ITPP1/443-1090a/09/DM - Opodatkowanie podatkiem VAT czynności udostępniania składników majątku oraz wykonywania innych świadczeń na mocy umowy kooperacji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-1090a/09/DM Opodatkowanie podatkiem VAT czynności udostępniania składników majątku oraz wykonywania innych świadczeń na mocy umowy kooperacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) uzupełnionym w dniu 16 grudnia 2009 r. i w dniu 14 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności udostępniania składników majątku i przekazania innych świadczeń na mocy umowy kooperacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 16 grudnia 2009 r. i w dniu 14 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności udostępniania składników majątku i przekazania innych świadczeń na mocy umowy kooperacji.

W złożonym wniosku, jak również jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem dochodowym. Dla celów tej działalności posiada i wykorzystuje samochód ciężarowy Fiat Doblo, na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Wnioskodawca zawarł umowę kooperacji ze zleceniobiorcą, w której zobowiązuje się do udostępniania swojego majątku zleceniobiorcy bez przenoszenia praw własności niezbędnych do realizacji zlecenia na rzecz Wnioskodawcy, w której wskazane jest, że jest to świadczenie o charakterze wzajemnym, mimo że samo otrzymanie składnika majątku nie powoduje konieczności zapłaty. Skutkuje ono obniżeniem ceny oferowanych usług przez zleceniobiorcę (w zamian za bezpłatne korzystanie z rzeczy). Wnioskodawca zleca zleceniobiorcy prowadzącemu odrębną działalność gospodarczą, wykonywanie usług montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń sprzedanych i zainstalowanych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy kooperacji. W umowie wskazane jest m.in., iż do wykonania zlecenia Wnioskodawca udostępni nieodpłatnie zleceniobiorcy składniki swojego majątku trwałego w postaci samochodu i innych urządzeń niezbędnych do wykonania usługi montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń w ramach zlecenia, a także ponosi koszty zakupu paliwa do udostępnianego pojazdu samochodowego oraz inne koszty niezbędne do wykonania zlecenia na rzecz Wnioskodawcy w zamian za obniżenie ceny oferowanych usług przez zleceniobiorcę. Zleceniobiorca ma jednak ograniczoną możliwość korzystania z udostępnionego majątku, używa go bowiem wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy. Dopuszczalna ładowność samochodu Fiat Doblo wynosi 690 kg, dopuszczalna masa całkowita 2.115 kg oraz, że wskazany typ samochodu posiada świadectwo homologacji, z którego wynikają następujące dane: rodzaj pojazdu - samochód ciężarowy, podrodzaj - van (BB), rok produkcji 2009 r., masa własna 1.425 kg, dopuszczalna ładowność 690 kg, największy dopuszczalny nacisk na oś: 11,27 kN, dopuszczalna masa całkowita pojazdu 2.115 kg, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów 3.415 kg. Ponoszone przez Wnioskodawcę inne koszty niezbędne do wykonania zlecenia są to m.in. opłaty za parking, opłaty za autostrady, płyn do spryskiwaczy i inne koszty eksploatacji pojazdu na niezbędny okres wykonania zlecenia oraz koszty amortyzacji nieodpłatnie udostępnianych urządzeń m.in. takich jak spawarki, rusztowania itp., niezbędne do wykonania zlecenia. Wnioskodawca dokonując sprzedaży urządzeń takich jak suszarnie do drewna lub kotły opalane biomasą, podpisuje z kupującym umowę sprzedaży, w której wyszczególnione jest co składa się na cenę widniejącą w umowie, jest to koszt urządzenia, transport na miejsce montażu, montaż mechaniczny, montaż elektroniki i układów sterowania oraz uruchomienie plus podatek od towarów i usług. Cena sprzedaży zawiera również serwis oraz naprawy gwarancyjne przez okres ustalony w umowie. Zleceniobiorca z kolei, na zlecenie Wnioskodawcy, dokonuje montażu elektroniki i układów sterowania, uruchomienia urządzeń oraz szkolenia pracowników kupującego w zakresie sprzedanych przez Wnioskodawcę urządzeń. Zleceniobiorca na zlecenie Wnioskodawcy dokonuje również napraw gwarancyjnych oraz pogwarancyjnych sprzedanych i zainstalowanych przez Wnioskodawcę urządzeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udostępnianie składników majątku oraz ponoszenie przez Wnioskodawcę innych kosztów związanych m.in. z korzystaniem z telefonów komórkowych oraz podróżami służbowymi, nieodpłatnym udostępnianiem pojazdów samochodowych, paliwa, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będzie podlegać udostępnienie składników majątkowych innemu podmiotowi, ani też przekazanie mu innych świadczeń, jeżeli mają one być wykorzystywane tylko na potrzeby działalności samego Wnioskodawcy, a nie do celów osobistych podmiotu, któremu zostały przekazane (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Bk 152/09). Wnioskodawca wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, zaś wykładnia gramatyczna art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług pozwala na wyróżnienie odpłatnego świadczenia usług (art. 8 ust. 1 ustawy), a także zrównanego z nim w skutkach podatkowych nieodpłatnego świadczenia usług (art. 8 ust. 2 ustawy). W świetle tych regulacji prawnych, w ocenie Wnioskodawcy, nie wszystkie świadczenia wzajemne między kontrahentami będą stanowiły odrębne czynności podlegające opodatkowaniu, dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy w celu wykonania danego kontraktu, zadania, Wnioskodawca udostępni swój majątek zleceniobiorcy, bądź w inny sposób ułatwi wykonanie usługi na swoją rzecz. Takie użyczenie majątku nie stanowi odrębnej czynności opodatkowanej, bowiem jest to czynność związana z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy. Wnioskodawca zauważa, że podobny pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 kwietnia 2008 r. sygn. akt I FSK 1788/07 stwierdzając, że przy ustalaniu, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przedmiotu opodatkowania świadczenia usług o złożonym charakterze należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębnienia poszczególnych czynności służących do realizacji tego celu dla potrzeb podatkowych w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego. Wnioskodawca podnosi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będzie podlegać udostępnienie składników majątkowych przez Wnioskodawcę innemu podmiotowi, ani też przekazanie mu innych świadczeń, jeżeli mają one być wykorzystywane tylko na potrzeby działalności samego Wnioskodawcy, a nie do celów osobistych podmiotu, któremu zostały przekazane. A zatem Wnioskodawca nie świadczy usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli tylko przekazuje innemu podmiotowi składniki swojego majątku lub inne świadczenia w celu wykonania zadania służącego Wnioskodawcy w ramach umowy kooperacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Oznacza to, że opodatkowaniu co do zasady, podlegają czynności wykonane odpłatnie.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ww. ustawy), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż ustawodawca zgodnie z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy traktuje jako odpłatne świadczenie usług także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Z powyższych uregulowań wynika, iż usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (konsument) odnosi choćby nawet potencjalną korzyść. Istotą stosunku świadczenia jest każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie jest dwustronnym stosunkiem prawnym i wymaga podmiotu pełniącego rolę odbiorcy (konsumenta świadczenia, nabywcy usługi) oraz podmiotu świadczącego (wykonującego czynności, świadczącego usługę).

Zatem, pojęcie świadczenia usług ma zatem bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłączenia działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze również od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych, bowiem w definicji tej mieszczą się zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla potrzeb której wykorzystuje, na mocy umowy leasingu operacyjnego, samochód ciężarowy Fiat Doblo o dopuszczalnej ładowności 690 kg, posiadający świadectwo homologacji. Ponadto Wnioskodawca zawarł umowę kooperacji ze zleceniobiorcą, w której zobowiązuje się do nieodpłatnego udostępniania składników swojego majątku trwałego w postaci ww. samochodu i innych urządzeń niezbędnych do wykonania usługi montażu oraz naprawy maszyn i urządzeń w ramach zlecenia, a także ponosi koszty zakupu paliwa do udostępnianego pojazdu samochodowego oraz inne koszty niezbędne do wykonania zlecenia na rzecz Wnioskodawcy w zamian za obniżenie ceny oferowanych usług przez zleceniobiorcę. Zleceniobiorca używa udostępniony majątek wyłącznie w celu świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy, nie jest upoważniony do używania go do innych celów. Przez cały okres trwania umowy, składniki te stanowią własność Wnioskodawcy i zostaną zwrócone po zakończeniu świadczenia usług. Wykorzystywanie przez kontrahenta ww. składników majątku oraz ponoszenie przez Wnioskodawcę innych kosztów, wpływa na ostateczną cenę usługi - powodując jej obniżenie.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, iż czynności udostępniania składników majątku na rzecz zleceniobiorcy oraz możliwość korzystania z telefonów komórkowych, pojazdu samochodowego ponoszenie kosztów podróży służbowych i paliwa, nie można uznać za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe, czasowe udostępnianie kontrahentom składników majątkowych, a także przekazanie innych świadczeń, służących jedynie do wykonania działalności zleconej przez Wnioskodawcę, stanowi bowiem element składowy współpracy stron i ma na celu umożliwienie realizacji zlecenia. Przekazanie to jest składnikiem usługi głównej i jest wkalkulowane w cenę wynagrodzenia. Tego rodzaju czynności o charakterze technicznym, pomocniczym nie mają samodzielnej racji bytu bez realizacji usług montażu i naprawy, do których wykonania są niezbędne. Z tych też względów nie mogą być traktowane jako odrębne świadczenie usług.

Reasumując wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie mamy zatem do czynienia odpłatnym bądź nieodpłatnym świadczeniem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl