ITPP1/443-116b/11/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-116b/11/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wykonywania usług budowlanych, tj. wykonywania tynków wewnętrznych w budynkach mieszkalnych oraz w budynkach mieszkalnych, w których znajdują się lokale użytkowe, garaże oraz miejsca postojowe do parkowania pojazdów samochodowych. W ramach wykonywania przedmiotowych usług Spółka tynkuje nie tylko lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach mieszkalnych, ale też korytarze, poddasza użytkowe, ciągi komunikacyjne, komórki, składziki oraz tarasy. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. Przedmiotowe usługi są wykonywane na rzecz podatników VAT czynnych oraz są opodatkowane podatkiem od towarów i usług (Spółka dokonuje wyłącznie dostaw towarów i sprzedaży usług opodatkowanych tym podatkiem). Sprzedaż usług jest dokumentowana fakturami VAT.

W listopadzie 2006 r. Spółka nabyła samochód ciężarowy marki Ford Transit o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 30 listopada 2006 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, samochód ten spełniał wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 1 - 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonym w art. 86 ust. 5 ww. ustawy zostało w dniu 28 listopada 2006 r. złożone w urzędzie skarbowym. Przedmiotowy samochód ciężarowy jest wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo, nie uzyskując po dniu 1 stycznia 2011 r. "nowego" zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 "ustawy p.t.u. z 2011 r." w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Ford Transit.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie spoczywa obowiązek uzyskania po dniu 1 stycznia 2011 r. nowego zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 3 "ustawy p.t.u. z 2011 r." Z uwagi na powyższe Spółka ma prawo w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. pomniejszać podatek należny za dany miesiąc rozliczeniowy o podatek naliczony wynikający faktur VAT dokumentujących nabycie paliwa do samochodu ciężarowego marki Ford Transit, o masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony nabytego w roku 2006 i do chwili obecnej wykorzystywanego przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki w omawianej sprawie nie znajduje też zastosowanie ograniczenie, o którym mowa w art. 4 "ustawy o p.t.u. z 2011 r."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednocześnie, stosownie do zapisów art. 86 ust. 4 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 5 ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. art. 86 ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. znowelizowana została ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. w art. 86 uchylono ust. 3 - 7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3 - 6 powołanej wyżej ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej do ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy, spełnienie wymagań samochodowych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie natomiast z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka będąca podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność w zakresie m.in. usług budowlanych, w prowadzonej działalności wykorzystuje samochód ciężarowy marki Ford Transit o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, nabyty w listopadzie 2006 r. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym w dniu 30 listopada 2006 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów, samochód ten spełniał wymagania, o których mowa w art. 86 ust. 1 - 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe zaświadczenie, zgodnie z zasadami określonym w art. 86 ust. 5 ww. ustawy zostało w dniu 28 listopada 2006 r. złożone w urzędzie skarbowym.

W świetle powołanych wyżej przepisów, w odniesieniu do opisanej we wniosku indywidualnej sprawy Spółki, należy stwierdzić, że - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.- w przypadku nabycia paliwa do przedmiotowego samochodu, wykorzystywanego do działalności opodatkowanej, przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupu paliwa do napędu przedmiotowego samochodu. Nabyty przez Wnioskodawcę samochód o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony otrzymał zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów o spełnieniu jednego z warunków, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 - 4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (czy też obowiązującego uprzednio - art. 86 ust. 4 pkt 1 - 4 ustawy o podatku od towarów i usług), a którego to spełnienie warunkuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu.

Wskazać ponadto należy, iż ustawą z 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) uchylono między innymi ust. 5 w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, regulujący do dnia 31 grudnia 2010 r. kwestię dokumentowania spełnienia przez niektóre pojazdy samochodowe ustawowych wymagań umożliwiających pełne odliczenie podatku VAT przy ich nabyciu oraz przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do ich napędu.

Uchylenie ww. przepisu nie oznacza jednak, iż zaświadczenia wydane na jego podstawie do dnia 31 grudnia 2010 r. przez okręgową stację kontroli pojazdów po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego tracą ważność i zachodzi konieczność przeprowadzenia ponownego dodatkowego badania technicznego, zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. Wymagania dla pojazdów samochodowych, których spełnienie potwierdzają te zaświadczenia, nie uległy bowiem zmianie po 31 grudnia 2010 r. Takie zaświadczenia pozostają nadal aktualne, o ile nie zostaną dokonane zmiany w badanym pojeździe, w wyniku których pojazd nie spełniałby już wymagań potwierdzonych tym zaświadczeniem.

Tak więc, przy założeniu, że w przedmiotowym pojeździe nie zostały dokonane zmiany, w wyniku których pojazd nie spełniałby już wymagań potwierdzonych posiadanym zaświadczeniem, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku zawartego w fakturach potwierdzających nabycie paliwa do napędu tego samochodu, z tym jednak zastrzeżeniem, iż Spółka nabywane paliwo wykorzystuje w związku z czynnościami wyłącznie opodatkowanymi oraz nie zachodzą przesłanki określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazać należy, iż badanie techniczne przeprowadzone dla przedmiotowego samochodu w 2006 r. nie straciło na aktualności, ponieważ realizuje ono wymogi określone w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Jednocześnie informuje się, że kwestia stawki VAT na usługi tynkarskie została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej o sygn. ITPP1/443-116a/11/MN.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl