniowego, przy czym opodatkowuje wspólną stawką VAT usługi i materiały użyte do wykonania tej usługi. Mając na uwadze wskazane powyżej definicje "budowy", "remontu", "modernizacji", oraz "przebudowy", w ocenie Spółki przedmiotowe usługi powinno zaliczyć się do usług modernizacyjnych. Uwzględniając powołane przepisy, od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawodawca przewidywał możliwość zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do wyszczególnionych w ustawie i przepisach wykonawczych usług remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych i prac konserwacyjnych. Należy jednakże zwrócić uwagę, że preferencyjna 8% stawka przewidziana jest wyłącznie dla budownictwa mieszkalnego i lokali mieszkalnych, czyli obiektów sklasyfikowanych w dziale PKOB 11. Spółka wykonuje usługi polegające na zabudowie wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami w obiektach budownictwa mieszkaniowego, przy czym opodatkowuje wspólną stawką VAT usługi i materiały użyte do wykonania tej usługi. Mając na uwadze wskazane powyżej definicje: "budowy", "remontu", "modernizacji", oraz "przebudowy", w ocenie Spółki przedmiotowe usługi powinno zaliczyć się do usług modernizacyjnych. Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług zarówno dla usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do jej wykonania, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą. Zdaniem Spółki, jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, modernizacyjna, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie, co się składa na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych). Preferowanie opodatkowywania w zakresie VAT "usługi kompleksowej" a nie poszczególnych elementów cenotwórczych, wchodzących w jej skład, znajduje pełne potwierdzenie w orzecznictwie wspólnotowym oraz krajowym. Tytułem przykładu Spółka przywołuje orzeczenie w sprawie C-41/04 Levob oraz wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 lutego 2009 r. o sygn. I SA/Po 1387/08. Ponadto zdaniem Spółki, stanowisko analogiczne do przedstawionego przez nią w treści przedmiotowego wniosku odnaleźć można w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2011 r. (IPPP1-443-202/11-2/lgo). Zatem powyższe potwierdza zastosowanie stawki 8% dla usług świadczonych przez Spółkę. Za tą samą linią wykładni omawianych przepisów opowiadają się także autorzy "Komentarza do VAT" A. Bartosiewicz, R. Kubacki (Wolters Kluwer Polska, wydanie 2011), którzy wskazują że także remont i modernizacja obiektów budownictwa mieszkaniowego, objętych społecznym programem budownictwa mieszkaniowego, są objęte obecnie 8% stawką podatku. Stawką 8% objęte są usługi o charakterze remontowym bądź modernizacyjnym, natomiast z obniżonej stawki nie korzysta sprzedaż materiałów z przeznaczeniem do remontu bądź modernizacji. Dla możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku nie ma znaczenia udział w kosztach remontu (modernizacji) kosztów materiałowych, także gdy wynoszą one więcej niż 50% ceny usługi, możliwe jest zastosowanie stawki obniżonej. Nie ma też znaczenia, kto zleca remont bądź modernizację (nie musi to być właściciel budynku bądź lokalu).

Spółka, odnosząc się do postawionego pytania nr 2 wskazuje, iż zawarła z klientami umowy cywilnoprawne, których przedmiotem było zlecenie wykonania robót budowlanych, polegających na trwałej zabudowie wnęki. Wartość usługi zawiera: koszt robocizny, materiału oraz marżę. Umowa z klientem precyzuje, w jakim obiekcie wykonano usługę (informacja ta zawarta jest także w treści faktury VAT dokumentującej wykonanie usługi), czyli pod jakim symbolem PKOB jest budynek sklasyfikowany oraz jaką ma powierzchnię, w celu ustalenia, czy jest to obiekt budowlany (lub jego część) - zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W ocenie Spółki uzyskanie tych danych od klienta jest dla niego wystarczające, aby ustalić czy usługi wykonane zostały w budynku zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast w ocenie Spółki, informacje zawarte w opisie usługi ujętym na fakturach, a wskazanym powyżej są wystarczająco precyzyjne, aby uzasadniać możliwość opodatkowania wykonanych usług z zastosowaniem 8% stawki podatku, bowiem na podstawie tak wystawionej fakturze VAT można ustalić dokładny adres, pod którym Spółka wykonała usługę, co umożliwia weryfikację, czy usługa zrealizowana została w budynku lub obiekcie budowlanym (lub jego części) zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Spółka uważa, że taki opis jest również zgodny z treścią § 5 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. W treści tego rozporządzenia Minister Finansów określił precyzyjnie jakie wymagania musi spełnić dokument, aby można było zakwalifikować go jako fakturę VAT. Z treści § 5 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia wynika zaś, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej nazwę (rodzaj towaru lub usługi. W ocenie Spółki zastosowany przez nią sposób opisu wykonanej usługi spełnia wymagania wynikające z § 5 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Wskazać należy, iż na podstawie § 37 pkt 1 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniżono do wysokości 7% również w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że do dnia 31 grudnia 2010 r., 7% stawka podatku od towarów i usług miała zastosowanie do czynności w nich określonych, wykonywanych w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 8% dla:

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Należy wskazać, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów zostało zastąpione rozporządzeniem z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), regulującym w sposób tożsamy powyższe kwestie, odpowiednio w § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 i ust. 2.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś"- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Montaż - wg powyższego słownika - to "składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość.".

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka wykonuje usługę, polegającą na montażu stałej zabudowy wnękowej wraz z materiałem, w budynkach mieszkalnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wartość umowy określa koszt robocizny i materiału. Wykonanie usługi dokumentowane jest fakturą zawierającą opis: " wykonanie kuchni wraz z materiałem""zaliczka na wykonanie mebli na ul.... " oraz fakturą z opisem: "zaliczka na wykonie mebli na ul....". Przedmiotową usługę Wnioskodawca klasyfikuje wg PKWiU pod symbolem 43.32.10 jako "roboty instalacyjne stolarki budowlanej".

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że wobec utraty mocy § 37 pkt 1 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. do wykonywanych przez Spółkę czynności montażu trwałej zabudowy wnękowej w budynkach mieszkalnych, zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r., a nie - jak wskazano we wniosku -"począwszy od dnia 1 lipca 2011 r." zastosowanie ma stawka 23% podatku od towarów i usług, bowiem czynności tych nie można uznać za wymienione w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jak również za roboty, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać bowiem należy, iż z uwagi na to fakt, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy i nie podlegają ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać trzeba, iż stawki te winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna, 8% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a nie do wszystkich czynności dotyczących samego instalowania, montażu różnych towarów, w tym zabudów kuchennych wnękowych czy łazienkowych.

Niewątpliwie współczesne wymagania rodzą potrzebę modernizacji starych budynków zarówno mieszkalnych, jak i niemieszkalnych. Prace modernizacyjne wiążą się często z późn. zm. konstrukcyjnymi w budynku. Przyczyną modernizacji jest konieczność unowocześnienia istniejących budynków, zmiana rozwiązań przestrzenno-funkcjonalnych oraz poprawienie standardu wyposażenia - założenia nowych instalacji np. grzewczych, czy nowych urządzeń technicznych.

Czynności polegające na montażu trwałych zabudów są zaopatrywaniem budynku w elementy wyposażenia - mebli na indywidualne zamówienie klienta czyli w sprzęt użytkowy. Wyposażenie - w postaci zabudowy wnękowej, kuchennej z pewnością nie stanowi elementów konstrukcyjnych budynku. Czynności montażu trwałych zabudów nie można też zaliczyć do remontów, czy też robót konserwacyjnych. Byłoby to bowiem niedopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej, która jest wyłączona w odniesieniu do przepisów mających charakter wyjątkowy, a takimi są właśnie normy statuujące możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej.

Z uwagi na fakt, że wykonywane przez Spółkę czynności montażu trwałej zabudowy wnękowej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23%, odpowiedź na pytanie nr 2 i 3 dotyczące informacji jakie powinny znaleźć się na sporządzanych przez Spółkę fakturach VAT w celu zastosowania stawki 8% dla świadczonych usług stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.