ITPP1/443-1100/13/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy do zastosowania stawki podatku dla usług związanych ze wstępem do parku rozrywki - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 października 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie podstawy do zastosowania stawki podatku dla usług związanych ze wstępem do parku rozrywki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność w zakresie usług rekreacyjnych. W ramach prowadzonej działalności klienci będą mieli możliwość korzystania ze wszystkich obiektów znajdujących się w parku linowym Wnioskodawcy, po zakupieniu biletu wstępu. Jednorazowy bilet wstępu będzie uprawniał do korzystania ze wszystkich zamontowanych w nim urządzeń oraz atrakcji znajdujących się w parku linowym, w tym m.in. z torów linowych, zjazdu tyrolskiego, trampolin czy pompowanych zamków. Do parku rozrywki sprzedawane będą bilety ulgowe oraz normalne, w zależności od posiadanego przez klienta wieku. Cena biletu zależna będzie od czasu, na jaki klient zamierza wykupić bilet wstępu. Reasumując, w ramach jednorazowego biletu wstępu do parku rozrywki, dzieci oraz dorośli będą mogli korzystać przez określony czas z wszelkich dowolnych obiektów oferowanych przez wnioskodawcę w parku rozrywki. W związku z powyższym wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania oferowanych przez siebie usług, związanych z udostępnianiem obiektów znajdujących się w parku linowym, stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzenie działalności w zakresie usług związanych udostępnianiem obiektów znajdujących się w parku linowym podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W opinii Wnioskodawcy usługa wstępu do parku linowego, w tym skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń, bez możliwości uzyskania porady wykwalifikowanego instruktora będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 do tej ustawy. W związku z powyższym, prawidłowym będzie stosowanie preferencyjnej 8% stawki podatku VAT do wskazanej wyżej działalności.

Należy podkreślić, że umieszczone pod pozycją 186 załącznika nr 3 "pozostałe usługi związane z rekreacją-wyłącznie w zakresie wstępu" są opodatkowane stawką 8% bez względu na symbol PKWiU. Przyporządkowanie opisanych powyżej usług do grupowania PKWiU przez Wnioskodawcę nie ma zatem znaczenia dla stawki VAT.

Według Wnioskodawcy preferencyjną stawkę podatku należy stosować w przypadku, gdy opłata za wstęp jest związana z dostępem do określonego obiektu czy sprzętu różnego rodzaju, tak jak to ma miejsce w przypadku parku linowego. W sytuacji tego rodzaju opłaty nie ma znaczenia forma w jakiej dokumentowane jest uiszczenie tej opłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że w ramach usług wstępu znajduje się zarówno możliwość wejścia do parku, jak i skorzystania ze znajdujących się tam obiektów, nie ma wątpliwości, iż w takim stanie faktycznym będzie można stosować stawkę VAT w wysokości 8%. W przypadku, gdyby obniżona stawka miała zastosowanie tylko do sytuacji, gdzie kupujący bilet będą mogli tylko wejść do parku, ale już nie będą mogli korzystać z zamontowanych w nim obiektów, to okazałoby się, że poz. 186 załącznika nr 3 jest interpretowana zbyt wąsko i jest niezgodna z linią orzeczniczą sądów administracyjnych oraz definicją zawartą w słowniku języka polskiego.

Należy podkreślić w ślad za Sądem, że niedopuszczalne jest zawężenie rozumienia sformułowania "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" tylko do analizy określenia "wstęp" skupiając się jedynie na jednym z elementów tejże definicji, a także pomijając powiązanie "wstępu" z określeniem "usługi związane z rekreacją". Powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem, jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie "biernego" w nich uczestniczenia (ten sam słownik definiuje bowiem rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu").

Dodać przy tym należy, że ("Uniwersalny słownik języka polskiego" pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003, s. 59, t. V) określaja również rekreację jako: "aktywny wypoczynek" wskazując sposoby użycia tego określenia m.in. jako: gimnastyka rekreacyjna, obiekty, ośrodki rekreacyjne, zajęcia, ćwiczenia rekreacyjne. Podobnie W. Kopaliński (Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem wydanie nowe, poprawione Warszawa 2003, s. 428) definiuje rekreację jako: "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie" pochodzące od rac. recreatio "powrót do zdrowia, sił". Skoro więc ustawodawca używa określenia "rekreacja" z istoty odwołującego się do aktywnego w niej uczestnictwa, błędem jest rozumienie usług rekreacyjnych jedynie jako uczestnictwa pasywnego (biernego).

Podsumowując, Wnioskodawca twierdzi, iż oferowana przez niego usługa, jaką jest wstęp do parku linowego korzysta z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem wnioskodawca powinien stosować do prowadzenia działalności w zakresie powyższych usług (wejście do parku rozrywki i jednocześnie możliwość korzystania ze wszystkich zamontowanych tam urządzeń i atrakcji) stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%:

* pod poz. 183 wskazano na "Usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (bez względu na symbol PKWiU),

* pod pozycją 186 - "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" (bez względu na symbol PKWiU).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast pod poz. 186 załącznika nr 3, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność w zakresie usług rekreacyjnych, w formie parku linowego, w którym znajdują się tory linowe, zjazd tyrolski, trampoliny pompowane zamki. Wstęp do parku możliwy będzie po wykupieniu biletu wstępu uprawniającego do korzystania z ww. infrastruktury. Cena biletu jest uzależniona od czasu, na jaki klient zamierza wykupić bilet wstępu. Wnioskodawca poza opłatą za wstęp do parku rozrywki nie pobiera dodatkowych (oddzielnych) opłat za korzystanie z poszczególnych atrakcji parku rozrywki.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia sposobu opodatkowania świadczonych usług.

Wskazać należy, że w obowiązującym od 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 2011. 77. 1), wskazano, iż usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano natomiast, że ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

W myśl art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia, ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Powołane rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Artykuł 32 ww. rozporządzenia definiuje "usługi wstępu" odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak np. spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi czy do parków rozrywki.

Zdaniem tut. organu, z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż mamy do czynienia z usługami świadczonymi przez park linowy wraz ze znajdującymi się w nim atrakcjami.

Należy następnie zauważyć, iż ustawodawca nie określił form ani kategorii "wstępu", które objął obniżoną stawką podatku. Pod pojęciem "wstępu", określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy "możliwość wejścia gdzieś".

Powyższe rozumienie "wstępu" nie jest jednak równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych w danym miejscu urządzeń. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie sportowej poprzez oglądanie (uczestnictwo bierne).

Zauważyć należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca sprzedaje bilety wstępu uprawniające do wejścia na teren parku oraz korzystania z dostępnych tam obiektów (np. torów linowych).

Jak wyjaśniono powyżej, pojęcia usług w zakresie wstępu (o którym mowa w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy) nie można utożsamiać z pojęciem "biletu wstępu", uprawniającym do korzystania z dostępnych urządzeń (atrakcji). Usługi wstępu do tego typu miejsc obejmują, zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Pobrana opłata dotyczy samego wstępu do niego.

Odnosząc opisane we wniosku zdarzenie przyszłe do przytoczonych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż usługa udostępniania atrakcji znajdujących się w parku rozrywki, za skorzystanie z których będzie pobierana opłata, nie jest tożsama z "opłatą w zakresie wstępu". Poniesienie ww. opłaty za skorzystanie z danej atrakcji nie spowoduje, iż usługobiorca nabędzie wyłącznie "prawo wstępu". W zamian za wskazaną opłatę będzie miał prawo do skorzystania z określonej atrakcji. Na tak ścisłą wykładnię pojęcia "wstępu" wskazuje również użycie, zarówno w poz. 183, jak i w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, słowa "wyłącznie", którego znaczenie odnosi się do tych obiektów i stanów rzeczy, które są w nim wymienione (w przedmiotowej sprawie do "wstępu"). Zatem usługa polegająca na udostępnianiu za opłatą, znajdujących się na terenie parku linowego (parku rozrywki) atrakcji, będzie opodatkowana stawką VAT w wysokości 23%.

Reasumując, usługa, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć, polegająca na umożliwieniu klientowi (indywidualnemu lub grupie klientów) skorzystanie z danych atrakcji, powinna być opodatkowana stawką 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.