ITPP1/443-1107/10/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1107/10/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 12 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2010 r. złożono wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 lutego 2010 r. zakończył Pan prowadzenie działalności gospodarczej. W związku z powyższym zobowiązany Pan był do sporządzenia remanentu likwidacyjnego zgodnie z przepisami ustawy o VAT. Od powyższego remanentu odprowadził Pan podatek od towarów niesprzedanych na dzień likwidacji jak i od środków trwałych znajdujących się na stanie likwidowanego przedsiębiorstwa. Wszystkie towary i środki trwałe będące w remanencie likwidacyjnym zostały wprowadzone na stan środków trwałych i towarów na dzień ponownego rozpoczęcia działalności. Środki trwałe nie zostaną sprzedane przed okresem 12 miesięcy i będą wykorzystywane w opodatkowanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ma Pan możliwość ubiegania się o zwrot podatku VAT od remanentu likwidacyjnego, który w dniu rozpoczęcia działalności stał się remanentem początkowym w związku z tym, że 1 sierpnia 2010 r. ponownie rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej pod tą samą nazwą, z tym samym numerem NIP i z tymi samymi danymi osobowymi.

Pana zdaniem środki trwałe zostały zakupione na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej na jego imię i nazwisko, służyły wyłącznie działalności opodatkowanej i po likwidacji firmy oraz ponownym jej rozpoczęciu na te same dane identyfikacyjne, ten sam NIP dalej jest Pan podatnikiem podatku VAT a środki trwałe nadal są używane w działalności. Działalność została zlikwidowana i ponownie rozpoczęta w tym samym roku podatkowym. Uważa Pan, że powinien mieć możliwość zwrotu podatku zapłaconego od remanentu likwidacyjnego od wartości towarów opodatkowanych podatkiem ujętym w remanencie likwidacyjnym, który jest równocześnie remanentem początkowym nowopowstałej firmy, a wszystkie towary w nim ujęte są nadal używane wyłącznie w sprzedaży opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1.

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2.

zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej (art. 14 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 14 ust. 4 cyt. ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W oparciu o art. 14 ust. 7 ustawy dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.- kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1.

suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

d.

z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

* w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;

* zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

* kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotoewgo nabycia towarów;

* kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a;

Zauważa się, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. uchylono ust. 3-7a ww. art. 86 ustawy.

W oparciu o art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 cytowanej ustawy).

Zasady zwrotu podatku zostały określone w art. 87 ust. 1 -13 ustawy.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach (art. 87 ust. 2 ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, iż w dniu 28 lutego 2010 r. zakończył Pan prowadzenie działalności gospodarczej. Wobec powyższego zobowiązany był do sporządzenia remanentu likwidacyjnego, od którego odprowadził Pan podatek od towarów niesprzedanych na dzień likwidacji, jak również środków trwałych od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku znajdujących się na stanie likwidowanego przedsiębiorstwa. W dniu 1 sierpnia 2010 r. ponownie rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej. Wszystkie towary i środki trwałe będące w remanencie likwidacyjnym zostały wprowadzone na stan środków trwałych i towarów na dzień ponownego rozpoczęcia działalności. Środki trwałe nie zostaną sprzedane przed okresem 12 miesięcy i będą wykorzystywane w opodatkowanej działalności gospodarczej.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, iż w związku z faktem że w przedmiotowej sprawie nie wystąpi podatek naliczony o którym mowa w cyt. art. 86 ust. 2 ustawy, to nie przysługuje Panu prawo do odliczenia czy też do zwrotu różnicy podatku, w związku z ponownym wykorzystywaniem w prowadzonej działalności gospodarczej towarów i środków trwałych, pozostałych po zlikwidowanej działalności gospodarczej.

Końcowo informuje się, iż w stosunku do towarów objętych spisem z natury, na podstawie powołanego wyżej art. 14 ust. 7 ustawy, do dostawy tych towarów istnieje możliwość zastosowania zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl