ITPP1/443-1154/10/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1154/10/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniu 14 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w zamian za odszkodowanie otrzymane z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę drogi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 lutego 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w zamian za odszkodowanie otrzymane z tytułu przeniesienia własności nieruchomości pod budowę drogi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). Podstawowym celem Spółdzielni (art. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i § 4 statutu) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków Spółdzielni oraz ich rodzin poprzez dostarczanie samodzielnych lokali mieszkalnych, a także lokali o innym przeznaczeniu. Spółdzielnia wybudowała budynki mieszkalne i infrastrukturę towarzyszącą (m.in. sieci, drogi, itp.) na gruntach będących w wieczystym użytkowaniu, których właścicielem jest gmina. Zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych, w 2002 r. Spółdzielnia dokonała podziału zasobów na nieruchomości. Gmina na mocy art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.) przejęła w 2003 r. z mocy prawa działki gruntu (będące w wieczystym użytkowaniu Spółdzielni), które zostały wydzielone pod gminne drogi publiczne w ramach dokonanego podziału. Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami na Gminie ciąży obowiązek wypłaty odszkodowania za pozbawienie prawa użytkowania wieczystego działek gruntu. Gmina w 2010 r. zaproponowała zawarcie porozumienia ze Spółdzielnią o wypłacie odszkodowania. Spółdzielnia jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odszkodowanie, o którym mowa w art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami za pozbawienie Spółdzielni prawa użytkowania wieczystego działek gruntu stanowić będzie podstawę do opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli tak to kiedy powstanie obowiązek podatkowy, czy i kiedy powinno się wystawić fakturę VAT.

Spółdzielnia uważa, iż otrzymanie w 2010 r. odszkodowanie za pozbawienie w 2003 r. prawa wieczystego użytkowania gruntu na mocy art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług. W przedmiotowym stanie faktycznym pozbawienie prawa wieczystego użytkowania gruntu nastąpiło z mocy prawa w trybie art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z chwilą uprawomocnienia się decyzji Prezydenta Miasta z dnia 3 września 2003 r., w czasie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 tejże ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegała sprzedaż towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Co należy rozumieć pod pojęciem sprzedaży towarów i odpłatnym świadczeniu usług, określał odpowiednio art. 4 pkt 1 i 2 ustawy. Zarówno definicja towarów, jak i usług - nie obejmowała "gruntów", co oznacza że czynność pozbawienia Spółdzielni prawa wieczystego użytkowania gruntów nie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług. Dopiero ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadziła obowiązek opodatkowania omawianej czynności, t.j. pozbawienia prawa wieczystego użytkowania gruntu z nakazu organu władzy publicznej w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 6 ustawy). Zdaniem Spółdzielni w przedmiotowej sprawie nie będzie miał również zastosowania zapis § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., w którym określono, że w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty bowiem odnosi się ono do ustawy z dnia 11 marca 2004 r., t.j. obowiązującej od 1 maja 2004 r. Natomiast wypłata odszkodowania - nie jest ani dostawą towarów ani odpłatnym świadczeniem usług (z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług należy uznać każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych) - bowiem pieniądze nie zostały wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług ani jako towar, ani jako usługa. Z uwagi na to, że wypłacenie odszkodowania będzie stanowiło zadośćuczynienie za szkodę, za utracone korzyści, czynność tego rodzaju nie może być uznana za wykonanie usługi. Wobec powyższego sama wypłata odszkodowania, podobnie jak jego otrzymanie, nie może być uznane za czynność podlegającą opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż na gmina na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 3 września 2003 r., przejęła działki gruntu, będące w wieczystym użytkowaniu Spółdzielni. Pozbawienie prawa wieczystego użytkowania działek nastąpiło wraz z uprawomocnieniem się wskazanej decyzji, t.j. w 2003 r. Działki zostały przejęte przez gminę w związku z przeznaczeniem ich pod gminne drogi publiczne. Gmina w 2010 r. zaproponowała zawarcie porozumienia ze Spółdzielnią o wypłacie odszkodowania.

W świetle powyższego wskazać należy, iż zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Z kolei, na podstawie art. 98 ust. 3 tej ustawy, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Skoro z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż nabycie przedmiotowych gruntów nastąpiło z chwilą uprawomocnienia się decyzji Prezydenta Miasta z dnia 3 września 2003 r., uznać należy, iż przeniesienie własności tych gruntów nastąpiło przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., t.j. jeszcze w okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), która zakresem opodatkowania nie obejmowała przeniesienia prawa własności gruntu w zamian za odszkodowanie.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r., zmieniła się także definicja towaru.

Przed dniem 1 maja 2004 r., zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, grunt nie był uznawany za towar, więc obrót nim nie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż do opisanego we wniosku stanu faktycznego nie można stosować przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem zaczął on obowiązywać dopiero od dnia 1 maja 2004 r., a więc przed zaistnieniem opisanych we wniosku okoliczności.

Reasumując, otrzymanie w 2010 r. przez Spółdzielnię odszkodowanie za nabycie z mocy prawa w 2003 r. przez gminę działek przeznaczonych pod gminne drogi publiczne, oddanych w użytkowanie wieczyste Spółdzielni, nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Tym samym stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę uznano za prawidłowe.

W związku z powyższym bezprzedmiotowym stało się rozstrzyganie w przedmiotowej sprawie kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz udokumentowania fakturą VAT opisanych czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl