ITPP1/443-109/11/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Posiada Pan świadectwo kwalifikacyjne do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, wydane przez Ministra Finansów, które uprawnia do prowadzenia księgowości. W bieżącym roku zamierza Pan rozpocząć działalność gospodarczą na własny rachunek. Będzie ona polegać na świadczeniu usług księgowych. Zamierza Pan również w sposób oczywisty wykluczyć możliwość stosowania w działalności doradztwa podatkowego poprzez umieszczenie w umowach z kontrahentami zastrzeżeń, że doradztwo nie będzie świadczone, albowiem nie posiada Pan uprawnień doradcy podatkowego. Wykonywana działalność będzie polegała na prowadzeniu podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, innych ewidencji, ksiąg handlowych. W zakresie wymienionych wyżej czynności należy przewidzieć konieczność rozliczania wynagrodzeń, sporządzania zestawień, sprawozdań i deklaracji, również podatkowych wyłącznie na podstawie danych zawartych w dostarczonych przez kontrahenta dokumentach. Zarówno sprawozdawczość i deklaracje mają charakter techniczny i będą podpisywane przez kontrahentów, z którymi będzie Pan zawierał umowy na świadczenie usług księgowych. Przedmiotowe usługi według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) z 2007 r. sklasyfikowane są w grupie 69.20.2 wspólnie z doradztwem podatkowym. Jednak klasyfikacja jest przedmiotem dyskusji i rozważań fachowców, gdyż jest mało szczegółowa i przez to doprowadza do klasyfikowania w jednej grupie często wykluczających się usług. Bardziej szczegółowa jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z 2008 r., która obowiązuje dla celów VAT od 1 stycznia 2011 r., gdzie usługi księgowe mają inny symbol PKWiU niż usługi doradztwa podatkowego tj. "usługi rachunkowo-księgowe" (PKWiU 69.20.2), "usługi doradztwa podatkowego" PKWiU 69.20.3.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi wymienione w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pana zdaniem, świadczenie w przyszłości usług księgowych nie stoi na przeszkodzie, aby mógł Pan korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy zostały wymienione przypadki, kiedy podatnicy VAT nie mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Dotyczy to podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa. W przedmiotowej sprawie może być mowa wyłącznie o doradztwie podatkowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym, czynności doradztwa podatkowego obejmują między innymi: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom na ich zlecenie lub na ich rzecz porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy (art. 2 ust. 2). Stoi Pan na stanowisku, że stosownie do art. 3 ww. ustawy nie spełnia żadnego warunku uprawniającego do zawodowego wykonywania czynności wymienionych w art. 2 ust. 1 ustawy. Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone przepisy uważa Pan, że w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi doradztwa, co do których świadczenia nie posiada Pan uprawnień) przysługuje zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy. Na poparcie swojego stanowiska przywołuje Pan interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu znak ILPP1/443-224/09-4/BP z dnia 11 maja 2009 r., Dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszczy znak ITPP1/443-83/10/MS z dnia 22 kwietnia 2010 r. i ITPP1/443-886/10/TS z dnia 15 listopada 2010 r..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 113 ust. 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W oparciu o art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (tj. 150.000 zł w 2011 r.).

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 12 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy "doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego".

Powołane rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z poźn.zm.), które straciło moc z dniem 1 kwietnia 20011 r. tj. z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 10 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332).

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443) obejmują:

2a. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż zamierza Pan prowadzić działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług rachunkowo-księgowych. Wykonywana działalność będzie polegała na prowadzeniu podatkowych ksiąg przychodów i rozchodów, ewidencji przychodów, innych ewidencji, ksiąg handlowych. Wszelka sprawozdawczość, jak i deklaracje będą podpisywane przez kontrahentów, z którymi będzie Pan zawierał umowy na świadczenie usług księgowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż przysługuje Panu prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w cytowanym art. 113 ust. 9 ustawy, o ile przewidywana przez Pana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Końcowo należy zauważyć, iż brak uprawnień do wykonywania usług w zakresie doradztwa podatkowego, nie przesądza o faktycznym charakterze wykonywanych usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.