ITPP1/443-1104a/08/DM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1104a/08/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 12 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania "uproszczonej" metody obliczania podatku należnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania "uproszczonej" metody obliczania podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podstawową działalnością spółki jest sprzedaż żywności z automatów vendingowych. W automatach sprzedawane są produkty spożywcze opodatkowane stawkami 7% i 22%, takie jak: soki, woda mineralna, batony, parówki, kabanosy, jogurty. Spółka nie jest producentem sprzedawanych wyrobów. Automaty obsługiwane są przez przedstawicieli handlowych, którzy przynajmniej raz w tygodniu robią odczyt z każdego automatu, wybierają utarg i uzupełniają towar. Odczyty z automatów, zapisane w formie elektronicznej, zawierają dane od poprzedniego do aktualnego odczytu, są to m.in. całkowita wartość brutto sprzedaży wszystkich towarów, sprzedana ilość poszczególnych asortymentów. Odczyty nie zawierają informacji o wartości sprzedaży z podziałem na poszczególne stawki podatku od towarów i usług, ani wartości sprzedaży poszczególnych asortymentów. Ponadto Spółka korzysta ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy spółka ma prawo stosowania opisanej w art. 84 i art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług metody obliczania kwoty podatku należnego.

2.

Czy wartość sprzedaży brutto wskazana na odczycie powinna być traktowana jak wartość dostawy i na jej podstawie, przy zastosowaniu wskazanych w art. 85 stawek powinien zostać określony podatek należny.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do stosowania metody obliczania kwoty podatku należnego opisanej w art. 84 i art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka wskazuje, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "usługi w zakresie handlu", wobec czego w interpretacji czy przepis ma zastosowanie dla Spółki, posłużono się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług. Działalność Spółki sklasyfikowana jest w grupowaniu 52.63.10 "Usługi w zakresie handlu detalicznego prowadzonego poza siecią sklepową". Działalność ta jest więc zawarta w sekcji "Usługi w zakresie handlu". Ponadto zdaniem Spółki całkowita wartość sprzedaży brutto wykazana na odczycie jest rzeczywistą wartością sprzedaży i powinna być stosowana do powyższej metody. Wskazuje bowiem faktyczną sprzedaż brutto wszystkich asortymentów w okresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnicy świadczący usługi w zakresie handlu, którzy dokonują sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej od podatku lub opodatkowanej według różnych stawek, a nie są obowiązani prowadzić ewidencji, o której mowa w art. 111 ust. 1, mogą w celu obliczenia kwoty podatku należnego dokonać podziału sprzedaży towarów w danym okresie rozliczeniowym w proporcjach wynikających z udokumentowanych zakupów z tego okresu, w którym dokonano zakupu. Do obliczenia tych proporcji przyjmuje się wyłącznie towary przeznaczone do dalszej sprzedaży według cen uwzględniających podatek.

W myśl zaś art. 85 cyt. ustawy w przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, kwota podatku należnego może być obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:

1.

18,03% - dla towarów i usług objętych stawką podatku 22%;

2.

6,54% - dla towarów i usług objętych stawką podatku 7%;

3.

2,91% - dla towarów i usług objętych stawką podatku 3%.

Wskazane regulacje prawne dotyczą szczególnych przypadków określenia wysokości podatku należnego i co do zasady prowadzą do uproszczenia procedury obliczania wysokości zobowiązania podatkowego. Możliwość zastosowania uproszczonej metody obliczania wysokości podatku należnego ograniczona jest jednak podmiotowo. Z metody tej mogą bowiem skorzystać jedynie ci podatnicy, którzy spełniają wymagania określone w ww. przepisie, tj. prowadzą działalność handlową, w której stosuje się różne stawki podatku lub również zwolnienie od podatku, a jednocześnie nie są zobowiązani do używania kas rejestrujących. Z kolei przez pojęcie "podział sprzedaży towarów" należy rozumieć obowiązek ustalenia wartości sprzedaży towarów, która będzie podstawą ustalenia należnego podatku według poszczególnych stawek podatku od towarów i usług, w proporcji wynikającej z zakupów podatnika.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży z automatów vendingowych towarów opodatkowanych 7% i 22% stawką podatku od towarów i usług, takich jak soki, woda mineralna, batony, parówki, kabanosy i jogurty. Ponadto Spółka korzysta ze zwolnienia z ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Uwzględniając powyższe, a także biorąc pod uwagę, iż przez handlową działalność usługową należy rozumieć dokonywanie dostaw towarów uprzednio zakupionych w celu ich dalszej odsprzedaży, stwierdzić należy, iż wobec spełnienia warunków ustanowionych w art. 84 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka może zastosować uproszczoną formę prowadzenia ewidencji sprzedaży opisaną w ww. przepisach.

Z uwagi natomiast, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie określają sposobu dokumentowania sprzedaży za pośrednictwem automatów, wskazać należy, iż sprzedaż ta może być dokumentowana w dowolnej, przyjętej przez podatnika formie, pod warunkiem jednak, że będzie ona odzwierciedlała faktyczną wysokość sprzedaży. Zatem ze względu, iż - jak wskazała Spółka - sporządzane przynajmniej raz w tygodniu odczyty z każdego automatu, przedstawiają faktyczną wielkość sprzedaży "brutto", tj. wraz z podatkiem od towarów i usług, wszystkich asortymentów w danym okresie, stwierdzić należy, iż wartość sprzedaży brutto wskazaną na odczycie, należy traktować jako ogólną kwotę należności z tytułu sprzedaży i na jej podstawie, w proporcji wynikającej z udokumentowanych zakupów za dany okres, przy zastosowaniu stawek wskazanych w art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług, może zostać określony podatek należny.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej-powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl