ITPP1/443-10b/09/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2010 r. (data wpływu 6 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 12 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia zapłaty za sporządzone opinie przez biegłego sądowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 stycznia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia zapłaty za sporządzone opinie przez biegłego sądowego.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest biegłym sądowym z listy sądu okręgowego z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów. Wykonuje ekspertyzy na zlecenie organów procesowych: sądów, prokuratur, policji. Podatnikiem podatku z tytułu wykonywanych czynności Wnioskodawca jest od 2005 r. i wystawia faktury VAT. Wartość wystawionych w 2009 r. faktur VAT nie przekroczyła 50.000 zł. Ze zwolnienia podmiotowego Wnioskodawca chciałby skorzystać po otrzymaniu interpretacji, a zatem w ciągu 2010 r.. Jednocześnie w okresie od stycznia do lutego 2010 r. Wnioskodawca nie przekroczył również w proporcji limitu obrotu.

Nie za wszystkie wystawione w 2009 r. faktury VAT Wnioskodawca otrzymał należne wynagrodzenie. Wnioskodawca, jako biegły sądowy należny podatek VAT odprowadza po otrzymaniu wynagrodzenia od płatników. Zleceniodawcy ekspertyz (przede wszystkim sądy) regulują należności z dużym opóźnieniem, sięgającym kilku, a nawet kilkunastu miesięcy.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nigdy nie jest w stanie przewidzieć kiedy wpłyną pieniądze z tytułu wykonanych ekspertyz na zlecenie organów procesowych. Obecnie sądy zalegają z regulowaniem należności za wystawione faktury od lipca 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca ma opłacić podatek VAT od wpłacanych należności w 2010 r. za wystawione faktury do końca 2009 r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż podatek VAT od niezapłaconych faktur wystawionych w 2009 r. winien odprowadzić po otrzymaniu wynagrodzenia od płatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2010 r. znak: ITPP1/443-10a/10/BS przesądzono, iż Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług w trakcie 2010 r.

Obowiązek podatkowy, co do zasady, zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Od tej jednak zasady ustawodawca przewidział pewne odstępstwa, m.in. w oparciu o delegację ustawową zawartą w art. 19 ust. 22 powołanej ustawy, Minister Finansów w § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.), które weszło w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. określił, że w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w przedmiotowej sprawie wynika, że Wnioskodawca jest biegłym sądowym i sporządza opinie dla sądu, prokuratury oraz policji w zakresie wykonywania ekspertyz oraz kryminalistycznych badań dokumentów. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż z tego tytułu od 2005 r. jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności dokumentuje fakturą VAT. Ponieważ w poprzednim roku podatkowym, tj. 2009 uzyskane wynagrodzenie z tytułu wydawanych opinii nie przekroczyło kwoty 50.000 zł. Wnioskodawca w trakcie 2010 r. chciałby skorzystać ze zwolnienia podmiotowego. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2009 r. wystawiał faktury VAT za sporządzone opinie, jednakże nie za wszystkie wystawione faktury otrzymał w 2009 r. należne wynagrodzenie.

W powołanym przepisie § 3 ust. 2 rozporządzenia enumeratywnie wymieniono podmioty, na rzecz których świadczenie usług m.in. przez osoby fizyczne, objęte jest szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. Tymi podmiotami są sądy powszechne, sądy administracyjne, sądy wojskowe lub prokuratury.

Skoro zatem ustawodawca w przepisie wyszczególnił wyłącznie następujące podmioty: sądy powszechne, administracyjne, wojskowe lub prokuratury, to wyłącznie przy świadczeniu przez Wnioskodawcę na zlecenie tych podmiotów, określonych przepisem czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym (w przedstawionym stanie faktycznym usług biegłego sądowego z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów i wykonywania ekspertyz), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

W związku z powyższym zgodzić należy się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż rozliczenie podatku z wystawionych faktur powinno zostać dokonane po otrzymaniu wynagrodzenia lecz wyłącznie w przypadku świadczenia usług na rzecz prokuratur i sądów. Natomiast w przypadku świadczenia usług na rzecz innych podmiotów wskazanych we wniosku tj. policji, obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych określonych w powołanym art. 19 ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ustawy)

Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przypadku usług świadczonych na rzecz sądów i prokuratur, rozliczenie podatku należnego z urzędem skarbowym winno zostać dokonane w miesiącu otrzymania wynagrodzenia, zgodnie ze szczególnym momentem powstania obowiązku podatkowego określonego w § 3 ust. 2 rozporządzenia. Natomiast z tytułu świadczenia usług na rzecz policji, rozliczenie podatku należnego winno zostać dokonane za miesiąc, w którym wystawiono fakturę, gdyż w tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.