ITPP1/443-113/10/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 28 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 26 marca 2009 r. Gmina zawarła z Inwestorem umowę cywilnoprawną dotyczącą sprzedaży gruntu. Jej zawarcie zostało uzależnione przez Inwestora w drodze negocjacji od spełnienia warunku wybudowania przez Gminę drogi dojazdowej do sprzedanego gruntu wraz z infrastrukturą. Skutkiem umowy było powstanie obowiązku zapłaty należnego podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowego gruntu. Gmina uznała, iż inwestycja ma bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług (warunek wywiązania się z umowy sprzedaży gruntu).

Ponosząc wydatki niezbędne dla budowy infrastruktury - w celu wywiązania się z postanowień umowy - dokonała z tego tytułu odliczeń podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowych usług, a w szczególności:

* budowy drogi gminnej - klasy Z - od Ronda do terenów po byłym lotnisku;

* budowy sieci kanalizacyjnej, sanitarnej, grawitacyjnej i ciśnieniowej z tłoczniami ścieków wraz z wykonaniem zewnętrznej instalacji energetycznej, zasilającej tłocznię ścieków na działkach o nrgeod. 98/14, 96/19, 179, 178/2 obr. 23 oraz 9/6 i 11 obr. 22;

* budowy sieci wodociągowej na terenie działek o nr geod. 9/3, 9/4 obr. 22 oraz 96/15 obr. 23.

Lokalizacja działki, która pozostawała w znacznym oddaleniu od terenów zagospodarowanych skutkowała brakiem przyłączy do sieci kanalizacji wodnej i sanitarnej. Koniecznym było zatem dokonanie tego przyłączenia dla umożliwienia Inwestorowi korzystania z mediów, bez których funkcjonowanie zakładów okazałoby się niemożliwe.

Przedmiotowe inwestycje (budowa drogi wraz z infrastrukturą) dokonane zostały po zawarciu umowy, w celu jej wykonania i realizowano je w ramach projektu.

Do gruntu, będącego przedmiotem umowy jeszcze przed jej zawarciem był zapewniony dojazd za pośrednictwem byłego pasa pomocniczego, stanowiącego element wewnętrznego układu drogowego terenu byłego lotniska. Pas ten łączył się z przebiegającą przez osiedle mieszkaniowe wąską drogą asfaltową. Zatem dojazd do działki był zapewniony, jednak nie spełniał on wymagań Inwestora.

Dokonanie odliczenia podatku naliczonego spowodowało wszczęcie kontroli podatkowej przez Urząd Skarbowy, w wyniku której zakwestionowano Gminie prawo do dokonania odliczeń podatku naliczonego od ww. inwestycji. Urząd Skarbowy nie uwzględnił wniesionych przez Gminę zastrzeżeń do protokołu. Wobec powyższego Gmina złożyła korekty deklaracji VAT-7, wpłacając jednocześnie odliczony uprzednio podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie przedstawionego stanu faktycznego wybudowanie przez Gminę, działającą w celu zawarcia i wypełnienia warunków umowy z Inwestorem, drogi dojazdowej do gruntu wraz z infrastrukturą należy uznać za służące czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i uprawniające do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług związanego z przedmiotowymi inwestycjami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonana budowa drogi wraz z infrastrukturą, pomimo, iż została dokonana po dokonaniu transakcji sprzedaży gruntu związana była z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należą w szczególności sprawy gminnych dróg (...) a także wodociągów i kanalizacji. Zadania własne gminy mają służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zapewnienie zatem dostępu do kanalizacji, dróg itp. będzie dla gminy wiążące w tym zakresie, w jakim ma ono służyć temu celowi. Bezsporną zatem jest konieczność wypełnienia tych zadań w odniesieniu do gruntów, czy obszarów ujętych w planie zagospodarowania przestrzennego na potrzeby zaludnienia czy dostępu do placówek użyteczności publicznej rozumianej w sposób szeroki. Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek ten nie znajduje zastosowania w kontekście gruntów niezabudowanych, które nie są przeznaczane na cele mieszkalne czy użyteczności publicznej, nie ujęte w planie zagospodarowania przestrzennego. Uzbrojenie takich gruntów narażałoby, zdaniem Wnioskodawcy, na zarzut niegospodarności i niecelowości działań.

Wnioskodawca wskazuje, iż jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi, niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Ugruntowane orzecznictwo oraz judykatura dotyczące kwestii odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego jednoznacznie wskazują na konieczność obligatoryjnego spełnienia w koniunkcji dwóch przesłanek wymaganych do skorzystania z tego uprawnienia, tj.: dokonania odliczenia przez podatnika podatku od towarów i usług oraz w związku z dokonywaniem czynności opodatkowanych. Nie ulega wątpliwości, iż Wnioskodawca zawarł z Inwestorem umowę cywilnoprawną dotyczącą sprzedaży gruntu i w tym zakresie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, wykonana budowa drogi wraz z infrastrukturą, pomimo, iż została dokonana po dokonaniu transakcji sprzedaży gruntu, związana była z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu ze względu na specyfikę umowy łączącej Wnioskodawcę z Inwestorem, której koniecznym elementem było wybudowanie przedmiotowej drogi wraz z infrastrukturą.

Zawarcie umowy zostało uzależnione przez Inwestora wskutek negocjacji od spełnienia warunku wybudowania przez Wnioskodawcę drogi dojazdowej do gruntu podlegającego sprzedaży, wraz z infrastrukturą. Gdyby nie to postanowienie, umowa w ogóle nie zostałaby zawarta. Inwestor nie był zainteresowany zakupem gruntu bez koniecznej do jego eksploatacji infrastruktury. Lokalizacja działki, która pozostawała w znacznym oddaleniu od terenów zagospodarowanych skutkowała brakiem przyłączy do sieci kanalizacji wodnej i sanitarnej. Koniecznym było zatem dokonanie tego przyłączenia dla umożliwienia Inwestorowi korzystania z mediów, bez których funkcjonowanie zakładów okazałoby się niemożliwe. Wnioskodawca stwierdza, iż budowa sieci kanalizacyjnej oraz wodociągowej, jako niezbędny warunek zawarcia umowy sprzedaży gruntu z Inwestorem, pomimo tego, że co do zasad ogólnych należy do zadań własnych gminy, powinna być uznana za służąca czynnościom podlegającym opodatkowaniu. Bez niej bowiem, jak już zostało wspomniane, niemożliwe byłoby korzystanie przez inwestora z działki, a co za tym idzie - nie zawarłby on przedmiotowej umowy. W odniesieniu do budowy drogi należy wskazać, że zadaniem gminy jest, zgodnie z przepisami ustawy o samorządzie gminnym budowa dróg. Należy jednak zauważyć, iż Wnioskodawca wywiązał się z tego obowiązku jeszcze przed zawarciem umowy z Inwestorem. Dojazd do działki objętej sprzedażą zapewniony był bowiem za pośrednictwem byłego pasa pomocniczego stanowiącego element wewnętrznego układu drogowego terenów byłego lotniska. Pas ten łączył się z przebiegającą przez osiedle mieszkaniowe wąską drogą asfaltową. Zatem dojazd do przedmiotowej działki był już zapewniony, a Wnioskodawca wywiązał się ze swych ustawowych zadań jeszcze przed zawarciem umowy. Wnioskodawca wskazuje, że droga dojazdowa do przedmiotowej działki nie zostałaby wybudowana, gdyby nie warunek Inwestora, uzasadniony specyfiką jego produktów, które stanowią w głównej mierze urządzenia przeładunkowe znacznych rozmiarów. Istniejąca infrastruktura była zatem niewystarczająca dla Inwestora do transportu ładunków ponadgabarytowych, budowa drogi dojazdowej była więc elementem koniecznym do zrealizowania postanowień umowy. Należy podkreślić, że wyjściem naprzeciw wymagań i oczekiwań Inwestora Wnioskodawca podjął decyzję o budowie drogi łączącej tereny przemysłowe z obwodnicą w ciągu drogi krajowej, wybudowanej w ramach współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej projektu, z pasami startowymi będącymi elementem wewnętrznego układu dróg na terenach byłego lotniska. Umożliwiło to wytyczenie trasy omijającej osiedla i spełniającej jednocześnie wymagania Inwestora, a umowa mogła dojść do skutku. Środki na budowę drogi zostały zatem uwzględnione w Uchwale Rady Miejskiej z dnia 26 maja 2009 r. w sprawie zmiany budżetu miasta na rok 2009. Okoliczność faktycznego wykonania budowy po zawarciu umowy sprzedaży działki na rzecz Inwestora nie ma więc wpływu na pozostawanie tej budowy w ścisłym związku z czynnością opodatkowaną, jaką bez wątpienia była sprzedaż działki. Była ona bowiem wynikiem negocjacji i koniecznym warunkiem do sfinalizowania umowy, która przewidywała, w przypadku nie wywiązania się Gminy z nałożonych na nią zobowiązań, możliwość odstąpienia Inwestora od umowy. Zgodnie z ugruntowanym w tej materii stanowiskiem organów podatkowych, których odbiciem jest interpretacja indywidualna o sygnaturze IBPP4/443-1277/09/EJ "istotna jest intencja nabycia-jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności."

W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie stanu faktycznego sprawy niemożliwym byłoby uznanie, iż wybudowanie drogi dojazdowej do sprzedawanej działki wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą (sieciami wodociągowymi i kanalizacyjnymi) nie miało związku z wykonaniem umowy jako należące do zadań własnych gminy. Tym samym, nie jest możliwa odmowa przyznania przysługującego prawa do odliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Jak bowiem zostało wykazane, budowa zarówno drogi, jak i sieci wodociągowej i kanalizacyjnej była elementem warunkującym zawarcie i wykonanie umowy przez Inwestora, któremu przysługiwała możliwość odstąpienia od umowy w przypadku nie wywiązania się z tych obowiązków. Ponadto, przedmiotowe sieci kanalizacyjne i wodociągowe zostały do dyspozycji Inwestora jako konieczne do prowadzenia działalności, a dojazd do działki 96/14 istniał jeszcze przed zawarciem umowy. Budowa nowej drogi była konieczna do sprostania wymagań Inwestora, któremu była ona niezbędna do wykonywania przedmiotu jego działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z kolei w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 212, poz. 1336), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2009 r., Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną (art. 2 ust. 2).

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Katalog zadań własnych gminy został zawarty w art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z tym przepisem, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

Na podstawie art. 1 pkt 28 lit. h) ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 34, poz. 198 z późn. zm.), do właściwości organów gminy przechodzą - jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej - jako zadania własne, określone w ustawach zadania i odpowiadające im kompetencje należące dotychczas do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego, a w szczególności zadania z zakresu budowy modernizacji, utrzymania i ochrony dróg gminnych.

Z powyższych przepisów wynika, że realizacja projektu obejmującego budowę drogi wraz z infrastrukturą należy w całości do zadań własnych gminy.

Należy zauważyć, że nie tylko budowa dróg gminnych, ale także ich modernizacja, utrzymanie i ochrona należą do zadań własnych Gminy, a korzystanie przez użytkownika z dróg publicznych (z wyjątkiem autostrad) jest nieodpłatne. Oznacza to, że w tym zakresie Gmina realizuje zadania nałożone przepisami prawa, dla realizacji których została powołana.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w związku ze sprzedażą gruntu, Gmina zobowiązała się do budowy drogi dojazdowej wraz z infrastrukturą, a mianowicie:

* budowy drogi gminnej - klasy Z - od Ronda do terenów po byłym lotnisku;

* budowy sieci kanalizacyjnej, sanitarnej, grawitacyjnej i ciśnieniowej z tłoczniami ścieków wraz z wykonaniem zewnętrznej instalacji energetycznej, zasilającej tłocznię ścieków na działkach o nrgeod. 98/14, 96/19, 179, 178/2 obr. 23 oraz 9/6 i 11 obr. 22;

* budowy sieci wodociągowej na terenie działek o nr geod. 9/3, 9/4 obr. 22 oraz 96/15 obr. 23.

Przedmiotowe inwestycje (budowa drogi wraz z infrastrukturą) dokonane realizowano w ramach projektu.

Przyłączenie do sieci wodnej i kanalizacyjnej było podyktowane koniecznością umożliwienia nabywcy przedmiotowych gruntów korzystania z mediów. Lokalizacja działki, która pozostawała w znacznym oddaleniu od terenów zagospodarowanych skutkowała brakiem przyłączy do sieci kanalizacji wodnej i sanitarnej. Budowa drogi wraz z infrastrukturą została zrealizowana po dokonaniu transakcji sprzedaży gruntu. Z wniosku wynika również, iż do gruntu, będącego przedmiotem umowy, jeszcze przed jej zawarciem był zapewniony dojazd za pośrednictwem byłego pasa pomocniczego stanowiącego element wewnętrznego układu drogowego terenu byłego lotniska. Pas ten łączył się z przebiegającą przez osiedle mieszkaniowe wąską drogą asfaltową, przy czym dotychczasowy dojazd do działki nie spełniał on wymagań nabywcy.

Uznając związek zrealizowanych inwestycji ze sprzedażą gruntów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Gmina twierdzi, iż ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z opisanymi wyżej budowami: gminnej drogi, sieci kanalizacyjnej, sanitarnej, grawitacyjnej i ciśnieniowej z tłoczniami ścieków wraz z wykonaniem zewnętrznej instalacji energetycznej, zasilającej tłocznię ścieków oraz sieci wodociągowej.

W ocenie tutejszego organu wybudowanie drogi oraz opisanej infrastruktury, stanowi realizację zadań własnych Gminy, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Trudno jest się zgodzić z tezą, iż poniesione na realizację opisanych inwestycji nakłady miały bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi, skoro przedmiotem czynności opodatkowanych nie były zrealizowane inwestycje a dostawa gruntu.

Zgodnie z powołanymi wcześniej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony, ponieważ realizując opisane przedsięwzięcie Gmina wykonała czynności z zakresu zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami, zaś poniesione w związku z realizacją inwestycji wydatki nie były w sposób bezpośredni i bezsporny związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, w myśl powołanych przepisów nabywanych towarów i usług, związanych z realizacją budowy gminnej drogi, sieci kanalizacyjnej, sanitarnej, grawitacyjnej i ciśnieniowej z tłoczniami ścieków wraz z wykonaniem zewnętrznej instalacji energetycznej, zasilającej tłocznię ścieków oraz sieci wodociągowej nie sposób powiązać bezspornie z dokonanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. zbyciem gruntów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przedmiotowa droga wraz z infrastrukturą nie była i nie mogła być przedmiotem dostawy na rzecz kontrahenta nabywającego grunty.

Tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową przedmiotowej drogi gminnej i infrastruktury.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.