ITPP1/443-1158c/09/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 18 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży sieci telewizyjnej przez nowoutworzoną spółkę komandytową - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 18 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży sieci telewizyjnej przez nowoutworzoną spółkę komandytową.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych, w tym przede wszystkim usług telewizji kablowej w sposób analogowy i cyfrowy oraz szerokopasmowego dostępu do Internetu. Ponadto świadczy usługi transmisji głosu oraz usługi reklamowe. Dla celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje siedem posiadanych przez siebie sieci telewizyjnych znajdujących się w Ch., Cz., T., Cz., B., M. i T. Poszczególne sieci telewizyjne obejmują infrastrukturę (tekst jedn. nadajniki, kable, itd.), jak i umowy dzierżawy i najmu miejsc pod infrastrukturę oraz umowy abonenckie z odbiorcami usług świadczonych przez Spółkę. Działalność Spółki nie jest podzielona na jakiekolwiek wewnętrzne jednostki organizacyjne (np. oddziały), poszczególne sieci telewizyjne nie są wyodrębnione organizacyjnie, ani finansowo. W odniesieniu do poszczególnych sieci nie jest prowadzona odrębna ewidencja księgowa. Komplementariuszem w Spółce jest P. spółka z o.o., natomiast wyłącznym akcjonariuszem jest Pan P. G. Celem restrukturyzacji działalności rozważane jest wyodrębnienie sieci telewizyjnej zlokalizowanej w T. do nowej spółki komandytowej (dalej: "SK"). Wyodrębnienie to zostanie dokonane poprzez wkład niepieniężny sieci telewizyjnej dokonany w zamian za prawa i obowiązki przyznane w SK, w której Spółka zostanie komandytariuszem. Komplementariuszem natomiast będzie P. spółka z o.o. Nowa spółka, do której zostanie wniesiona sieć telewizyjna, zostanie utworzona po uzyskaniu interpretacji podatkowej. Przedmiotem aportu będzie jedynie infrastruktura techniczna związana z siecią telewizyjną obejmująca w szczególności środek trwały w postaci sieci telewizji kablowej w T. (zgodnie z opisem technicznym i wykazem budynków objętych siecią), środki trwałe w postaci kanalizacji teletechnicznej, sprzętu i wyposażenia biurowego związanego z siecią w T. Aport nie będzie natomiast obejmował umów abonenckich, których stroną jest Spółka, jak również umów najmu i dzierżawy związanych z infrastrukturą sieci - umowy te nie będą przenoszone do SK. Składniki sieci telewizyjnej będącej przedmiotem aportu do SK zaliczane są przez Spółkę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Po dokonaniu aportu, sieć ta zostanie najprawdopodobniej sprzedana przez SK do inwestora zewnętrznego. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sieć telewizyjna, która ma być przedmiotem aportu do SK została nabyta tytułem wkładu niepieniężnego wniesionego w czerwcu 2000 r. przez wspólnika Pana P. G., prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, do spółki kapitałowej P. spółka z o.o., która następnie została przekształcona w spółkę osobową. Wpis przekształconej Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego nastąpił w dniu 2 stycznia 2008 r. Po wniesieniu sieci telewizyjnej do P. Spółka z o.o., była ona następnie rozbudowywana w latach 2000-2009 (przez P. spółka z o.o., a po przekształceniu przez Spółkę). W odniesieniu do przedmiotowej sieci dokonywano odliczeń podatku od towarów i usług naliczonego związanego z jej rozbudową. W uzupełnieniu wniosku Spółka podniosła, że sieć telewizji kablowej jest samodzielnym obiektem inwentarzowym składającym się z sieci (kabli) magistralnych, międzybudynkowych, instalacji na budynkach, wzmacniaczy magistralnych i budynkowych, urządzeń stacji czołowej (odbiorniki satelitarne, modulatory, anteny, konwertery). W oparciu o posiadaną ekspertyzę techniczną, sieć kablowa jest zakwalifikowana do rodzaju 620 w oparciu o rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. Wskazana sieć, jako całość (składająca się z poszczególnych elementów) realizuje jedno zadanie jakim jest transmisja sygnałów, pozbawiona jakiegokolwiek elementu uniemożliwiającego realizację tego zadania sieć nie uzyskałaby zezwolenia regulatora rynku telekomunikacyjnego. Kryterium określającym sieć jest spójność technologiczno-funkcjonalna. Z kolei kanalizacja teletechniczna jest budowlą powstałą w oparciu o prawo budowlane, na którą składają się studnie kablowe, rury osłonowe, kabel. Środki trwałe w postaci sieci telewizji kablowej oraz kanalizacji teletechnicznej, nie stanowią nieruchomości. Kanalizacja teletechniczna była wybudowana w latach 2004-2009. W chwili aportu do P. spółka z o.o. wniesiono wyłącznie sieć telewizji kablowej. W zakresie kanalizacji teletechnicznej Spółka korzystała wówczas z dzierżawionej kanalizacji obcej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez SK przedmiotowej sieci telewizyjnej (która wcześniej została wniesiona w formie wkładu niepieniężnego) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki i czy w związku z tym SK będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT, w której wartość rynkowa sieci telewizyjnej stanowić będzie wartość netto sprzedaży, do której doliczony zostanie podatek od towarów i usług w wysokości 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że SK dokona sprzedaży sieci telewizyjnej (wniesionej do niej wcześniej w formie wkładu niepieniężnego) sprzedaż taka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, według 22% stawki podatku. W takim przypadku SK będzie zobowiązana do wystawienia faktury VAT, w której wartość rynkowa sieci telewizyjnej stanowić będzie wartość netto sprzedaży, do której doliczony zostanie podatek VAT w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 powołanej ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl ogólnej zasady, zawartej w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku. Wysokość stawek podatkowych uregulowana jest w Dziale VIII Rozdział 1 i 2 cyt. ustawy.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza utworzyć spółkę komandytową (SK), do której zostaną wniesione w formie aportu poszczególne składniki stanowiące infrastrukturę techniczną związaną z siecią telewizyjną, w tym środek trwały w postaci sieci telewizyjnej, środki trwałe tworzące kanalizację teletechniczną, sprzęt i wyposażenie biurowe. Następnie sieć telewizyjna zostanie przez SK sprzedana do inwestora zewnętrznego.

Biorąc pod uwagę przywołane regulacje prawne, jak również mając na uwadze to, iż jak wynika z wniosku przedmiotem dokonanej przez SK dostawy będzie sieć telewizyjna obejmująca ww. składniki, wskazać należy, że czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa towarów.

Ponadto dokonując analizy okoliczności przedstawionych we wniosku zauważyć należy, iż objęcie jednym pojęciem - sieć telewizyjna - poszczególnych składników infrastruktury technicznej, nie oznacza, że można traktować daną czynność, jako jedną dostawę. Każdy ze składników (w tym m.in. środek trwały w postaci sieci kablowej, środki trwałe w postaci kanalizacji teletechnicznej, czy też wyposażenie biurowe), wchodzących w skład sieci telewizyjnej, który może być przedmiotem odrębnej dostawy, opodatkowany winien być właściwą stawką podatku od towarów i usług. Uwzględniając powyższe, oddzielną transakcją może być cała wnoszona aportem sieć telewizyjna, składająca się z poszczególnych składników, lecz przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie każdy z tych składników (poszczególne środki trwałe, wyposażenie, sprzęt) wg stawki dla nich właściwej - nie zaś sieć telewizyjna jako jeden przedmiot dostawy. W kontekście powyższego sprzedaż składników stanowiących sieć telewizyjną, podlegać będzie opodatkowaniu podstawową, 22% stawką podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary mające być przedmiotem ww. czynności, nie będą stanowić towarów używanych korzystających ze zwolnienia od opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, jak słusznie zauważyła Spółka, SK zobowiązana będzie do udokumentowania sprzedaży sieci telewizyjnej, obejmującej poszczególne wymienione we wniosku składniki, fakturą VAT, co do której zastosowanie będą miały ogólne przepisy dotyczące wystawiania faktur zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

A zatem wystawiona przez SK faktura VAT winna zawierać elementy wskazane w przywołanym § 5 rozporządzenia, w tym podstawę opodatkowania ustaloną zgodnie z art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Podkreślenia wymaga również fakt, że tylko sprzedawca jest w stanie określić, co dokładnie jest wkalkulowane w kwotę należną od nabywcy. Podstawa opodatkowania wynikać powinna wyłącznie z umowy zawartej pomiędzy stronami transakcji.

Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Końcowo wskazać należy, iż niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że sprzedaż wskazanych przez Spółkę środków trwałych, w szczególności kanalizacji teletechnicznej stanowiącej budowlę, może stanowić odrębny przedmiot sprzedaży. Zauważyć bowiem należy, iż analiza cywilnoprawna w zakresie zawierania przez podatników umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych cytowanym przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.