ITPP1/443-1175/12/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia21 września. (data wpływu 26 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów-jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2012 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2006 r. nabył Pan wraz z żoną działkę budowlaną o powierzchni 8861 m² w... na potrzeby własne tj. z zamiarem wybudowania domu dla rodziny. Zmiana miejsca zamieszkania stała się konieczna ze względu na łatwiejszy dostęp do opieki medycznej, niezbędnej dla podratowania zdrowia Pana, jak i brata (częste wizyty u bioenergoterapeuty zamieszkałego w....., a także ogromna baza najwyższej klasy specjalistów w dziedzinie medycyny w pobliskiej......). Pogorszenie sytuacji finansowej, związanej z rozwiązaniem umowy o pracę, a także brak możliwości podjęcia nowego zatrudnienia (osiągnięcie wieku emerytalnego) wymusiło na Panu zmianę planów - sprzedaż przedmiotowej działki, zamiast inwestycji budowlanej. Zbycie działki budowlanej w całości w obecnej sytuacji gospodarczej nie jest możliwe z powodu braku jakiekolwiek zainteresowania kupujących. Dlatego też jest Pan zmuszony do podziału zakupionej nieruchomości na mniejsze działki. Zamierza Pan w tym celu wystąpić do Urzędu Miasta w....... Jest Pana wraz z żoną na emeryturze, nie prowadzi żadnej działalności handlowej, w tym również w zakresie sprzedaży ziemi. Przedmiotowa nieruchomość stanowi majątek osobisty Pana i żony i nie była nabyta w celu dalszej odsprzedaży. W związku z tym nie podejmował Pan i nie będzie podejmował żadnych działań zmierzających do podniesienia wartości gruntu np. zaopatrzenia w infrastrukturę techniczną, wodę i kanalizację. Także nie prowadzi Pan obecnie i nie będzie prowadził w przyszłości w celu sprzedaży nieruchomości innych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Nadmienia Pan, że przy obecnych cenach działek budowlanych kwota zysku otrzymana z tytułu sprzedaży gruntu może stanowić co najmniej równowartość kosztów związanych z jego utrzymaniem w latach 2006 -2012, a nawet je przewyższać, tj.:

* podatek od nieruchomości,

* 500 m² zabrane nieodpłatnie przez Urząd Miasta na drogę, która jest konieczna w razie podziału działki,

* 300 m² zabezpieczonych przez Urząd miasta na poszerzenie ulicy........

W przyszłości zostanie wypłacona kwota pieniężna za utraconą przez Pana cześć gruntu w wysokości ustalonej przez Urząd Miasta. Ponadto znajdujące się na tym terenie zdewastowane nieruchomości i niezamieszkałe zabudowania pomniejszają wartość działki o koszty związane z ich wyburzeniem tj.:

* koszt wyburzenia zrujnowanego domu jednopiętrowego wraz z fundamentem i podpiwniczeniem o powierzchni 160 m^2,

* koszt wyburzenia betonowego pasa dojazdowego do nieruchomości około 350 m^2,

* koszt wyburzenia zabudowania z blachy z fundamentem i podłogą betonową o powierzchni 135 m².

W związku z powyższym konieczność wykonania prac wyburzeniowych przez nabywców wymusza obniżenie ceny sprzedaży działki o wartość stanowiącą koszt tych prac szacowanych na minimum 60 tys. zł. Ponadto zwraca Pan uwagę na inflację w ciągu ostatnich 6 lat, w których wraz z żoną jest Pan właścicielem nieruchomości, co w znaczący sposób wpływa niekorzystnie na ewentualną korzyść majątkową pozyskaną w wyniku zbycia gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek budowlanych (po dokonaniu podziału przedmiotowej nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli jej zakup nie nosił się z zamiarem dalszej odsprzedaży i nie podjęto żadnych działań mających na celu podniesienie ich wartości, poza zwykłymi formami ogłoszenia. Czy można ww. formę sprzedaży z majątku osobistego zakwalifikować jako czynności związane ze zwykłym wykonaniem prawa własności, a nie jako działalność gospodarczą.

Pana zdaniem, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Jest to tylko i wyłącznie zbycie ziemi z majątku osobistego z powodu zmiany planów życiowych. Nie można mówić o działalności, jeżeli nie zostały i nie zostaną podjęte żadne działania marketingowe, w tym zmierzające do podniesienia wartości nieruchomości poza zwykłymi ogłoszeniami. Zarówno z brzmienia art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wynika wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód. Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonywania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynności te wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Kryterium rozstrzygającym o zakwalifikowaniu jakiejś działalności do działalności gospodarczej jest spełnienie 3 warunków: dana działalność musi być działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób ciągły i zorganizowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, wynika, że w 2006 r., nabył Pan działkę budowlaną na własne potrzeby, z zamiarem wybudowania domu. Zmiana miejsca zamieszkania była konieczna ze względu na łatwy dostęp do opieki medycznej. W związku z pogorszeniem się sytuacji materialnej, zmuszony jest Pan do sprzedaży przedmiotowej działki. Zamierza Pan dokonać podziału przedmiotowej działki na mniejsze. Nie prowadzi Pan działalności handlowej, w tym również w zakresie sprzedaży gruntu. Nie podejmował Pan żadnych działań zmierzających do podniesienia wartości gruntu np. zaopatrzenia w infrastrukturę techniczną, wodę i kanalizację i innych działań marketingowych, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, aby przy planowanej sprzedaży działek działał Pan w charakterze handlowca. Zatem planując sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych, w tym konkretnym przypadku, korzystać będzie Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań - planowana przez Pana sprzedaż nieruchomości gruntowych-nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.