ITPP1/443-1117/11/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 12 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania faktury.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 23 maja 2011 r. omyłkowo wystawił Pan i dostarczył do odbiorcy towaru dwie faktury o tym samym numerze dotyczące tego samego towaru. Różnica polegała na tym, że jedna z pozycji faktury różniła się ilością i ceną towaru. Wystawiając fakturę VAT na dostarczany do odbiorcy towar, w pozycji nr 2 wpisał Pan jedną sztukę przepustnicy Dn 150, dokonując wydruku faktury, która została podpisana i ostemplowana. Po ustaleniu z pracownikiem, który dowoził towar do odbiorcy okazało się, że przygotowano do dostawy dwie przepustnice Dn 150 innego producenta. W związku z tym, że towar jeszcze "nie wyjechał", a wydrukowana faktura nie została dostarczona do odbiorcy, poprawił Pan fakturę w systemie komputerowym i po raz drugi wydrukował, dając właściwą fakturę wraz z towarem. Niestety zapomniał Pan zniszczyć błędny wydruk, który został przez pracownika biurowego wysłany do odbiorcy. Odbiorca "K." Sp. z o.o., będąc w konflikcie z Pana firmą (złożył Pan pozew do sądu za przeterminowane płatności) otrzymał dwie faktury z tym samym numerem, obie zachował jako dowód "oszustwa". Według informacji uzyskanej z urzędu skarbowego, do którego udał się Pan, aby naprawić pomyłkę, powinien Pan dokonać korekty błędnej faktury, natomiast według telefonicznej informacji BKIP należy anulować błędną fakturę. W związku z powyższymi wątpliwościami wystąpił Pan o udzielenie pisemnej odpowiedzi, aby skorygować lub anulować błędnie wydrukowaną fakturę, która nie została zaksięgowana w rejestrze sprzedaży, bowiem był to tylko błędny wydruk, który został poprawiony, lecz omyłkowo trafił również do odbiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak należy postąpić w przedstawionej sytuacji.

Pana zdaniem, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, błędna faktura powinna zostać anulowana przez obie strony, tj. odbiorcę faktury i sprzedawcę - wystawcę faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl natomiast art. 108 ust. 1 cyt. ustawy w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Faktura VAT jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji, zdarzenia gospodarczego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (faktura anulowana), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego i nie stanowi podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji anulowania faktury VAT podatnik nie wykazuje wartości w niej zawartych w deklaracji VAT.

Kwestię wystawiania faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny - w myśl § 14 ust. 2 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:

Ponadto zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera jednak regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT. Niemniej jednak w praktyce dopuszczalne jest - w drodze wyjątku - anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Wówczas sprzedawca powinien przechowywać oryginał i kopię faktury wraz z wyjaśnieniem. Anulowanie niesłusznie wystawionej faktury możliwe jest zatem pod warunkiem, iż nie doszło do faktycznego wykonania usług czy dostawy towarów oraz w sytuacji, gdy przedmiotowa faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego - dokonano zwrotu faktury oraz nie uwzględniono jej w ewidencjach zarówno u wystawcy, jak i u nabywcy.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że omyłkowo wystawił Pan i dostarczył do odbiorcy towaru dwie faktury o tym samym numerze dotyczące tego samego towaru. Różnica polegała na tym, że jedna z pozycji faktury różniła się ilością i ceną towaru, który ostatecznie został przygotowany do wysyłki i dostarczony do odbiorcy. Kontrahent otrzymał obie faktury i jak wskazano - obie zachował jako dowód "oszustwa".

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro przedmiotowa faktura odebrana przez odbiorcę, pozostaje u niego, to znaczy, że została skutecznie wprowadzona do obrotu prawnego, zatem brak jest podstaw do jej anulowania. W takiej sytuacji skorygowanie zaistniałego błędu możliwe było jedynie poprzez wystawienie faktury korygującej.

Końcowo wskazać należy, iż wyłącznie w przypadku posiadania oryginału, jak i kopii błędnie wystawionej faktury, która faktycznie nie dokumentuje żadnej czynności, ma Pan podstawy do jej anulowania. W takiej sytuacji oznacza to, iż nie nastąpiło wprowadzenie tej faktury do obrotu prawnego, zatem anulowanie powinno odbyć się poprzez opatrzenie faktury VAT odpowiednią adnotacją o przyczynie i okolicznościach anulowania oraz pozostawienie jej w dokumentacji podatkowej, bez konieczności wprowadzania do ewidencji i wykazywania wynikających z nich kwot w deklaracji VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.