ITPP1/443-1135/13/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2013 r. (data wpływu 4 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Źródłem majątku będącego aktualnie w posiadaniu Wnioskodawcy jest majątek rodziców Wnioskodawcy, którzy wcześniej byli w posiadaniu udziału w wysokości #190; części gospodarstwa rolnego (pozostała #188; udziału w tym gospodarstwie należała do brata matki Wnioskodawcy, tj. jego wuja). Gospodarstwo rolne obejmowało działki 131 i 135/2 (którą to działkę podzielono później na trzy działki: 135/7, 135/9 i 135/10). Rodzice Wnioskodawcy posiadali także na wyłączną własność dodatkowo działki nr 129/2 i 129/6. W 2004 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swojego wuja dotychczasowy udział w gospodarstwie rolnym, tj. #188; części działki 131 i #188; części działki 135/2. W 2005 r. został zatwierdzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący ww. działki. Ostatecznie w 2007 r. Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od swoich rodziców wszystko co wówczas posiadali, tj. udział w gospodarstwie rolnym (3/4) na co składały się działki 131, 135/10 oraz prawo własności działek 129/2 i 129/6. Następnie działka nr 135/10 została podzielona na działki 135/11 i 135/12. Działka 135/11 - to miejsce, na którym zlokalizowane jest siedlisko rolne. W 2011 r. doszło do kolejnych podziałów działek, w wyniku czego powstało 11 działek, z czego trzy to drogi dojazdowe. Część działek Wnioskodawca darował swojej siostrze. Wskutek opisanych wyżej podziałów nieruchomości i majątkowych rozliczeń rodzinnych w posiadaniu Wnioskodawcy pozostały: działka 135/11 - siedlisko rolne oraz działki 131, 129/2 i 129/6 wykorzystywane na produkcję rolną, a ponadto 5 działek przeznaczonych pod zabudowę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jakim zasadom podlega opodatkowanie podatkiem od towarów i usług odpłatnego zbycia działek objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w warunkach, w których zbycie to ma charakter wyzbywania się majątku osobistego pochodzącego z dorobku rodziców i najbliższego członka rodziny (wuja), którzy za życia przekazali go w darowiźnie Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawiony we wstępie stan faktyczny uprawnia do zastosowania wyłączenia tego rodzaju transakcji spod regulacji ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku tego rodzaju czynności zbywca przedmiotowych działek nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej wcześniej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z wykładnią tego przepisu wspieraną przez liczne orzeczenia sądowe i interpretacje Ministra Finansów warunkiem opodatkowania konkretnej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

* czynność powinna podlegać opodatkowaniu zgodnie z katalogiem czynności przewidzianym przez ustawę,

* musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jeśli osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej wyzbywa się swojego majątku osobistego (uzyskanego w darowiźnie od rodziny i najbliższego członka rodziny), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru nie oznacza prowadzenia działalności, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Fakt posiadania kilku działek uzyskanych w wyniku podziału terenów rolniczych uzyskanych w darowiźnie od najbliższej rodziny w wyniku rozliczeń w obrębie najbliższej rodziny nie sprawia aby ich odpłatne zbycie wypełniało warunki definicji gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 powołanej powyższej ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu wynika, że źródłem posiadanego majątku (działek) Wnioskodawcy jest majątek zgromadzony wcześniej przez rodziców i bliską jego rodzinę i nie zostały nabyte przez niego w celu ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie występuje zatem w tych transakcjach w roli handlowca. Prowadzi bowiem wyłącznie działalność rolniczą i jest to jego jedyne źródło utrzymania. Zatem zbywanie posiadanych działek należy uznać za rozporządzanie majątkiem osobistym, co nie może być uznane za wykonywanie działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Okoliczność ta sprawia, że w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca nie posiada atrybutu podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a dostawa składników posiadanego majątku nie posiada cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując Wnioskodawca stwierdził, że planowana dostawa (sprzedaż) działek niezabudowanych, nawet jeśli znajdują się one na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania jako działki budowlane - w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawcę za podatnika tego podatku od wyżej opisanych czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości działa Pan w charakterze handlowca. Nabycie gruntu - jak wskazano - nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych. Otrzymał Pan bowiem niniejsze działki w darowiźnie od rodziców i wuja. W konsekwencji sprzedając nieruchomości gruntowe, korzysta Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynności sprzedaży oznaczają działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, otrzymanej w drodze darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną) a z opisanego stanu faktycznego nie wynika, że mamy do czynienia ze zbiorem takich zorganizowanych działań - sprzedaż nieruchomości gruntowej należącej do Pana majątku prywatnego - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.